Maandelijks archief: juli 2017

Einde

Posted on by
Beantwoorden

In dit tempo blijft mijn Hf onder de 120 en kan ik op een buikademhaling lopen.

Het is alweer bijna het eind van de maand juli wat betekend dat het ook bijna het einde is van de langzame maand. Ik schrijf bijna, maar dat is het niet. Er staat nog één loop op het programma en dat is de langeduurloop van morgen. Die wil ik als overgang naar het wat snellere werk gaan lopen op gevoel ontspannen en zie dan na afloop wel wel wat het tempo geweest is. Dit betekend dus feitelijk dat de langzame maand erop zit.

Terugkijkend op de afgelopen maand kan ik niet anders concluderen dat het een leerzame maand is geweest De eerste trainingen had ik veel moeite om in mijn beoogde langzame , 9,5 km/uur , te lopen. Ik was verleerd om langzamer te lopen. Nou kun je zeggen wat maakt het uit dat je niet meer langzaam kunt lopen, snel lopen is toch veel leuker. Dat is zeker leuk, maar ik heb gemerkt dat mijn lijf dat niet leuk vind.  Ik had dus in het begin moeite met het tempo van rond de 9,5 km/uur en moest vaak op de rem trappen, maar allengs ging het beter en kreeg ik er plezier in,

Wat maakt het nu een leerzame maand voor mij? Om te beginnen het herstel van mijn lichaam. Een maand geleden had ik her en der wat pijntjes, maar die zijn nu helemaal weg. De benen zijn uitgerust en hebben er zin in om wat snelheid te doen. Ik was ook vergeten hoe leuk ik het vond om langzaam te lopen. Nog even voor de duidelijkheid, met langzaam bedoel ik een voor mij langzaam tempo. Ieder heeft zijn eigen langzame tempo. Het langzame tempo van een Keniaanse marathonloper zal voor mij een sprint zijn😀.  In dit tempo blijft mijn Hf onder de 120 en kan ik op een buikademhaling lopen. Als laatste wil ik nog benoemen dat ik gemerkt heb dat  in dit tempo mijn gedachten meer ruimte krijgen. Zo kreeg bijvoorbeeld allerlei leuke ideeën voor de foto’s die ik deze maand heb gemaakt. Ben je je creativiteit kwijt, ga aan de langzame duurloop.

Morgen de laatste juli loop en dan naar de snellere maand, maar daarover volgende week meer. Je kunt mijn foto’s ook volgen op instagram onder htrunner

 

 

Net als in de film

Posted on by
Beantwoorden

De man op het bankje stak zijn hand op toen ik bijna bij hem was. Meestal zit hij links op het bankje , maar vandaag zat hij rechts. Waarschijnlijk was links bezet toen hij aankwam en vond hij het niet de moeite om te verplaatsen toen dat vrijkwam. De drie dames met hoofddoek kwam ik ook weer tegen. Één ervan knikt mij tegenwoordig toe als ik langs kom. De honden achter het hek slaan niet meer aan als ik langskom. Soms kijkt er één nog wel op en geeft een korte woef maar daar blijft het dan ook bij.

Toen ik vanmiddag mijn gebruikelijke rondje liep moest ik denken aan de film Smoke . In deze film speelt Harvey Keitel de eigenaar van de sigarenwinkel in New York die al 14 jaar lang voor zijn winkel elke dag op hetzelfde uur een foto neemt. Ik loop niet elke dag om dezelfde tijd , meestal in de namiddag of vroege avond, maar loop wel altijd hetzelfde rondje. Eigenlijk is het geen rondje, maar een heen en weer met een terugkeer lusje. Als ik korter wil dan maak ik een eerder terugkeer lusje en als ik verder wil dan loop ik een lusje gewoon twee of meer keer. Nu zult u misschien denken van goh wat saai net als elke dag op hetzelfde tijdstip dezelfde foto maken. Ik ervaar dat niet zo. Het mooie is dat kleine details die veranderen je opvallen. (nou loop ik vaak ook heel rustig en heb ik de tijd om dat te zien ) Nieuwe plantjes die in een tuin staan, koeien die opeens in een andere wei staan of zoals laatst een nieuwe brievenbus bij het hek.

Af en toe is het ook wat ongemakkelijk, zoals enige tijd geleden. Ik kom vaak een man met een donkere huidskleur tegen. Hij knikt mij altijd toe bezig met een sigaret. Echter ik had hem al een paar keer niet gezien en liep daarom nog wel eens een extra lusje, want misschien was hij verlaat. Ik ga mij dan toch afvragen of er iets gebeurd is. Opeens was hij er weer met een sigaret in de mondhoek. Hij knikte mij toe en ik knikte terug. Het was weer gewoon.

Morgen ga ik het rondje weer lopen. Waarschijnlijk is alles hetzelfde als gister, maar misschien ……….

lage kadijk

LSD trip

Posted on by
Beantwoorden

Er stonden al wat auto’s op de parkeerplaats toen ik daar om half 8 aankwam voor mijn lsd. Voor de niet weters, hiermee bedoel ik niet het geestverruimende middel, maar een long slow distance run.  Van de eerste schijn je een  Trip te krijgen waar ik geen ervaring mee heb, maar de tweede doet ook iets wat voor mij als een vorm van trip is. Daarover zo meteen meer.

Ik had deze lsd gepland in de Amsterdamse Waterleidingduinen. De reden hiervoor is dat ik dan over onverharde paden kan lopen wat beter voelt voor mijn fysieke gestel. Na zo’n anderhalf uur over asfalt begin ik mijn gewrichten te voelen en heb daar op onverharde paden geen last van. Ik had geen route,  tijd of afstand in de planning, maar wilde gewoon kijken wat zich aan zou dienen. Als ik bijvoorbeeld een loopmaatje tegen zou komen waar ik mee in gesprek raakte kon ik dan gewoon meelopen zonder van mijn route te geraken, want die had ik immers niet. Ik koos er wel bewust voor om de eerst 3 km over het gras langs het water te lopen. Lekker vlak en mooi om in te lopen. Daarna ben ik kriskras door de duinen gelopen. Wisselend wat heuvels meegepikt en dan weer weer het vlakkere gedeelte op. Het voordeel is dat ik het gebied goed ken en dus ook weet waar de kraantjes zijn om mijn water voorraad aan te vullen (heb twee bidons van een halve liter bij me)

Na 20 km en voor de tweede keer mijn bidons aangevuld ging ik richting het zweefvliegveld. Het lopen was  steeds makkelijker geworden. Het ging eigenlijk als vanzelf. Ik hoefde er niet meer over na te denken hoe hoog ik mijn voet op moest tillen om over boomstronken of ander obstakels te stappen en het ontwijken van kuilen ging ook vanzelf. Ongemerkt liep ik verder en verbaasde ik mijzelf soms dat ik al op een punt was zonder dat ik daar erg in had. Bij het zweefvliegveld zweefde ik als het ware over het pad dat daar langs loopt. Gedachten  had ik wel , want af en toe was ik ze mij bewust, maar de meeste tijd kon ik al rondkijkend van de omgeving en het hardlopen genieten.  Dit wordt ook wel de runners high genoemd, maar ik noem het mijn LSD trip.  Na 31 km vond ik het wel genoeg en nam de afslag terug naar de parkeerplaats. Uiteindelijk liep ik 33 km. Wat dan ook weer een hele trip is.

duinfoto

De eerste 10 langzame dagen

Posted on by
Beantwoorden

Werd ik toch bijna getackeld door een teckel.

Mijn Garmin forerunner 305 bleef maar boven de 10 km/uur aangeven, terwijl ik het gevoel had dat het een uur duurde voordat ik drie straatvegers verder was. Nou is mijn garmin wel enigszins gedateerd, enige tijd geleden reageerde iemand met de opmerking “vintage” , maar zoiets eenvoudigs als snelheid weergeven moest hij toch kunnen. Zou het komen dat ik onder wat dichte bomen liep of omdat het te bewolkt was. Had ik hem niet goed opgestart? Opeens merkte ik dat ik andere lopers voorbij ging. Ik liep gewoon te HARD. De enige goede oplossing was de rem intrappen. Net zolang dat er 9,0 op het schermpje verscheen. Oppassen dat ik niet ging sloffen, maar de hardlooptechniek vasthouden. Na enige tijd wist ik de rem moeiteloos te vinden, zo vaak moest ik hem intrappen. Op deze manier deed ik alsnog een soort van intervaltraining 😀 Maar dat was niet de bedoeling van deze maand. kortom, de eerste paar trainingen waren nogal chaotisch. Na een paar dagen kreeg ik het tempo te pakken en kon ik mooi zo rond de 9,5 km/uur lopen.

Gieteren stond er een rondje van 12 km op het programma. Dit programma bedenk ik trouwens pas vlak voordat  ik ga lopen en kan tijdens het lopen ook moeiteloos aangepast worden . Ik had de borstband uit de kast gehaald, omdat ik nieuwsgierig was met welke hartfrequentie ik nu liep. Heel rustig begonnen in een tempo dat de garmin later aangaf in 7,15 min/km. Ik had namelijk ontdekt dat het voor mij makkelijker is om heel langzaam te beginnen en dan geleidelijk naar het juiste tempo te gaan dan andersom. Nu is het zo zie zo verstandig om langzaam te beginnen, maar dat terzijde. Na zo’n 2 km was ik in mijn 9,5 km/uur flow gekomen . Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat ik met wind mee iets harder ging. Vlak voor ik weer terug was schoot er opeens een teckel uit een tuin en werd ik toch bijna getackeld door een teckel. Met een “soepel” hupje ging ik over hem heen wat mij een bewonderende blik van de teckel opleverde. Thuis gekomen gaf de garmin aan dat ik 12 km had gelopen met een gem. snelheid van 9,5 km/uur met een gem. hartfrequentie 113/min.

FullSizeRender

 

De langzame maand

Posted on by
Beantwoorden

Het voordeel van de langzame duurloop is dat je niet zo ver hoeft te lopen en toch lang kunt lopen.

Vanmorgen een duurloop gedaan van 12 km. Gewoon van huis uit langs het Spaarne en ringvaart. Veelal over verharde paden, maar daar waar mogelijk ook wat onverhard meegepikt. Het tempo was langzaam. Hoe langzaam? Enige jaren geleden toen ik nog lopers naar een marathon begeleidde was de basis van mijn schema’s de langzame duurloop. Veel lopers hadden moeite om langzaam te lopen. Ik gaf ze dan wel een snelheid of hartfrequentie aan , want voor elk niveau loper geldt een ander langzaam lopen tempo, maar dan nog. Op een gegeven moment kreeg ik een mailtje terug van een loper waarin stond dat hij gepasseerd was door een slak. Ik mailde terug dat hij nu het goede tempo te pakken had. In dit tempo liep ik dus vanmorgen.

Sinds de laatste blog zijn er wel wat veranderingen opgetreden. De grootste verandering is dat ik de intervaltraining heb geschrapt uit de trainingen. Ik merkte dat dit naast de duurlopen fysiek te belastend was en er kleine pijntjes optraden. Ik ben op zoek gegaan naar een alternatief wat voor mij wel geschikt was en ben uitgekomen bij een soort van bloktraining. Dit houdt in dat ik in één van mijn wekelijkse trainingen een stuk in een pittig tempo mag doorlopen. Bijv een 8 km training bestaat dan uit 2 km inlopen , 4 km pittig, 2 km uitlopen. ( onder pittig versta ik mijn 10 km wedstrijdtempo nu geschat op 14 km/uur ) . Daarnaast doe ik twee trainingen in zo’n 12-13 km/uur en de rest in 10-11 km/uur.  De afstand van de lange duurloop heb ik langzaam opgebouwd naar 30+ km ( een keer 32 en een keer 34 km )

Ik realiseer me dat ik eigenlijk vanaf oktober vorig jaar toen ik het lopen weer serieus ging oppakken alleen maar aan het opbouwen ben geweest, zowel in omvang als in snelheid. Het wordt tijd voor een pas op de plaats. Hoe gaat die pas eruit zien. Na een paar nachten hierover geslapen te hebben kwam ik op de “Langzame Maand”. De maand juli staat in het teken van de langzame lopen. Ik wil beginnen in een tempo van rond de 9,5 km/uur. Dit is het tempo dat ik jaren geleden toen ik een marathongroepen begeleide tijdens hun duurlopen ook liep. Toen liep ik met een HF van 110-120, maar ben nu wat ouder en minder getraind dus zal binnenkort de hartslag meter weer eens onder uit de doos halen om te kijken hoe het nu is. Misschien moet ik wel langzamer lopen. Ik ga in ieder geval niet harder lopen dan die 9,5 km/uur want dan komt die pas op de plaats in het geding.  Of deze pas op de plaats de juiste is weet ik niet, maar hoop over een maand meer te weten. Misschien komt er nog wel een klein pasje achteraan 🙂  Het voordeel van de langzame duurloop is dat je niet zo ver hoeft te lopen en toch lang kunt lopen. Zo liep ik vandaag 1:20 uur en liep 12 km met een gem. snelheid van 9,2 km/uur.

lopen 1