Maandelijks archief: augustus 2018

Leerzame ochtend.

Posted on by
Beantwoorden

Vanuit het raam van de B&B kon ik een sportveld zien.

Ik was in Ardara. Een klein plaatsje in het noordwesten van Ierland. Het weer was Iers. Buien en een stevige wind. Er waren veel smalle onoverzichtelijke wegen in en rondom het dorp die geen optie waren om op te lopen als je er zeker van wilde zijn dat je de volgende dag nog ging meemaken.

Vanuit het raam van de B&B kon ik een sportveld zien en daar was vast een mogelijkheid voor weer een leuke hardlooptraining. Rustig dribbelde ik over een smalle weg naar het veld. Omdat het weggetje nog doorliep besloot ik het nog een stuk te volgen en maar kijken waar het uitkwam. Het eindigde bij een relatief grote weg die niet uitnodigde om langs te gaan hardlopen en dus weer terug naar het sportveld. was een gebouw met kleedkamers met aan de muur een. het bord waarop stond :” C.L.G. Ard an Ratha”.

Doorlopend naar het veld vroeg ik mij af waar de letters C.L.G. voor stonden, maar kon het zo gauw niet bedenken. Ard an Ratha is gaelic voor Ardara, want dat had ik op het plaatsnaam bord zien staan. Op het veld aangekomen, ik had ondertussen mijn eerste kleine buitje gehad, viel mijn oog op iets voor ons Nederlanders onbekends. Namelijk een doel wat een combinatie was van een voetbaldoel met rugbypalen. Ik was nog niet lekker ingelopen voor de intervaltraining die in mij opgekomen was en liep dus nog een paar rondjes rond het veld denkend aan de vreemde doelen. Ik moest denken aan Hurling wat ik eerdere vakantie in Ierland op tv had gezien en aan Gaelic Football Dit laatste is een soort van combinatie tussen voetbal en rugby. Dat moest ik later maar even uitzoeken. Nu eerst de training

Ik deed een intervaltraining rondom het veld. Eerst 5 rondjes waarbij ik de korte (doel) zijde versnelde. Twee rondjes rustig dribbelen en aansluitend weer 5 rondjes waarbij ik de lange (tribune) zijde versnelde. Het viel mij op dat in de hoeken van het veld een hoop kleine paddenstoeltjes stonden. Misschien werden deze tijdens het spel niet benut en ik liep er dan ook maar omheen, wat ook wel weer goed uitkwam voor mijn interval, want nu benutte ik de gehele rechte stukken voor de versnelling. Van die versnelling moet je je trouwens ook niet teveel voorstellen. Het was eigenlijk meer een versnelde dribbel waarbij vooral het aandachtspunt lag bij de looptechniek ( hierover in een ander blog meer ) Nog een paar rondjes uitlopen en dan weer over het smalle weggetje terug naar de B&B.

Daar aangekomen gelijk op internet gekeken en inderdaad wordt er op het veld Gaelic Football gespeeld en is de plaatselijke club vooral bekend van één speler, genaamd Anthony Molloy, de eerste lokale aanvoerder die een belangrijke Ierse cup, De Sam Maguire Cup omhoog mocht houden. Dit was weer een leerzame ochtend. Ik moest nog even terugdenken aan mijn rondjes en aan het shirt dat over de reling hing. Het zal toch niet………….

Improviseren

Posted on by
1

Het water had plaatsgemaakt voor strand. Mooi om eens te gaan kijken of er ook op te lopen viel.

Ik ben op vakantie in het Noorden van Ierland en natuurlijk zijn de loopschoenen mee. Niet dat ik moet lopen, maar omdat ik het leuk vind om te gaan hardlopen tijdens vakantie. Het leuke zit hem erin dat ik in volledig onbekende gebieden ben en ik dit een leuke manier vind om de omgeving te bekijken en zo heerlijk kan ( moet ) improviseren met trainingsvormen. De één improviseert met bijvoorbeeld muziek ik doe dat met hardlopen.

Zo was ik een paar dagen geleden in Belfast en had gezien dat vlakbij het hotel de Botanische Tuinen waren met een park. Ik daar s’morgens , 07:00 uur, naartoe en eerst een verkenningsrondje gelopen. Zag ik twee paden van 150 m met daar een bloemenstrook tussen. Kon ik mooi een versnellingsloop heen en weer doen met een 200m grasveldlusje als pauze. Dit 5 x gedaan. Afgesloten met met nog een rustig rondje park genietend van de bloemenperken en eekhoorntjes die er rond liepen. Een leuke training van ruim 6 km. Toen ik de volgende ochtend weer in het park liep was er herkenning , want een voetganger zei ” Hello, you again ? ” Ik maakte een kort praatje met hem en we wensten elkaar een goede dag.

Later in de week was ik in Dunfanaghy . Een klein plaatsje aan de kust in Noordwest Ierland. s’Avonds zag ik dat de baai vol met water stond en had geen flauw idee of dit de volgende ochtend ook het geval was, want ik had ook foto’s gezien met strand. De volgende ochtend vroeg mijn hardloopkloffie aangedaan en naar buiten. Ik had nog geen flauw idee wat ik kon doen. Ja, hardlopen, maar waar , hoe en hoelang. Ik had nog geen idee. Zag ik opeens dat het water verdwenen was en dat er een strand lag. Niet zomaar een strookje , maar een een vlakte. Ik zou zelfs naar de andere kant van de baai kunnen lopen. Later was ik blij dat ik dat niet gedaan had want een half uur later had een strook water de terugkeer verspert. Wat ik wel deed was gewoon heerlijk kriskras over de zandvlakte lopen en aan het eind kon ik ook nog onverwacht het hoekje om want daar lag ook nog een verrassend stukje strand. Een aantal vogels waren zo verbaasd over mijn verschijning dat ze vergaten weg te vliegen. Aan het eind nog 5 keer een versnelling van 100m gedaan en had ik weer een leuke training gedaan waarvan ik drie kwartier daarvoor nog geen benul had.

Ben benieuwd wat voor trainingen ik deze Ierland vakantie nog ga doen. Vast nog een aantal heel verrassende.

Betonplaten

Posted on by
1

Er gaan 5 van mijn rustige duurlooptempo passen in één betonplaat. De paslengte hou ik even op 1 meter. Het betonplatenpad is afgerond 5 km. Hoeveel betonplaten liggen er achter elkaar?

Vanmorgen had ik zin om een wat langere duurloop te gaan doen en met langere bedoel ik een 30+ er. Het zou weer een warme dag worden dus nam ik twee halve liter bidons water mee die ik onderweg weer bij kraantjes die ik passeerde kon vullen. Ik begon heerlijk over onverharde duinpaden die grotendeels in de schaduw lagen. Na een paar kilometer zie ik opeens beweging op het zanderige paus voor mij dat in de zon lag. Het was een jonge kikker die zich voortbewoog, nou ja, meer voortsleepte over het pad. Nu moet je uitkijken met ingrijpen in de natuur, maar ik heb de kikker wel even opgepakt en in een groen stukje , ja het was er nog, gras gezet nabij het water.

Bij het verlaten van het duingebied mijn bidons gevuld en over een verhard fietspad door het naastgelegen duingebied naar Zandvoort gelopen. Daar het strand op gegaan om nog lekker zo’n 7 km strand mee te nemen. Het was al flink druk op het strand en het water stond hoog. Het strand was bij vlaggen redelijk mul en zwaar maar dat vind ik dan weer niet zo erg, want dan kan het tijdens de marathon van Köln alleen maar meevallen. ( nou hoef ik daar ook niet door zand te lopen, maat toch ) Al met al had ik er zo’n 20 km opzitten toen ik het strand verliet. Dit ging trouwens niet zomaar want de strandafgang was een heerlijke stijl pad van mul zand waarbij ik met een ritme van 3 passen omhoog, 2 passen terugzakken voorwaarts ging. Nog een klein stukje doorlopen en dan kwam ik op het betonplatenpad.

Het betonplatenpad waar ik het hier over heb is een open onbeschut pad waar de natuur, wind, zon, regen enz. vrij spel heeft en wat bestaat uit twee rijen betonplaten die aaneengesloten over een afstand van zo’n 5 liggen. Terwijl ik hier zo overheen liep moest ik denken aan een artikel wat ik jaren geleden heb gelezen waarin stond dat je naarmate de duurinpanning ( in mijn geval een duurloop ) langer duurde je niet meer helder na kon denken. Als proef lieten ze een aantal duursporters hoofdrekenen die inderdaad naarmate de inspanning duurde het steeds moeilijker kregen. Ik besloot de proef op de som te nemen en proberen uit te rekenen hoeveel betonplaten er achter elkaar lagen. Er gingen 5 van mijn rustige duurlooptempo in één betonplaat. De paslengte hou ik even op 1 meter. Het betonplatenpad is afgerond 5 km. Het ging mij eerlijk gezegd niet makkelijk af , maar kwam wel voordat ik het pad verliet op het aantal van 1000 betonplaten achter elkaar. ( Het staat je vrij om dit na te rekenen en mij op een eventuele fout te wijzen 😀 )

Ik schreef al dat ik uitga van mijn paslengte van 1 meter. Dit betekend tijdens de marathon dus 42195 passen. Nou moet ik bekennen dat ik liever de 42195 passen maak dan op de bank liggen en tot 42195 tellen, maar die keuze laat ik aan u.

§