Hierbij de trainingen die ik vorige week heb gedaan. Sinds tijden weer eens meer dan 60 km.

Ik vroeg mij vanmorgen tijdens de duurloop af : "Wanneer was het ook al weer"? Wanneer was het de laatste keer dat ik een hardloopwedstrijd voor mijzelf gelopen. Thuis gekomen heb ik dat opgezocht en het bleek in april 2007 geweest te zijn. De road air run 10 km in 35:51 min. Dat is ruim 4 jaar geleden. Daarna heb ik nog wel regelmatig aan hardloopevenementen meegedaan , maar dan niet als wedstrijd. Meedoen voor de lol, als gangmaker voor een loper of als  pacer voor een groep.

De afgelopen jaren heb ik menig marathongroep begeleid en ook met hun de lange duurlopen meegedaan. Bijna altijd ging dit in een tempo van rond de 9 km/uur. Een tempo wat een stuk langzamer was dan ik in de jaren daarvoor liep. Deze marathon begeleiding heb ik altijd met veel plezier gedaan en hiermee zeg ik niet dat ik dit niet meer ga doen, maar het voelde vanmorgen heerlijk om voor mijzelf te lopen. Geen horloge om of hartslag meter om. Lopen op souplesse. Soepel het ene been voor het andere op de duingrond laten landen. Niet gaan werken maar lopen op mijn buikademhaling . De HT Running techniek . Ik liep zomaar 21 km in 1:35:04. Een nieuw loopdoel heb ik nog niet, maar dit jaar geen marathon meer. Heel voorzichtig denk ik eraan om mee te doen aan het Kennemercross circuit wat in november begint. Als wedstrijdloper.

Vandaag heb ik mijn eerste rondje hardgelopen op de huararches sandals Enige tijd geleden had ik die gekocht bij anyones running . Huaraches sandals is het schoeisel waar de Tarahumaras op lopen. Volgens velen behoren zij tot de beste lange afstandloperlopers van de wereld en ze spelen een hoofdrol in het boek Born to run . Zoals gezegd had ik de sandalen besteld bij anyones running en je krijgt ze dan aangelverd als "bouwpakket" Je moet zelf gaan frxf6belen  om dan uiteindelijk je sandalen op maat te krijgen. Als je het filmpje op internet ziet lijkt het heel makkelijk. De praktijk wijst voor mj anders uit. De grove sandaal had ik gauw , maar dan komt de verfijning op maat.  Het koord dat erbij geleverd werd als veter zat voor geen meter en na enig zoeken vond ik een rond elastiek wat een stuk prettiger zat. Regelmatig heb ik er een stukje op gewandeld en wat aan de sandaal "gesleuteld".  Vandaag was het dan zover dat ik er een stukje op ging hardlopen. De eerste km ging zonder enig probleem, maar daarna begon de rechter snadaal onder mijn rechtervoet weg te schuiven , zodat de buitenkant van mijn hiel over de rand kwam. Regelmatig even gestopt om de sandaal bij te stellen leverde geen succes op. De linkersandaal zit echter als gegoten. Na 5,6 km was ik weer thuis met een blaar op mijn rechterhiel rijker. Dit wordt dus nog even sleutelen. Hopelijk heb ik er niet teveel afgeknipt , want dan helpt sleutelen niet meer. Als het lukt om de beide sandalen op de juiste pasmaat te krijgen,  dan ga ik daar zeker plezier aan beleven. Morgenochtend maar weer op mijn FiveFingers

Hierbij een overzicht van de trainingen die ik vorige week, week 24, heb gedaan:

Soms vraag ik mij wel eens af waarom ik hardloper ben en geen dammer. Zo ook vanmorgen. Regen en wind waren het eerste wat ik zag toen ik het gordijn opendeed. Er stond een 21 km duurloop in de duinen op het programma. Een programma dat ik zelf maak en dus mijzelf "aandoe". Water opgezet voor een bakje thee en de computer aangezet om te kijken wat buienradar aangaf voor vandaag. Nou dat was al gauw duidelijk, regen en af en toe droog. Ik had nu ook weer in bed kunnen duiken en dan rond koffietijd onder het genot van een bakje koffie in kunnen loggen op een damsite en kunnen gaan dammen, maar mijn lichaam wil naar buiten. Hardlopen. Gelukkig was het droog toen ik wegfietste naar de duinen. bij de duinen aangekomen nog wat loopmaatjes gesproken die dezelfde drang hebben als mij. Hardlopen. zij gingen een korte route lopen en na even bijgepraat te hebben ging ik op weg voor mijn loop. Al snel vielen de druppels naar beneden. Een paar reetjes stoven voor mij het duinpad over en wat later kwam ik een tam konijn tegen die zich duidelijk afvroeg waar hij gedropt was. Even verder zag ik een groepje konijnen en hoopte dat hij daar opgevangen zou worden en wijsgemaakt in het wilde konijnen leven. Ik had de route wel zo gepland dat ik de eerste heft de wind tegen had. Af en toe werd ik door een windstoot naar de zijkant van het pad gedwongen en besef dan dat natuur alles met je kan doen. De tweede helft had ik grotendeels wind mee en werd af en toe gedragen door de wind. De laatste paar kilometer brak de zon door en was ik na ruim 1:43 uur weer terug. Lichaam voelde ontspannen moe, geest helder en mijn loopmaatjes zorgden na afloop voor het sociale aspect. Daarom ben ik hardloper.

Toen ik vanmorgen opstond voelde ik het gelijk, moeie benen. Ik had de snelle 4 km van gister nog in mijn benen. De vraag die ik dan interressant vind is wat kun je het beste doen in zo'n geval. Een rustig stukje dribbelen of rust. Ik neig steeds meer naar het laatste. Volgens mij moet je het lichaam dan niet opnieuw vermoeien , maar het rust en tijd geven om te herstellen. Dit breng ik nu al een tijdje in praktijk en ik ben er zeer tevreden over. Van blessures is geen sprake en ik heb ook niet de indruk dat het ten koste gaat van mijn conditie, snelheid enz. Het tegendeel is eerder waar, ik voel mij juist fitter daarna. Het lichaam heeft de tijd gehad om te herstellen en is juist sterker geworden om een volgende inspanning beter aan te kunnen. Ben benieuwd hoe het morgenochtend is. Voelen de benen goed dan wordt het een rondje lyporunning en anders nog een dag rust. Zondag ga ik weer een lange duurloop in de AWD doen van ongeveer 21 km. Het aanvangs tempo zal rond de 10 km/uur liggen en dan langzaam oplopen naar ongeveer 12 km/uur. Heb je zin om mee te lopen , vertrek 09:00 uur parkeerplaats Oase, Vogelenzang.

Hierbij de trainingen die ik vorige week, week 23, heb gedaan.

Gister heb ik een duurloop gedaan van 13 km op de verharde weg. Ik liep een stukje langs de randweg in Haarlem. Dit is een vrij grote weg. Toen ik daar zo langs liep realiseerde ik mij dat deze weg eigenlijk symbolisch staat voor mijn hardlopen op dit moment. Mijn laatste loopdoel was de marathon van Utrecht op 2e paasdag 2011 en daarna heb ik voornamelijk rust gehouden. Sinds vorige week heb ik de trainingen weer opgepakt , maar heb nog geen loopdoel. Ik ben ook niet zoekende naar een doel, maar wacht af totdat er één zich aandient. Dit betekend niet dat ik mij nu verveel tijdens het hardlopen. Integendeel zelfs, ik loop met veel plezier. De trainnigen zijn nu vooral gericht op het onderhoud van de conditie waarbij ik verschillende trainingsvormen gebruik. Blessurevrij blijven staat voorop. Vermoedelijk de trainingen die een groot deel van het Nederlandse loperslegioen beoefend. Eigenlijk loop ik nu op een hoofdweg en wacht op een leuke afslag ( loopdoel ) .

Enige tijd geleden heb ik wat geschreven over mijn laatste aanwinst , de invisible shoe huaaches  . Dit is een zooltje dat met touwtjes aan je voeten gehouden wordt. Ik moet zeggen dat dit tot op heden nog niet het gewenste succes heeft. Ik heb het touwtje al vevangen door een elasiek, maar het blijft behelpen. Ik vrees dat het bij een wandel sandaal blijft.

Op de site van ultraplatform kwam ik het een artikel tegen uit de Groene Amsterdammer genaamd : Tussen marteling en euforie Over afzien in alle gradaties.

Hierbij de trainingen die ik vorige week, week 22, heb gedaan.

Wat later dan gewoonlijk heb ik vanmorgen mijn looptraining gedaan. Meestal doe ik die voor het ontbijt, maar vanmorgen heb ik eerst uitgeslapen en ontbeten. Thee en croissants.  10:45 uur vond ik een mooie tijd om met de training te beginnen. Ik wilde een duurloop doen van 10,3 km , maar wist nog niet in welk tempo. Dat moest zich ontwikkelen tijdens de training. De eerste paar honderd meter gingen rustig, maar al snel ging het tempo omhoog. Eigenlijk hoefde ik hier niets voor te doen. Het enige wat ik deed was mij focussen op mijn eigen HT Running techniek. Houding, ademhaling en ontspanning zijn drie belangrijke elementen  in de HT Running techniek. Deze heb ik de afgelopen maanden verder ontwikkeld toen ik op mijn 5fingers liep.  Vanmorgen liep ik trouwens op mijn Mizuno's. Zoals ik al schreef ging na een paar honderd meter het tempo omhoog. Het liep heerlijk en kon nog een gesprekje met een fietser aangaan die verrast was toen ik hem inhaalde. Juist omdat het zo lekker ging besloot ik in dit tempo door te lopen en maar te zien waar het eindigde. Het eindigde na 10,3 km, aan het eind van mijn rondje. Een blik op miijn horloge vertelde me dat ik er 41:45 min over had gedaan. Ik was toch wel enigszins verbaasd over deze rappe tijd , omdat ik de afgelopen maanden weinig op tempo's heb getraind. Voor mij is dit een bevestiging dat ik met mijn lyporunning en weinig snelheidstraining heel ver kan komen. Daarnaast is dit trainingsprincipe volgens mij weinig blessure gevoelig , wat voor zowel de gezondheidsloper als de prestatieloper van wezenlijk belang is.