Afgelopen zondag raasde Ciara over ons land, maar toen ik vanmorgen, dinsdag, wakker werd had ik indruk dat hij , of is het een zij, nog steeds niet vertrokken was. Buiten klapperde alles nog even hard en de katten gingen nog steeds binnen op de bak, hoewel ze liever de bak buiten nemen. Ik was er wel een beetje klaar mee, met die wind. Ik wilde gewoon een stukje hardlopen zonder tegen die wind in te moeten beuken. Op social media las ik al een paar dagen hoe trots de mensen waren om tegen de wind in te lopen dan wel te fietsen. Er zijn zelfs kampioenschappen voor. Ik vond de 10 km van zondag wel genoeg en die had die dan ook zo gepland dat ik de volgende 10 wind mee had.

Zo lag ik dus vanmorgen, luisterend naar de wind op bed. Ik had een vrije dag en wilde gaan hardlopen. Opeens kreeg ik een wakker idee. Het was tenslotte al 09:00 uur. Ik keek op buienradar wat de verwachtingen waren, maar vooral naar de windrichting. Die bleek uit het westen te komen. Gelijk kwam er een gedachte in mij op. Ik zou de trein pakken naar Zandvoort en dan terug naar huis hardlopen met de wind in de rug.

Mijn hardloopoutfit aan en naar station Haarlem om daar de trein naar Zandvoort te nemen. Toen ik in Zandvoort tegen de wind in over de boulevard wandelde kon ik de kracht van de wind goed voelen. Het zand trouwens ook, want ik werd zo’n beetje gezandstraald. Na een paar minuten kwam ik aan op de plek vanwaar ik ging hardlopen. Nog even geprobeerd een beetje aardige selfie te maken terwijl ik bijna weggeblazen werd en toen mocht ik gaan.

Tegen de wind in is beuken, werken en proberen met behoud van je looptechniek / houding vooruit te komen. Met de wind mee lopen heeft echter ook zijn aandachtspunten. Voor je het weet beland je in een lange sprint met zo’n hoge belasting voor je beenspieren / gewrichten dat je 99% kans hebt op een blessure. Aan de andere kant moet je ook niet de hele route met de rem erop gaan lopen, want dan heb je evenveel kans op een blessure. Je moet dus een soort van middenweg vinden. Wel profiteren van de wind in de rug, maar toch controle houden over je snelheid.

Ik vloog de boulevard af Zandvoort in. Na een paar minuten had ik de balans gevonden tussen de ongecontroleerde sprint en de rem. Eigenlijk is het één lange weg rechtdoor naar mijn huis. Door Bentveld, Aerdenhout en Heemstede. Dan nog even het Spaarne over, linksaf en door het park naar huis. Ik had een fijne meewindloop gedaan van 10,5 km.

Het idee van de trein pakken en dan terug lopen is mij goed bevallen en ga ik zeker vaker doen.