Breathing. Out, in, out, in out, in. Breathing. Ik ben zo’n 20 km onderweg als Kate Bush deze woorden in mijn oor fluistert. Ik voel mijn buik in een rustig ritme boller worden en weer afplatten gelijk aan mijn ademhaling. Voor mij is de buikademhaling leidend voor mijn duurloop inspanning. Kan ik hem niet meer handhaven en stijgt hij op dan betekend dat rustiger aan doen, maar vanmorgen ging dat helemaal goed. Breathing . Out, in, out, in, out, in. Breathing.

Het is nog twee weken voor de Koln marathon en ik had voor vanmorgen nog een 32 km duurloop in gedachten. Vorige week had ik ook een 32 km duurloop gedaan en in de meeste schema’s staat dan , drie weken voor de marathon, het woord taperen. Afbouwen en herstellen van de trainingen die je gedaan hebt zodat je uitgerust ( maar wel getraind ) aan de start van de marathon staat. Ik ga het deze keer anders doen. Lekker out of the box denken en vandaag weer een 32 km duurloop doen. Ga ik vanaf nu dan taperen. NEE. Deze week nog wat lekker pittige trainingen doen en dan volgend weekend een 20+ duurloop en dan taperen.

Vandaag nog zoals gezegd een 32 km loop. De weersvoorspelling was tamelijk onheilspellend. Wind , regen met het woord veel ervoor. Zoals zo vaak blijken voorspellingen niet uit te komen en was het om 08:00 uur droog en windstil. Ik had net als vorige week een route met lekker veel kleine en paar grotere heuvels bedacht over onverharde duinpaden. De marathon over 14 dagen is over de verharde weg en zo goed als vlak. De enkele brug die je over moet valt dan in het niet met wat ik al gedaan heb. Wat zal ik dan makkelijk lopen. Ik hoef dan ook geen liter water om mijn middel te hebben, want er zijn drankposten genoeg. Wat zal ik licht zijn. Ik zie mijzelf al over de weg vliegen. Droom. Droom. Droom

Dat het vanmorgen na zo’n 25 km begon te regenen mocht de pret niet drukken. Ik liep lekker. Het gevoel was goed en belangrijk , de buikademhaling was goed. Breathing. Out, in, out, in, out, in. Breathing.