In mijn vorige blog had ik het over een kranten artikel van Luc Krotwaar. Hij wil zijn marathon lopen in een flow.  Zelf heb ik ook éénmaal zo'n ervaring gehad en wel tijdens de marathon van Berlijn in 2005. Ik had hier niet echt voor getraint, maar gewoon wat meer trainingen gedaan dan anders. Een maand voor de marathon ben ik nog 14 dagen op vakantie geweest naar Schotland en had dus geen verwachtingen van een goede eindtijd. Ik stond dan ook ontspannen in het startvak en zou wel zien hoe het die dag ging. Nog een praatje gemaakt met wat andere lopers en na het startschot rustig vertrokken. Op de één of andere manier liep het ontzettend lekker. Ik raakte met mijn aandaccht helemaal bij het lopen. Het ging steeds sneller met kilometertijden van 4:00 min en sneller. Bij 35 km schrok ik enigsinds omdat ik 15 min sneller liep dan ik ooit gedaan had. Van schrik iets langzamer gaan lopen , maar pikte na 38 km het tempo weer op en finshte in 2:49:27. De tweede helft had ik sneller gelopen dan de eerste. Na de finish was ik gek genoeg niet moe en heb ook geen spierpijn in de dagen na afloop gehad.  Nu ik daar op terugkijk heb ik die marathon in flow gelopen. ( wordt vervolgd )