Vanuit mijn ooghoek zag ik ze. Wankelende wielen die moeite hadden om rechtuit te rollen. Langzaam rolde hij langs het tafeltje waaraan ik een boek zat te lezen. Het was een rollator op leeftijd. Je kon dat horen aan het knarsen en piepen bij elke beweging. Ook het uiterlijk sprak boekdelen. Krassen, deuken en loslatende onderdelen. Ik meende zelfs een zucht van verlichting te horen toen hij naast een leeg tafeltje werd geparkeerd. Hij was toe aan rust.

Ik doe nu ruim  dertig jaar aan hardlopen en hoe staat het nu met mijn lijf. Ik ben begonnen met hardlopen toen het nog joggen heette en trailrunning nog gewoon lopen in het bos en duinen was. Binnen het hardlopen heb ik alles gedaan van 400 m wedstrijdatleet tot en  met ulraloper met uitzondering van hordeloper want die horden waren mij te hoog gegrepen. In al die jaren heb ik zo’n beetje wel alle bekende hardloopblessures meegemaakt, maar loop nu al zo’n 10 jaar blessurevrij.

Ook heb ik aan hardloopstromingen meegedaan. De BK methode, Pose running, Chi running en meer. Eentje wil ik daar uithalen en dat is het blote voetenlopen en lopen op minimalistische schoenen.  Daar ben ik rond 2008 mee begonnen want ik wilde dat ook wel eens ervaren.  Eerst op feelmax schoentjes ( ik noemde ze mijn hardloopslofjes ) en later op fivefingers. Af en toe tussendoor op blote voeten.  Op de fivefingers ( model sprint) heb ik onder andere de marathon van Utrecht gelopen. Echter hoe goed ik ook op mijn looptechniek lette kreeg ik toch last van mijn gewrichten.  De oermens liep ook altijd op blote voeten wordt er gezegd, maar ik vraag mij af of de oermens wel 50 jaar werd en of hij op die leeftijd nog hard liep. Tegenwoordig loop ik weer op de schoen waar ik in mijn begin joggingtijd op liep. Alleen een wat moderner  versie.

Vanmorgen voelde het opeens goed om  een hardloop rustdag te nemen. Mijn lijf voelt goed , maar mocht je mij eens zien hardlopen en denken  “die loopt als een oude rollator ” , laat mij dat dan weten.