Afgelopen weekend was het weer zover, de Veluwezoomtrail . Het werd de derde keer dat ik eraan deelnam. Deze keer werd wel anders dan de vorige edities. Toen liep ik namelijk de lange afstand , 52 km, maar dit jaar had ik voor een kortere afstand gekozen, de 27 km. Een tweede verschil met vorige jaren was dat ik toen ging voor het uitlopen en nu wilde ik eens kijken wat voor een tijd ik zou kunnen lopen. Dit jaar was nieuw dat je voor deze 27 km in kon schrijven voor een tijdstart. Ik dacht van doe eens gek en schreef mij in voor de eerste ( snelste ) tijdstart. Dit betekende dat mijn verwachting was om binnen de 2:45 uur te finishen. Nou denk je van dat moet toch wel lukken , maar het parcours was geheel onverhard met 600 hoogte meters..

Het was heerlijk loopweer en dus stond ik in korte broek en t-shirt aan de start. Ik had wel besloten om een heupgordel met twee 600 ml bidons mee te nemen, met de bedoeling er elk uur één leeg te drinken. Bij de vorige edities startte ik in de achterste gelederen en liep dan na een paar honderd meter achteraan omdat ik rustig wilde starten, Dit jaar startte ik eens redelijk vooraan. Dit omdat ik wist dat er na zo’n km een smal pad kwam met een hekje wat stilstaan betekende en dan langzaam doorwandelen naar het hekje. Dat wilde ik dit jaar voorkomen. Echter, om de één of andere reden liepen de eersten al vrij snel na de start verkeerd en was er onduidelijkheid over de te lopen route. Na een paar honderd meter werden we terug geroepen om terug te keren op de juiste route. En jawel, je raad het al, liep ik toch weer achteraan en stond ik opnieuw stil voor het hekje. Tijd voor een nieuw plan. Ik wist dat er in het vervolg nog een paar smalle paden waren waar ik niet kon passeren. Dus diep ademhalen en accepteren dat ik  pas na een paar km mijn eigen tempo kon gaan lopen. Toen er ruimte kwam ben ik mijn eigen tempo gaan lopen en kon ik de andere lopers passeren. Uitkijken dat ik niet ging forceren om in te halen en dan te moe aan de tweede helft te moeten beginnen. Ik had mijn Garmin om en besloot een tempo aan te houden van zo’n 13 km/uur. Ik wist van mijn duinlopen dat dat voor mij,  op de wat vlakkere stukken, geen uitputtend tempo was en dat ik nog genoeg energie over zou houden voor de laatste 5 km, want die zijn zwaar met een paar flinke kuitenbijters. Ondertussen had ik stiekem wel een nieuw doel gesteld, namelijk niet ingehaald worden door de eerste 52 km loper. Die waren een uur eerder gestart en de eerste zou er volgens de organisator , Jan Strijker, best wel eens 3:35 uur over kunnen doen. In het laatste stuk toch nog een keertje verkeerd gelopen, maar werd terug gebruld door een loopster. Nog even  op  “souplesse” de laatste heuvels  over en gefinisht in 2:19::03 Helemaal top tevreden.