Het is weer eens zover, een wit laken ligt over haarlem heen. Natuurlijk  een uitgelezen mogelijkheid voor snowrunning. Om 06:00 uur opgestaan. Een kop thee met ontbijtkoek. Schoenen aan en gaan. Het was koud en een snijdende oostenwind zorgde voor een gevoelstemperatuur van min heel veel graden. Ideale omstandigheden voor een winterse training. Met de sneeuw knisperend onder mijn voeten liep ik een rondje KG van 10 km. Geen tijd, snelheid of hartslag, maar genieten van de omstandigheden.

Natuurlijk zijn er ook lopers die de winter het liefst overslaan en alternatieven zoeken voor het hardlopen.  Voor die lopers zou touwtjespringen een optie kunnen zijn. Lees De kracht van touwtjespringen

Hierbij een overzicht van de trainingen die ik vorige week, week 47, heb gedaan : 

Nu ook op Twitter @hennytiben

Vanmorgen met de loopgroep van run2day een duurloop gedaan in de kennemerduinen. De tocht ging over een aantal heuvels en natuurlijk over het hoogste punt. Een duurloop als deze is voor mij hoe hardlopen bedoeld is. Weg van het verkeer en de drukte.  Vanmorgen hadden we ook nog het "geluk" in een sneeuwbui te komen. Over onverharde paden door de natuur. Smalle paadjes heuvel op en af.  Een stukje zand meepikken. Soms wat langere passen dan weer kortere. Soms langzaam en dan weer wat sneller. Het is alweer een paar uur gelden, maar nu ik dit schrijf heb ik gelijk zin om weer te gaan. Morgenochtend in de Amsterdamse waterleidingduinen.

Wij liepen vanmorgen heuvels , maar er zijn er die het hoger opzoeken. Lees 850 km racen over het dak van de wereld

Vanmorgen een rondje gelopen van 9 km. Het was glad. De winter doet zijn intrede. Ik herinner me nog goed de vorige winter. Veel sneeuw en een hoop loopevenementen werden afgelast. Toch was het lekker om in de sneeuw te lopen. Gewoon een rustige duurloop doen en dan het geknisper van de sneeuw onder je schoen horen. De mooie plaatjes van besneeuwde bomen. De sporen van beesten in de sneeuw , een hert of een vossespoor? Ik wist het niet , maar mooi om te zien. Dat ik geen tempo's kon lopen vond ik niet belangrijk. Dat kon wel weer als de sneeuw weg was. Van mij mag er wel weer zo'n winter komen. Voor wie bang is om hard te lopen in de sneeuw zag ik op internet dat je sneeuwkettingen voor onder de schoen kunt kopen.

Ik ben nu ook te volgen op twitter. @hennytiben . Heb je nog geen twiiter account kijk dan op Twitter Wil je weten wat twitter is en hoe het werkt kijk dan op Twitterinfo

Hierbij het overzicht van wat ik vorige week heb gelopen. 

Vanmorgen de blauwe route gelopen in de AWD ingang Oase. Geen hartslagmeter en geen tijdwaarneming, De afgelopen 14 dagen heb ik vooral rustig gelopen en om het lichaam niet lui te laten worden vanmorgen lekker pittig gelopen. De heuveltjes snel op en herstellend naar beneden gelopen. Ik merk dat ik het lopen zonder enige vorm van meting erg prettig ervaar, meer vrijheid. Dit laatste is voor mij wel één van de redenen waarom ik hardloop. Geen verplichtingen, regels of moeten, maar gewoon hardlopen. Daarom laat ik de hartslagmeter en stopwatch voor de rest van het jaar in de kast liggen. Ik ga lopen op gevoel in drie verschiilende tempo's  DL1 ( zeer rustig ) , DL2 ( rustig ) en DL3 ( pittig ).  Ik begin elke training in een DL1 en voel dan welke signalen mijn lichaam aangeeft wat het op dat moment aankan. Het nieuwe lopen. ( binnekort volgt een uitgebreidere beschrijving van het nieuwe lopen )

In de vorige blog beschreef ik mijn marathon van Berlijn . Ik liep toen in iets van wat je zou kunnen noemen Flow. Op internet is een hoop tge vinden over flow . Zo kwan ik ook op een site over flow in sport

In mijn vorige blog had ik het over een kranten artikel van Luc Krotwaar. Hij wil zijn marathon lopen in een flow.  Zelf heb ik ook éénmaal zo'n ervaring gehad en wel tijdens de marathon van Berlijn in 2005. Ik had hier niet echt voor getraint, maar gewoon wat meer trainingen gedaan dan anders. Een maand voor de marathon ben ik nog 14 dagen op vakantie geweest naar Schotland en had dus geen verwachtingen van een goede eindtijd. Ik stond dan ook ontspannen in het startvak en zou wel zien hoe het die dag ging. Nog een praatje gemaakt met wat andere lopers en na het startschot rustig vertrokken. Op de één of andere manier liep het ontzettend lekker. Ik raakte met mijn aandaccht helemaal bij het lopen. Het ging steeds sneller met kilometertijden van 4:00 min en sneller. Bij 35 km schrok ik enigsinds omdat ik 15 min sneller liep dan ik ooit gedaan had. Van schrik iets langzamer gaan lopen , maar pikte na 38 km het tempo weer op en finshte in 2:49:27. De tweede helft had ik sneller gelopen dan de eerste. Na de finish was ik gek genoeg niet moe en heb ook geen spierpijn in de dagen na afloop gehad.  Nu ik daar op terugkijk heb ik die marathon in flow gelopen. ( wordt vervolgd )

Zo af en toe lees ik een artikel waar mijn loophart warm van wordt. Dit gebeurde dus toen ik vanmorgen in de Volkskrant, dinsdag 16 nov 2010, een artikel las van Luc Krotwaar getitield "Vergeet toch die tijd tijdens de marathon". Citaat:

"Duizenden nederlandse mannen en vrouwen proberen elk jaar de marathon te lopen en bijna allemaal begaan ze volgens marathon veteraan Luc Krotwaar ( 42 jaar ) de fout die hij ook lange tijd maakte: vertrekken met een ambitieuze eindtijd in het hoofd".

"Tijdens zijn lange loopbaan heeft Krotwaar ontdekt dat de nadruk op de eindtijd averechts werkt. Streven naar persoonlijke records levert teleurstellingen op en vermindert het loopplezier".

"Lopers moeten niet vertrouwen op hun stopwatch, maar op de signalen van hun lichaam".

Luc Krotwaar beschrijft in het artikel hoe hij de marathon is gaan lopen. De stopwatch en hartslagmeter kunnen de kast in. Volgens mij gaat dit idee over eindtijd niet alleen op voor de marathon , maar voor elke afstand. ( wordt vervolgd )

Hierbij het programma dat ik vorige week , week 45 , heb gelopen.