Maandelijks archief: december 2019

Plannen

Posted on by
Beantwoorden

Nog even en dan zijn ze er weer. Ze stellen eigenlijk niet veel voor, maar genoeg voor een portie ellende. Het gemene is dat je ze de eerste keer niet ziet aankomen. Op het moment dat je ze ziet kunnen ze je al te grazen nemen. Ik ken ze echter ondertussen. Na zo’n 20 ontmoetingen weet ik hoe ze moet benaderen. Of beter gezegd ontwijken. Ik heb het hier over een paar boomwortels die naar boven zijn gegroeid en het asfalt opgestuwd hebben. Ze liggen gelijk na een en bocht en als je je voeten niet genoeg optilt dan kun je aan ze ruiken. Ik zal ze nog een tiental keer ontmoeten, hoop ik, en dan is het klaar. De 6 uur zitten erop..

Dit zou zomaar eens de eerste alinea kunnen zijn in een blog van volgend jaar. 2019 zit er bijna op en het is leuk om plannen te maken voor volgend jaar. Of ik die plannen dank ga uitvoeren is nu natuurlijk onzeker, maar het is gewoon leuk om plannen te maken. Zo moest ik afgelopen week denken aan een 6 uur loop bij mij om de hoek in de Haarlemmermeer. Vroeger heb ik die een paar keer als lid van een estafetteteam gelopen, maar het lijkt mij ook leuk om een keer als sololoper mee te doen. Dit past ook helemaal in mijn plan om uit te zoeken hoelang / -ver ik kan lopen in een rustig tempo. Voor de duidelijkheid, ik heb het hier niet over wandelen , maar over hardlopen.

Een ander plan is om in het najaar met een groep een marathon te gaan lopen. Twee jaar geleden heb ik na de marathon van Keulen gezegd dat ik geen stadsmarathon meer ga doen, maar de gezelligheid van een groep om een weekend op pad te gaan naar een , het liefst onbekende, stad om daar te gaan lopen en lol te hebben is te verleidelijk om nee te zeggen. Ik kijk wel uit naar een marathon, waarbij de eerste reaktie van mensen is, als ik zeg ” ik ga de marathon van. ……….. lopen” , WAAR ?

Laat ik nog even kort terug kijken naar 2019. Het is een fijn loopjaar geweest. Geen blessures en alle loopdoelen behaald. Dat laatste was makkelijk, want ik had geen doelen. Nou ja, blessurevrij blijven en dat is gelukt. Het afgelopen jaar ook twee keer een Weekmarathon gedaan. Ik vond het leuk dat her en der in het land lopers dit via social media hadden opgepakt en met mij meededen. Komend jaar ga ik dit zeker weer een paar keer doen. Dit jaar ben ik weer wat meer met getallen gaan lopen zoals hartslag en snelheid. Ik heb hiervoor mijn Apple Watch gebruikt en dat is mij prima bevallen. Dit ga ik zeker het komend jaar ook doen. Afgewisseld met vrij lopen.

Vanmorgen was weer een heerlijke ochtend om te gaan hardlopen en luisterend naar de top 2000 kwamen nog vele plannen voor 2020 in mij op. Heerlijk.

Ik wens iedereen een fijn 2020.

Hardloopklompen

Posted on by
1

Ik stond op het punt een lange hardlooptight af te rekenen toen de volgende vraag in mij opkwam:” verkopen jullie nog de Brooks Addiction?” Rob , de eigenaar van RunX Haarlem , wist gelijk welke schoen ik bedoelde , maar had ze niet in de winkel. De Brooks Addiction is een robuuste , platte, brede, stijve hardloopschoen, Ik heb er in het verleden een paar gehad en gebruikte ze voornamelijk voor mijn lange duurlopen op de straat. Ik weet nog dat ik ze een keer aan had op de atletiekbaan toen ik nog training gaf aan een loopgroep. De eerste opmerking was “Wat heb jij voor klompen aan?” Sindsdien heb ik het altijd gehad over mijn hardloopklompen. RunX Haarlem had ze dus niet , maar Rob wist wel een paar goede vervangers. Ik dus weer weg van de kassa en de winkel in

Een half uur eerder was ik de winkel ingelopen voor een lange hardlooptight. Vorig jaar har ik een Odlo tight gekocht en ik dacht van die pak ik nu weer uit het rek en klaar. Nou vergeet het maar. Die was er niet meer. De verkoper die mij hielp keek nog of hij hem kon bestellen, maar dat was niet mogelijk. Toen begon het , op zoek naar een andere. Nou ben ik geen pietleut wat betreft kleding, alleen bij hardloopkleding neig ik wel een beetje die kant op. De eerste broek die de verkoper pakte had geen kontzakje . De tweede had wel een kontzakje, maar die kon niet afgesloten worden met een rits. De derde had geen ritsje aan de onderkant van de pijpen. De vierde had rondom de knie lopen. De vijfde had wel alles, maar die zat niet lekker. De verkoper liet niets merken, maar bood mij een glas thee aan voor als het ware een time out. Opeens zei hij “ik ga even naar boven” Mijn oren spitsten zich, want als een verkoper van deze winkel zegt “ik ga even naar boven” komt hij vaak met iets bijzonders beneden. Zo heb ik al twee keer een paar schoenen van boven gehad. Toen ik mijn thee op had kwam hij naar beneden. Hij had niets in zijn hand, maar liep resoluut naar één van de rekken met broeken. Had hij misschien een bericht van Boven gekregen? Hij pakte een broek van het merk Gore. Die voldeed aan al mijn eisen en hij paste.

Nu zat ik weer in de winkel met een paar schoenendozen voor mij. Die waren trouwens niet (nog niet) van boven gekomen, maar van achteren. Rob kent mij al jaren en houdt wijselijk zijn mond en laat mij passen en oordelen. Duurde het bij de broek lang, met de schoenen was het al bij het tweede paar raak. De Saucony Echelon 7 Ik besloot om hem nog een half maatje groter te nemen dan anders, omdat tijdens lange duurlopen mijn voeten groter worden en mijn teennagels nogal eens in de verdrukking kwamen. Het leek net of ik twee slagschepen aan mijn voeten had , maar een stukje buiten hardlopen gaf mij de bevestiging dat dit wel de schoen was die ik zocht. Opnieuw naar de kassa. Deze keer geen vraag meer gesteld, want voor ik het wist zat ik dan weer in de winkel.

Vanmorgen de nieuwe spullen aangetrokken en een rustig loopje gedaan van zo’n 12 km.

Zondagsloop

Posted on by
1

Het is donker. Het regent. Het waait. Het is zondagmorgen. Tijd om mij klaar te maken voor de zondagsloop. Het is niet altijd een zondagsloop geweest. In het begin was het een zaterdagsloop. Ik heb het hier over 1987. Elke zaterdagmorgen gingen we naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD) om te gaan hardlopen. Na een aantal jaren is dit verplaatst naar de zondagmorgen. De reden waarom weet ik niet meer. Sindsdien is het een zondagsloop gebleven. Zo ook vandaag. Gisteravond was er nog app verkeer over wie er ging, hoe laat enz. Het werd 09:00 uur.

Het was half negen en ik stapte op mijn fiets. Ik zou het in 20 minuten kunnen fietsen, maar omdat ik gezien had dat ik een stevige wind tegen had gecombineerd met regen nam ik wat ruimer de tijd. Bij aankomst waren zich al vier loopmaatjes aan het omkleden. Vier dames. Waar zijn de heren vraagt u zich misschien af. Ik ook, Terugdenkend aan het app verkeer van gisteravond waren er ook geen appjes voorbij gekomen van de heren. ( misschien dat die na dit blogje nog komen )

Afijn , op stap met vier dames. Ze wilden graag rondje van zo’n 10 km lopen. Ik wist er wel één. Het was trouwens ondertussen droog geworden. Één van de dames sprak haar zorgen uit over het te lopen tempo, want langzaam was het motto en ze was bang dat het te snel zou gaan. Ik sprak uit dat het aan mij niet zou liggen en zo vertrokken we. U begrijpt het misschien al. Na 200 m moest ik mijn eerste tempoversnelling inzetten om ze bij te houden.

De afgelopen week had ik niet hard gelopen. De week ervoor had ik de griep gehad en ik wilde mijn lichaam daarna , naast mijn werk, niet extra belasten. Aan de andere kant wilde ook wel naar buiten en had een mooi compromis bedacht, ik ging wandelen. Zo heb ik dagelijks een wandeling gemaakt van het station naar bestemming. Meestal was dat een uur wandelen naar huis, maar ook een keer naar van A’dam centraal naar de Melkweg om naar een concert van The Stranglers te gaan. Zo was ik toch elke dag een uurtje buiten en in beweging.

Ondertussen liep ik met de dames door de duinen. We hadden een lekker tempo gevonden, waarbij de dame die zich zorgde maakte over het tempo voorop liep. Het toeval wilde , nou ja toeval, dat we het tweede gedeelte een stuk open gebied hadden met de wind vol op de kop. De beloning lag dan wel in de laatste drie km met de wind in de rug. Nog een flink buitje en de meetapparatuur kon gestopt worden. 10,5 km. Een high five en daarna aan de koffie. Het was weer gezellig.

Ik heb lekker gelopen. Voelde mij na afloop niet vermoeid. De herstelperiode is voorbij. Komende week weer fijn een paar rondjes hardlopen.

Wachten

Posted on by
2

De schoenen staan al een paar dagen in een kamertje te wachten en ze zullen nog een paar dagen moeten wachten. Ze staan daar niet alleen maar in goed gezelschap van een paar slippers. Daarnaast staan ze langs een hoofdweg in huis, namelijk de weg die de katten, 4 stuks, leidt naar het kattenluik om naar buiten te gaan. Regelmatig stoppen die even om met mijn schoenen te knuffelen.

De reden van dat wachten ben ik. Nou eigenlijk mijn bezoek. Ik had namelijk bezoek gekregen van een virus of bacterie waarvan de naam mij onbekend is, maar die als een stel kwajongens, of meiden, in mijn lichaam doen waar ze zin in hebben. Het ene moment staken ze een vuurtje en even later gebruikten ze mijn spiervezels voor een partijtje touwtrekken, waarna de verliezers een partij gingen stampvoeten in mijn hoofd. Kortom, druk bezoek. Ik ben bezig geweest de bezoekers mijn lichaam uit te krijgen wat best een hoop inspanning heeft gekost, maar gisteren zeiden de meesten mij gedag en ik geloof dat de laatsten vannacht zijn vertrokken. Een behoorlijke chaos achterlatend.

Nu is het wachten tot mijn lichaam orde in de chaos gebracht heeft en de aangerichte schade heeft hersteld. Hoelang gaat dat duren? Ik heb geen flauw idee. Wat ik kan doen om dit proces te ondersteunen is gezond eten, de ruimte nemen om te slapen en rust. De komende dagen regelmatig de lift nemen in plaats van de trap. De verleiding is groot om een stukje te gaan hardlopen. Zeker als het een mooie herfstdag is zoals vandaag. Volgens mij moet ik dat niet gaan doen. Ook geen sukkeldraf. Ik belemmer dan de herstelwerkzaamheden of erger, ik maak het herstel ongedaan. Vandaag even naar buiten gegaan en een stukje gewandeld. De benen vertelden al gauw dat het genoeg was. Zo zal het lichaam mij ook vertellen wanneer de herstelwerkzaamheden klaar zijn. Hoelang gaat dat duren? Ik heb geen flauw idee. Wachten!

Mijn schoenen krijgen ondertussen wel hun aandacht.