Afgelopen week rustig aan gedaan. Het is altijd lekker om de week na een loopevenement ( vekuwezoomtrail 52 km ) rustig aan te doen. Vanmorgen vond ik het wel genoeg geweest en heb een duurloop gedaan. Bij aanvang had ik nog geen route in gedachten. Ik moest er alleen voor zorgen dat ik rond 10 uur bij een restaurant moest zijn als ik met loopmaatjes koffie wilde drinken. Van huis uit naar het strand gelopen Het strand opgegaan en hoewel het geen hard strand was liep ik lekker en besloot dit zo’n  8 km te doen. Daarna had ik nog tijd over om via een omweg door de duinen , natuurlijk met wat fijne heuvels, op tijd bij het genoemde restaurant te zijn. Daar aangekomen bleek ik 26,5 km gelopen te hebben  in ruim 2,5 uur. Een mooie start van een nieuwe trainingsperiode. Ik zeg wel nieuwe trainingsperiode, maar waar naar toe dan? Ik heb mij nergens meer voor ingeschreven. Eigenlijk vind ik dat ook wel prima zo. Nu kan ik vrijuit trainen. Lopen waar ik zin in heb. Snelheid en afstand laat ik afhangen van hoe ik mij voel en hoeveel energie ik heb. De hartslagmeter gaat voor een tijdje de kast in.  Bang dat k een motivatieprobleem ga krijgen nu ik geen doel heb om naar te trainen heb ik niet. Ik vind hardlopen gewoon altijd leuk en kijk elke week uit naar de zondag, want dan heb ik tijd voor een lekkere lange loop. De komende trainingsperiode staat dus in het teken van lopen op mijn gevoel. Hoelang deze trainingsperiode gaat duren weet ik niet en mocht ik nog een loopevenement zien waar ik een goed gevoel bij heb dan kan ik altijd , als er nog plaats is, meedoen

Zo, vandaag werd het wel tijd om eens te kijken of ik nog langer dan 13 kan lopen. Over 14 dagen staan er immers 52 km op het programma. Het doel voor vandaag was de duur van de loop ( zou het daarom duurloop heten? ) en niet de snelheid. Ik denk trouwens zo wie zo niet dat ik nog de komende twee weken nog iets aan snelheids training ga doen. Eerst maar eens kijken hoe mijn kuiten zich gedragen bij langdurig lopen en als dat goed gaat dan heel blijven en niet forceren met snelheid, Vanmorgen dus om 07:00 uur vertrokken van huis richting de duinen. Daar zou ik rond 10:00 uur bij een aantal loopmaatjes aanschuiven voor de koffie. Dit betekende dus een duurloop van 3 uur. Omdat snelheid vanmorgen volledig ondergeschikt was besloot ik de training in een T1 tempo te lopen ( hf tussen de 115 en 122 ) De eerste twee km begin ik dan extreem rustig ( stevig doorwandelen gaat sneller ) Ik heb gemerkt dat als ik sneller begin de hartslag omhoog schiet en die heel moeilijk weer omlaag te krijgen is. Na zo’n 6 km was ik bij de ingang van de Amsterdamse waterleidingduinen ( ingang Oase ). Ik wist nog net hoe de kuiten zich zouden gedragen en daarom besloot ik niet te ver de duinen in te gaan maar verschillende rondjes te lopen waarbij ik altijd binnen 5 km terug bij de ingang  zou zijn. Je denkt dat het op dat tijdstip op zondag stil is in de duinen. Nou dat is het niet. Je hoort altijd kunstmatig geluid. Auto’s, brommers, sirenes en zelfs de mobiele telefoon van een passerende wandelaar. Het lopen ging heerlijk. De kuiten voelden prima. Na 2:55 uur en 27,5 km verder kon ik aanschuiven voor de koffie. Met een gemiddelde hf van 119  en jubelende kuiten kijk ik met een fijn gevoel terug op deze training.  Komende week nog wat kortere trainingen en dan volgende week nog een lange rustige duurloop. Op naar de veluwezoomtrail

Gisteren een rondje gelopen van 13 km. Het is eigenlijk geen rondje, maar een heen en weer met halfweg en klein lusje. Het mooie van zo’n route is dat je op de terugweg weet voor welke honden je op moet passen. 13 km dus. Dit is een kwart van de afstand die ik over twee weken  tijdens de veluwezoomtrail wil gaan lopen. Die 13 km is ook de langste afstand die ik de afgelopen weken heb gelopen.  Nou is 13 niet zo’n lekker getal. Het ongeluksgetal. De  Romeinen zag in dit getal dood en verwoesting, menig hotel heeft geen kamer 13 en veel hoogbouw slaan de 13e verdieping over. Ik heb op een operatiecomplex gewerkt met 21 operatiekamers , maar geen kamer 13. Met apollo 13 ging het ook mis ( Houston we’ve got a problem )  De veluwezoomtrail is 52 km. Dit is 4 x 13. Is dit dan ook 4 keer kans op ongeluk? Mijn 13 km route loopt wel lekker. Van deur naar deur. Moet ik de route veranderen . Ik kan bijv. 200 meter eerder stoppen, maar met de 200 meter rest wandelen kom ik toch weer op 13. Moet ik er een lusje aanmaken?  Dat lusje moet dan wel langer zijn dan een km, omdat er anders nog het getal 13 in staat. Wat een gedoe allemaal. Ik hou het maar zo. Misschien moet ik het getal 13 wel gaan vervelen, zodat als hij mij ziet denkt van   “daar heb je hem weer , laat maar lopen”.

Gelukkig heeft het woord Veluwezoomtrail 15 letters.

De afgelopen drie weken heb ik weinig getraind. Een paar trainingen gegeven en 2 of 3 keer een stukje voor mijzelf gelopen. De reden hiervoor was dat ik mijn benen wat rust wilde geven.  Vandaag was het genoeg geweest en vanmorgen de schoenen aangetrokken voor een fijn kort rondje.  Vanaf nu ga ik weer regelmatig lopen en zal de Veluwezoomtrail op 23 juni het eerste loopevenement worden waar ik aan mee ga doen. Ik heb mij ingeschreven voor de 52 km. Ik ben benieuwd wat voor invloed de afgelopen weken van zeer weinig trainen voor invloed zal hebben.  Nou heb ik natuurlijk nog wel drie weken trainen voor de boeg.

De beenspieren hebben de afgelopen weken behoorlijk wat rust gehad, maar het spijsverteringssysteem moest deze weken flink aan de slag met vorige week een topweek.  Een weekje Engeland gedaan. s’Morgens een full englisch breakfast. In de loop van de dag nog scones met jam  en cream, een brownie, chocolate cake, en natuurlijk nog de warme hap.  Tussendoor nog wat kleine hapjes. Helemaal top. Nu nog even de spieren trainen en dan komt het helemaal goed 23 juni. Toch?