Gister was het zover, de afsluitende loop van de eerste trainingsperiode. De Rotterdam marathon. s’Morgens om 08:02 uur de trein gepakt naar Rotterdam en daar in de sporthal omgekleed. Ik vind het heerlijk om gewoon in zo’n sporthal waar een paar honderd lopers zich voorbereiden op de marathon rond te kijken. Elke loper heeft zo zijn eigen voorbereiding, kledingkeuze, smeerseltjes, eten en drinken. De meeste lopers leven dan een beetje in hun eigen wereld. Ze komen daar weer uit als ze de sporthal verlaten om naar de start te gaan. Om half elf stond ik in startvak D. Nog een half uur voor de start even met wat lopers ervaringen en gedachten uitwisselen. Traditiegetrouw zingt Lee Towers 5 minuten voor de start "You never walk alone " Er stonden al gauw een duizend of meer lopers voor mij wat betekende dat ik rustig zou vertrekken. Het kanonschot klonk en daar gingen we. Eerst een stukje wandelen en daarna overgaan in een rustige dribbel. De eerste 5 km gingen dan ook iets langzamer dan vorige week in Utrecht. Het voordeel hiervan was wel dat ik lekker in en warm kon lopen en doordat ik in de meute liep geen last had van de wind. Na 5 km onstond er iets meer ruimte en ging het tempo wat omhoog. Het liep lekker en het tempo ging langzaam omhoog naar 4:20 min/km ( 13,8 km/uur ). Omdat ik van tevoren weer behoorlijk had gedronken kwam rond de 15 km de onvermijdelijk plaspauze. Geen punt even achter een bosje staan en weer verder. Ook menig dame maakte dankbaar gebruik van dat bosje om achter te urineren. Het werd er bijna gezellig. Elke 5 km ben ik even gestopt om een bekertje water te drinken . Even stilstaan en weer verder. Rond de 19 km haalde ik de groep in die volgens het ballonnetje van de pacer 3:15 uur wilde lopen. Ik wist dat er nu heel wat kilometers zouden komen met de wind tegen en besloot daarom in deze groep te blijven lopen. Af en toe even op kop om wind voor de anderen te vangen en dan weer in de groep. Ik kon ontspannen in deze groep blijven lopen en keek al uit naar de laatste 4 km met wind in de rug. Rond  de 34 km ging de groep iets langzamer lopen en ik besloot de rem los te laten en mijn benen hun gang te laten gaan , wetende dat ik nog wind mee kreeg. De laatste kilometers liet ik de groep langzaam achter me en gedragen door de wind ging het tempo iets omhoog en finishte ik in 3:11:18 uur op de Coolsingel. Nu een dag later voel ik een lichte stijfheid in mijn benen , maar met een week looprust voor de boeg kijk ik met vertrouwen uit naar de tweede voorbereidingsperiode die komende zondag begint en loopt tot de 6 uur loop van de Haarlemmermeer op 29 mei. Morgen meer over mijn visie op herstel.