Ik was net de hoek om toen ik hem zag. Ruim 100 m voor me. Hij zag mij ook. We keken mekaar recht in de ogen. Die van mij enigszins bevreesd en die van hem verlangend mij te ontmoeten. Hij was van boven gemiddeld formaat met een schoft (schouder) hoogte ter hoogte van een menselijke heup en een kop die daar nog ver bovenuit stak. Ik zag de lijn waarmee zijn baas hem bij zich hield strak gespannen staan. Zij stonden stil omdat de baas in gesprek was met iemand op het water. Gelukkig liep ik niet het tempo van Usain Bolt dus ik had nog even de tijd voordat ik de 100 m overbrugd had en dus nog even na kon denken hoe ik het er voorbij gaan aan zou pakken.

Ik was vertrokken voor een rustige duurloop. Sinds kort heb ik een apple watch en vind ik het leuk om af en toe weer eens op hartslag te lopen. Deze keer wilde ik mijn hartslag niet boven de 120 laten komen ( zal binnenkort weer een kijken wat mijn maximale hartslag op dit moment is ), en had een route in gedachten van zo’ n 12 km. Het liep eigenlijk geheel volgens plan tot ik de bovengenoemde hoek omging. Ik liep over een smal onverhard pad langs de Molenplas die op dat moment overging in de Ringvaart toen ik de bovengenoemde hond zag. Hoewel ik wekelijks over dit pad loop en ook op wisselende tijden had ik deze hond nog nooit gezien. Misschien was het een gasthond.

Mijn hartslag was opeens omhoog gegaan en ik wist dat hij pas omlaag zou gaan als ik er voorbij was. Veel keuze had ik niet. Het pad was nog geen meter breed met aan beide zijden een smal strookje gras waar ik gebruik van kon maken. Nog 50 meter te gaan. Zij stonden nog steeds op dezelfde plaats en plotseling kwam er een éénmalig geluid uit zijn bek. Niet een kleine waf, maar een grote WOEF. Mijn blik had ik negerend gericht op het pad achter hem. Nog 25 meter. Zijn baas werd even afgeleid van zijn gesprek door de grote WOEF., keek naar mij en gaf een kort ruk aan de lijn. De gasthond ging in het gras zitten en toen ik bij hem was zag ik eigenlijk alleen maar vriendelijke nieuwsgierigheid in zijn ogen. Ik knikte naar de baas en zijn gesprekspartner en vervolgde mijn weg over het pad langs de Ringvaart.