Maandelijks archief: februari 2019

Chill

Posted on by
1

Ik was nog maar net over het eerste bruggetje toen ik al naar beneden keek. Naar mijn voeten. Beter gezegd naar mijn schoenen. Had ik misschien mijn wandelklompen aangetrokken in plaats van mijn hardloopschoenen. Het was zaterdagochtend en ik was niet vooruit te branden. Het plan was een kort loopje met een sneller 2 km middenstuk. Nou, dat korte loopje zou zeker lukken, maar door die snellere 2 km ging een vette streep. Ik had het gevoel dat de zwaartekracht vertienvoudigd was en ik niet meer loskwam van de grond.

Ik liep in een heel rustig tempo het jaagpad op. Dit is zo wie zo geen pad om snel te lopen vanwege de smalte, wandelaars, honden en de boomwortels die door het asfalt komen. Achter mij hoorde ik de twee jonge dames die ik even tevoren over de Schalkwijkerweg had zien lopen ook het jaagpad op komen. Één van de twee was aan het vertellen en de ander hoorde ik zo’n beetje om de 10 sec chill zeggen. Aan hun stemvolume hoorde ik dat ze langzaam op mij inliepen en omdat het pad smal was stapte ik even opzij om ze langs te laten. De verteldame voorop en de chilldame er vlak achteraan. Een paar honderd meer verderop zag ik ze chill linksaf slaan.

De lol die ik had om de twee danes had er ook voor gezorgd dat ik iets makkelijker was gaan lopen. Ik kwam weer los van de grond wat maar goed was ook, want anders was ik zeker gestruikeld over één van de vele boomwortels. Na het jaagpad nog even een stukje ringvaart en Molenplas en dan via de Lage Kadijk weer terug. Ik weet niet of het om mij was, maar toen ik hier langs de koeienstal liep hoorde ik opeens een luid geloei. Hadden ze lol om mij. Wilden ze mij gedag loeien. Of was het puur toeval. Het maakt niet uit, want de lol die ik hier om had zorgde ervoor dat ik de laatste 2 km heerlijk ontspannen naar huis liep.

Vanmorgen was een nieuwe ochtend en dat heb ik gemerkt. Niks zware benen. Ik liep heerlijk , bijna als een jonge god , een duurloop door de duinen. Zo zie je maar. Niet teveel blijven hangen in de dag van gisteren, maar gewoon opnieuw beginnen.

Lang

Posted on by
3

Na de interval trainingen van de afgelopen week had ik vandaag zin in een duurloop. Een duinloop , die ik meestal op zondag doe, zat er vandaag niet in. Gewoon een loop vanuit huis dus. Een lange duurloop. Wat is lang? Daar had ik dus deze lange duurloop alle tijd voor om over na te denken. Ik weet nog dat ik een beginnersgroep trainde en tijdens de eerste training moesten ze een minuut hardlopen. Één van de deelnemers zei toen “wat is een minuut lang”. Later maakte ik voor een ultraloopster een schema en als daar in een week geen duurloop van langer dan 20 km in zat kreeg ik een mailtje van ” goh helemaal geen lange loop deze week”. Daar liep ik dan en hoe meer ik erover nadacht hoe verwarrender het werd. Ondertussen speelden The Eagles het nummer The Long Run .

Ik wilde niet de hele route over asfalt lopen. Nu hoeft dat ook niet, want er zijn voldoende onverharde paden in de buurt. Als ik deze paden kies moet ik altijd terugdenken aan Jim Fixx die in 1977 The Complete Book of Running schreef. In het boek werd ook aandacht besteed aan de gevaren die op de loer lagen voor de hardloper. Één daarvan was de hond. 99% van de honden die ik tegenkom leveren geen probleem op. Er op vertrouwend dat ik die ene 1% niet zou tegenkomen ging ik de onverharde paden op. Toen ik er zo’n 10 km op had zitten moest ik weer denken aan lang. Een sprinter zou badend in het zweet wakker worden bij de gedachte alleen al dat hij de volgende dag 10 km moest hardlopen, terwijl de ultraloper zich nog een keer rustig omdraait want het is maar 10 km.

Ik had sinds oktober vorig jaar niet langer gelopen dan 15 km en omdat ik vandaag een afstand van zo’n 20 km in gedachten had kan ik in ieder geval zeggen dat ik een langere duurloop ging doen. Het weer was fantastisch en ik liep in een heerlijk tempo. Zo’n tempo waarvan je het gevoel hebt dat je het eeuwig ( lang ) door kan lopen. Dat tempo lag vandaag zo rond de 10 km/uur. Dat weet ik omdat ik een stukje met een loopster mee liep die vertelde dat ze 10 km/uur liep. Verder vertelde ze dat er voor haar in het schema voor vandaag een lange duurloop op het programma stond. 10 km.

Ik vind het altijd lekker om de één na laatste km wat sneller te doen en dan de laatste km rustig uit te lopen. Thuis gekomen zag ik dat ik rond de twee uur gelopen had. Is dat kort, middellang of lang? Ik laat dit graag aan u over.

?

Posted on by
1

Ik hoorde de bladeren ritselen achter mij op het pad waar ik net overheen ben gevlogen. Ik ben bezig met een duurloop. Geen rustige , maar een snelle. Hoe snel? Dat weet ik niet, want het einde is nog niet in zicht. Ik doe één van mijn favoriete rondjes. De eerste kilometers zitten erop en ga nu aan een stuk beginnen met veel kleine bultjes. Elk bultje vlieg ik op. Ik ga soms nog harder erop dan eraf. Ik vlieg bijna, zo hard ga ik. Een paar herten vragen zich af wat er voorbij komt gevlogen, want een vogel ben ik niet. Een snelheidsmeter heb ik niet bij me, maar ik heb het gevoel dat ik nog nooit zo hard heb gelopen. Ik ga beginnen aan de laatste 4 km. De eerste 2 hiervan lopen langs een hek. Vroeger noemden we dit de oostblokroute, zolang loop ik dit rondje al. Nog één duiningang passeren en dan de laatste twee km alles eruit naar het eindpunt. Dan zie ik door de bomen het wit waar ik moet zijn. Nog 300m. Ik doe er nog een tandje op. Mijn voeten raken de grond niet meer. Ik vlieg de laatste bocht door en …………

Bzzzz bzzzz bzzzz. Ik doe mijn ogen open en draai mij om. Mijn hand gaat automatisch naar de uit-knop van de wekker. Het dekbed ligt chaotisch op het bed. Mijn benen eronder uitstekend. Was het een droom? Hoewel ik niet bezweet ben voelt mijn lichaam als alsof ik een topinspanning heb verricht. Ik draai mij om en trek het dekbed over mij heen, want de training heb ik al gehad. Straks de stad in en ergens gaan zitten om de verbruikte energie aan te vullen.

Wel of Niet ?

Posted on by
Beantwoorden

Aan de auto’s die door de straat reden hoorde ik dat het nat was buiten. De banden die door de straat rolden maakten een soort waterig geluid. Zelf lag ik nog in bed. Warm, droog en in een houding die ik nog uren vol kon houden. Het was zaterdagmorgen en tijd voor een hardlooprondje. Het geluid dat ik hoorde nodigde niet echt uit om op te staan en de hardloop outfit aan te trekken. Een ritmisch gesnurk kwam van onder het bed, waar een kater op zijn pluche matje lag. Die had niet het dilemma wel of niet opstaan. Eigenlijk had ik ook geen dilemma, want ik wist dat ik mij na het rondje hardlopen heerlijk fit zou voelen. Dus eruit.

Het was een grauwe ochtend. Het regende niet echt, maar er zat een hoop water in de lucht. Genoeg om na een uur hardlopen net zo nat te worden als na vijf minuten in de regen. Dit was geen belemmering om te gaan hardlopen, want ik wilde een paar snellere stukjes in mijn rondje doen, wat de zweet productie zou opvoeren en ik dus zo wie zo nat zou worden. Al gauw kwam ik erachter dat ik niet de enige was die de keuze om wel te gaan hardlopen had gemaakt, want ik kwam menig loopmaatje tegen.

Het is niet altijd wel, want afgelopen week was ik ook tegen een niet aangelopen. De sneeuw was weg en ik dacht een fijn stukje te gaan lopen. ik had een vrije dag en het was net licht geworden. De schoenen aangetrokken en naar buiten. Ik wilde een klein rondje, ruim 6 km, gaan lopen voor het ontbijt. Al snel merkte ik dat het lopen anders ging. Er was weinig grip met de grond. Een stukje verderop zag ik een hond een bruggetje over rennen, maar toen hij er over was en een haakse bocht naar rechts wilde maken schoof hij rechtdoor het grasveld op. De verwondering in zijn ogen toen hij tot stilstand was gekomen over wat er gebeurd was maakte mij aan het lachen, maar was tegelijkertijd een waarschuwing. IJs op de weg. Toch nog even doorgelopen maar kwam al snel tot de ontdekking dat dit een niet was. Voorzichtig terug naar huis.

Zaterdagochtend was dus een wel en ik had er geen spijt van. De versnellingen gingen steeds makkelijker en sneller. De laatste kilometer rustig uit gelopen en thuis de natte kleding uitgetrokken. Jogging pak aangetrokken en op de bank een cappuccino drinken met de kater naast mij. Snurkend op de bank.