Maandelijks archief: augustus 2019

Drie bolletjes

Posted on by
1

Ze staken mooi af tegen het zwart van het vierkante bord. Drie bolletjes vanille ijs. De ruimte tussen de bolletjes was opgevuld met slagroom en er stond nog een schaaltje gesmolten chocolade naast om erover heen gegoten te worden. Mijn tafelgenoten waren even stil en toen vroeg er een “hoeveel kilometer ga je morgen lopen?”. Soms antwoord je dan te snel en denk je al terwijl je antwoord nog niet eens helemaal gegeven is van oeps, dit was misschien niet zo handig. Ik antwoordde vol overtuiging “voor elk bolletje 10 km, dus 30 km.”. “Ok” klonk het. Dit stond dus vast. 30 km dus.

Vanmorgen stond ik om 08:00 uur bij de ingang van de duinen voor mijn loop. De website Weeronline.nl voorspelde om 10:00 uur al 26 graden, dus ik had twee bidons van 500 ml blij me en ik zou elke 10 km langs een kraantje komen om ze opnieuw te vullen. Bij elkaar zou ik dan 3 liter water drinken. Dit moest naar mijn idee genoeg zijn.

De afgelopen twee weken had ik bijna niet hardgelopen. Ik was op vakantie in Zuid Engeland ( Salisbury ) en de kanaaleilanden Guernsey en Jersey . Meestal doe ik tijdens mijn vakantie s’ochtends korte loopjes. Daar is deze keer weinig van gekomen. De focus lag nu op wandelen. Vooral op Guernsey hebben we een paar mooie wandelingen gemaakt. We liepen over het cliffpath. Voor mijn doen zaten er een paar lange tussen. Zo liepen we een dag 15 km en de volgende dag 20 km. Nou is het cliffdpath niet vlak. Eigenlijk zit er geen valk stukje tussen, maar gaat het continue op en neer. Ook van traptreden zijn ze niet vies. Tijdens een etappe van zo’n 6 km ben ik ze eens gaan tellen en kwam op een totaal van 900 treden ( kan er een paar naast zitten ) . Kortom, van hardlopen is niets meer terecht gekomen, want s’morgens voelden mijn kuiten nog duidelijk de wandel inspanning van de vorige dag. Om een blessure te voorkomen besloot ik om ze niet nog eens met een extra hardlooptraining te belasten. Geen hardlopen dus , maar wel voldoende beweging.

De eerste 10 km gingen lekker. Misschien wel te lekker ( lees te snel ). De kilometers gingen regelmatig onder de 5:30 min/km. Kwam dit door de hardlooprust van de afgelopen 2 weken of door het wandelen? Ik weet het niet , maar voor ik het wist was ik bij het eerste kraantje. Mijn bidons had ik braaf leeggedronken en vulde ze weer bij. Tijdens de tweede 10 km voelde ik de warmte opkomen en wist ik eigenlijk al dat de eerste 10 te snel gegaan waren. Bij 20 km weer de bidons gevuld. De drie bolletjes ijs waren allang verbruikt. Zelfs als ik er tien had gekregen waren die voor mijn gevoel al verbruikt geweest. Snel even wat koolhydraten aanvullen en de laatste 10 weglopen. De temperatuur was naar onaangenaam opgelopen en de snelheid gedaald naar zo’n 6:00 min/km. Gelukkig was ik zo verstandig geweest om de route zo te plannen dat ik de laatste 5 km onder de bomen kon lopen en na 2:53 uur ( gemiddeld 5:45 min/km ) had ik de 30 km erop zitten.

Gelukkig staat er bij de “finish” een fonteintje waar ik met veel plezier een tijdje boven gehangen heb. Op het terras een glas cola gedronken en toen ik vrij snel daarna naar het toilet moest om te urineren, wist ik dat het met de vochtbalans goed zat.

Misschien vanmiddag nog wat bolletjes vanille ijs aanvullen.

Salisbury

Posted on by
Beantwoorden

“Have you had surgery on your knee?” hoorde ik een dame mij vragen.

Ik was vanmorgen wat vroeger opgestaan om een training te doen. Gisteren had ik een mooi groot grasveld gezien vlak bij het hotel waar ik een techniektraining kon doen. Ik had de pionnen net neergelegd toen een dame de vraag stelde “have you had surgery on your knee?” Ik zei dat dat niet het geval was en vroeg waarom ze dat vroeg. Het waren de pionnen die ik neergelegd had. Zij was een paar jaar geleden aan haar knie geopereerd en de fysiotherapie had dezelfde pionnen gebruikt tijdens haar revalidatie oefeningen. Zo geraakten we aan de praat. Zij vertelde dat ze 72 jaar was en dat ze elke dag voor het ontbijt 3 rondjes om het grasveld wandelde. Toen ik vertelde dat ik de pionnen gebruikte voor mijn “runningdrills” moest ze lachen. Zij had nooit aan sport gedaan, maar kon zich nog wel de Engelse hardlopers uit de jaren 80 herinneren zoals Sebastian Coe en Seve Ovett . Oh ja , ze had wel aan gymnastiek gedaan toen ze klein was, maar dat stelde niet veel voor. We praten nog even door en toen moest ze naar huis voor het ontbijt.

Ik deed wat loopscholing en wilde net aan mijn 200 metertjes beginnen toen er een jonge dame , begin 30 schat ik, op een mountainbike naar mij toe kwam. Ze zei goede morgen en vroeg aan mij of ik wist hoeveel meter het grasveld in omtrek was. Ik schatte dat het zo’n 300, misschien 400 m was. Zij dacht zelf aan 300 m Natuurlijk wilde ik weten waarom ze dit vroeg en ze vertelde dat ze al jaren fietste maar nu wilde beginnen met hardlopen en omdat ze vlakbij dit veld woonde wilde ze hier beginnen. We raakten aan de praat en ik vertelde dat ik uit Nederland kwam, in een hotel om de hoek sliep en het leuk vond om s’morgens voor het ontbijt een stukje te gaan hardlopen. We kwamen aan de praat en na een kwartiertje zei ze dat ze ervandoor moest naar haar werk.

Zo was van het uurtje dat ik gepland had alweer drie kwartier voorbij. De 200 tjes gingen het niet worden, maar ik had nog wel even mooi de tijd om 10 keer 100 m te doen. Volgens mij zijn het er geen tien geworden want op een ander stuk van het veld liep een man achter zijn hond aan. De man wilde naar huis, maar de hond had daar andere ideeen over. Hij liep met grote tak in zijn bek naar de andere kant van het veld. De man, stevig gebouwd met een behoorlijk buikje, rende achter ham aan, “Frits come, Frits come” Toen de tak uiteindelijk teveel was geworden besloot Frits gehoor te geven aan de smeekbede, want dat was het wel geworden, van de man.

Dit was mijn eerst hardlooptraining in Salisbury. Van hardlopen is niet veel gekomen, maar een heerlijk begin van de dag was het wel. Benieuwd hoe het morgen gaat.

Tempo album

Posted on by
2

Opeens hoorde ik mijn naam. Het was een bekende stem. Ik keek over mijn linkerschouder en herkende een loopmaatje in de loper die ik net aan de andere kant van de weg was gepasseerd. Ik hield even in, stak de weg over en ging naast hem lopen. Na een kort praatje gingen we weer uiteen, want we hadden allebei ons eigen trainingsplan. Ik ging verder met het zoeken naar het juiste tempo dat ik voor deze training in gedachten had.

Regelmatig probeer ik iets nieuws uit in mijn hardlooptrainingen. Zo ook dinsdagavond. Ik had die dag het nummer Under the Milky Way van the Church gehoord en ontdekte dat dit nummer op hun album Starfish stond. Op mijn muziek app ontdekte ik dat dit album 46 minuten duurt. Ik wilde dinsdagavond een tempo duurloop gaan doen en het idee was daar. Ik ging een tempo duurloop doen op het album Starfish . Het eerste nummer inlopen. Het tweede nummer op zoek naar het tempo dat ik in gedachten had en dan dat tempo doorlopen tot het einde van het album.

Nu zat ik nog met één klein probleempje. Het tempo. Wat was op dit moment een realistisch haalbaar tempo zonder dat ik na afloop voor dood thuis op de bank zou neerploffen? Na enig beraad met mijzelf, mijn schoenen en de registratie van mijn trainingen van de afgelopen weken kwam ik uit op een tempo van rond de 4:40 min / km.

Het waren prima omstandigheden voor de training die ik in gedachten had. De eerste km met een 5:20 min/km niet te gek begonnen. Tijdens de tweede kilometer, waarin ik op zoek ging naar het 4:40 min/km tempo, had ik de ontmoeting met het loopmaatje. Ik vond het contact met dat loopmaatje belangrijker dan mijn training en hield daarom even in voor het korte praatje. In km 3 had ik mijn tempo bijna te pakken. 4:31 min/km. Iets te snel, maar met een klein beetje bijsturen zat ik op het juiste tempo. Het tempo voelde prettig snel zonder dat ik hoefde te hijgen. Onderweg kreeg ik nog een complimentje van twee jonge dames op de fiets over mijn tempo. Altijd leuk en motiverend. De laatste tonen van het album klonken en na 45:30 min werd het stil. Ik had 9,67 km gelopen in een gemiddeld tempo van 4:42 min/km . Helemaal voldaan liep ik nog een stukje uit en viel thuis niet voor dood op de bank.

Dit is zeker een training die voor herhaling vatbaar is. Nu nog een paar leuke tempo albums uitzoeken. Wel even uitkijken dat het geen dubbelalbum is.