Eindelijk is die er dan weer, de zon. Vanmorgen heerlijk een duurloopje gedaan van 8 km waarbij ik mijn schaduw kon zien. Als de schaduw voor je is kun je daar veel aan aflezen. Of je met je schouders op en neer gaat, heen en weer gaat of met opgetrokken schouders loopt. Ook je armbeweging is goed te zien. Een rustige schaduw betekend over het algemeen een rustige loop. Ik heb mij deze 8 km dan ook geheel gefocust op mijn techniek. In mijn visie moet je als duurloper zo zuinig mogelijk lopen met een zo licht mogelijk grondcontact. Hoe harder dat grondcontact , hoe groter de krachten op je gewrichten en alle bijbehorende structuren. Er vanuit gaande dat elke hardloopstap één meter is dan betekend dat voor een 100 km heel veel stappen en onvoorstelbaar veel krachten die ik gedurende die 100 km loop op mijn gewrichten krijg. Je kunt je afvragen , als je erbij nadenkt, of dit nog enige mate van gezonde sport betreft. Om het gezond te houden wil ik dus een zo licht mogelijk grondcontact bereiken. Pose running, chirunning , gentle running , barefoot running enz. helpen mij op de zoektocht naar lichtvoetig lopen.  Tijdens een google sessie kwam ik de volgende leuke link tegen. hardlopen op water Het is niet alleen doen , maar er vooral in geloven dat je het kunt.