Hij keek me aan. Een kort blaf en dat was het.

Vanmiddag alweer de derde training van deze week gedaan. Een duurloop van 9,2 km in DLT 2. Dit is een route die ik vaak loop waarvan ik zo’n beetje elk stukje asfalt ken. Geen kruispunten heeft en zeer weinig verkeer. Een heerlijke route om weg te zakken in gedachten. Zo ook deze keer. Op deze route staat ook een huis waar vaak zo’n klein keffertje in de tuin loopt. In het begin dat ik langs kwam maakte hij zoveel herrie dat ze zelfs in  het ruimtestation ISS het gehoord moeten hebben. Echter in de loop van de tijd is dit veranderd. Ik hoorde hem weer aan komen rennen in de tuin. Hij keek me aan. Een korte blaf en dat was het. Ik vermoed dat hij mij aan mijn loop herkent en denkt van “daar is geen eer aan te behalen, die negeert mij toch”. In gedachten liep ik verder en moest denken aan het boek van James E. Fixx  “Alles over hardlopen ” uit 1977. Dit was het lijfboek voor de hardloper die toen nog jogger genoemd werd. Natuurlijk heb ik dit boek begin jaren 80 gekocht toen ik begon met hardlopen en het staat nog steeds in de kast en met regelmaat kijk ik er nog even in.  De bladzijden zijn heerlijk vergeeld , maar in zeer goede staat. In dit boek wijdt hij ook een hoofdstuk aan moeilijkheden oplossen en daarin beschrijft hij ook het probleem honden met een aantal mogelijke oplossingen. Ik ben gegaan voor de truc “er is geen hond”.  Hij beschrijft nog meer oplossingen , maar erkent ook dat geen van deze technieken onfeilbaar is.  We zijn nu bijna 40 jaar jaar later, maar eigenlijk is er weinig veranderd en is dit boek gewoon nog goed voor elke beginnende loper. ( ook de gevorderde zal er nog plezier aan beleven )  Voor ik het wist was ik alweer aan het eind van mijn route en gingen mijn gedachten naar de bord pasta die klaar stond. Ik had 9,2 km gelopen met een gemiddelde hf van 128 en gem snelheid van 9,7km/uur.