Gisterochtend stond ik voor mijn hardloopschoenen rekje en dacht van : "goh welke zal ik vandaag eens aantrekken? " Ik besloot mijn Brooks aan te trekken , want die stonden een beetje in een achteraf hoekje en mochten wel wat aandacht hebben. De mist hing nog over het land toen ik de deur uitging. Na een paar kilometer sloeg ik af naar een pad dat door het weiland loopt. Met mijn ogen volgde ik het pad totdat  het in de mist verdween. Ik wist dat er een eind aan het pad kwam , maar niet precies wanneer. Genietend liep ik op mijn brooks naar het onbekende einde.