Maandelijks archief: maart 2020

Coronaloopje

Posted on by
1

Daar was weer die vraag, “moet ik links of rechts van de weg lopen?” Ik heb het hier over een vraag die ik als trainer vaak van lopers kreeg. Nu ben ik geen trainer meer, maar moest er wel aan denken toen ik vanmorgen een rondje ging hardlopen.

Het advies is om zoveel mogelijk binnen te blijven in verband met de mogelijke verspreiding van het Coronavirus. Als je wel naar buiten gaat houdt dan 1,5 meter afstand. Menigeen bij mij in de flat heeft een hond en gaat dus een keer of drie naar buiten om die uit te laten. Ik heb geen hond, maar wel een paar katten. Nou lijkt het mij geen goed plan om die aan een lijntje mee te nemen naar buiten waar al die honden lopen, maar ik wil echter ook wel even naar buiten. Dilemma. Nou heb ik een paar hardloopschoenen staan die ook gek worden van het binnen blijven en dus staan te trappelen om een ommetje te maken. Zo ook vanmorgen.

Meestal kijk ik , wat is een leuke route. Nu kijk ik, wat is een praktische route. In mijn geval is dit een route vanuit huis waarbij ik de om te beginnen de hondenuitlaatplek vermijdt en op een tijdstip waarvan ik vermoedt dat er nog weinig mensen op pad zijn. Nou is dit door de week lastig want half Nederland werkt thuis en half Nederland wil even naar buiten, maar op zondagmorgen is dat minder een punt. Een volgend punt is dat ik de smalle paden , in mijn geval bijvoorbeeld het Jaagpad, waar je amper met z’n tweeën naast elkaar kan lopen vermijdt. Als laatste wil ik even naar buiten. Nou kun je discussiëren over wat even is, maar ik doe een ronde van 35 a 40 minuten.

Het was heerlijk weer vanmorgen dus de schoenen aan en lopen maar. Een groot deel van mijn geplande route is een brede verharde weg, met voldoende mogelijkheden om ruim om iemand heen te gaan of aan de andere kant van de weg te gaan lopen. Door het verhaal van links of rechts lopen kan dus nu een streep. Soms anticipeerde een tegemoet komende loper of fietser al door naar de andere kant van de weg te gaan. Een andere keer komt er een groepje die ook weer 1,5 m onderlinge afstand houden me tegemoet en dan maak ik een uitstapje naar de berm , een tuintje of iets anders om even te stoppen en ze groetend langs te laten. Door het snelle tempo lopen heb ik voorlopig een streep gezet. Ik loop in een rustig praattempo, dan heb ik meer tijd om te kijken hoe ik de 1,5 m afstand houd.

Gaat dit ten koste van mijn conditie? Ongetwijfeld. Gaat dit ten koste van mijn snelheid? Ongetwijfeld. Gaat dit ten koste van mijn duurvermogen? Ongetwijfeld. Gaat dit ten koste van mijn. Loopplezier? Nee, want ik ben blij dat ik nog kan hardlopen als ik de regels maar in acht neem. Als we dit allemaal doen kunnen we straks weer helemaal uit onze bol gaan.

Vanmorgen een heerlijke 6 km hardgelopen. Ben een paar mensen tegen gekomen en allemaal hielden we rekening met de 1,5 m,. En was er één die het even vergat dan hield ik er wel rekening mee. Samen gaan we het doen.

Hamsterloopje

Posted on by
3

Terwijl ik door de supermarkt liep zag ik aardig wat lege schappen, maar ook volle karren bij de kassa. Er werd gehamsterd. Zelf liep ik met een mandje door de winkel met daarin wat boodschappen die ik gelijk nodig had, maar stel er komt een volledige Lockdown en je mag alleen nog maar naar buiten voor het hoog nodige, Ik ben niet voor hamsteren, maar voor het gelijk verdelen van datgene wat we hebben in moeilijke tijden. Er is echter één iets wat ik stiekem wel zou willen hamsteren, maar dat is niet te koop in blik, zak of andere verpakking. Ik heb het hier over een hardloopbeleving.

De afgelopen week heb ik gemerkt dat de rustige duurloopjes heel goed gaan. Mijn hartslag daalt weer tijdens de loopjes en de ademhaling is ook weer wat rustiger, Voor alle zekerheid heb ik de afstand nog niet uitgebreid. Wel heb ik deze week nog wat trainingen vervangen door wandelingen. Aan deze laatste beleef ik ook plezier , maar minder dan aan het hardlopen. Dat is toch mijn sport en ik kijk er iedere keer naar uit. Wat nu als we een Lockdown krijgen in Nederland als gevolg van het Coronavirus ? Dan mis ik deze hardloopbeleving.

Daar dacht ik gisteravond aan toen ik op het balkon stond en naar het park voor mij keek. Spullen kun je hamsteren, maar bij een beleving ligt dat wat anders. Zo stond ik wat te mijmeren en opeens dacht ik , ik ga gewoon proberen om hardloop belevingen te hamsteren en dat ga ik doen door middel van hamsterloopjes. Gelijk naar binnen gegaan en de hardloopoutfit aan getrokken voor mijn eerste hamsterloopje

Het hamsterloopje is een extra loopje en moet dus niet te vermoeiend zijn, maar net genoeg om er plezier aan te beleven. Voor mij betekend dat een rondje van zo’n 5 a 6 km. Volgende week, als het nog kan, doe ik in het hamsterloopje een paar lichte versnellingen van 100 m . Dit betekend wel dat ik mijn andere trainingen voorlopig niet ga uitbreiden.

Zo beleefde ik gisteren een heerlijk eerste hamsterloopje.

(Het hamsterloopje kan ook een fijne smoes zijn voor het thuisfront om een extra rondje te doen 😀 )

Herintreder

Posted on by
1

Ze stonden al te popelen, want ze hadden mij in hardloopkleding gesignaleerd. Het waren net twee jonge honden die naar buiten mochten. Mijn hardloopschoenen. Ik was de derde hond. Drie weken op non-actief gestaan. Af en toe een stukje wandelen om niet helemaal gek te worden. Ik was geveld door een flinke luchtweginfectie. Twee weken geleden dacht ik er vanaf te zijn , maar een wandeling van een uur op zondag moest ik die maandag erop gelijk bekopen. Nu ben ik een paar dagen wat meer buiten geweest en durf ik het aan. Een stukje hardlopen.

De vraag is dan, hoe pak je het weer op? Ik besloot mijn Route 66 rondje te lopen. Dit is 6,6 km en mocht het niet gaan dan kon ik altijd een stukje wandelen. Het tempo was een tweede dingetje. Je wil graag en voor je het weet probeer je alweer die fietser bij te houden die je net voorbij gegaan is. Dat was dus niet de bedoeling. Eerst maar eens kijken of mijn lichaam het hardlopen alweer aankon. Ik legde mij een bovengrens van 9,0 km/uur op. Zo, het plan was gemaakt Ik had al wat lopers in korte broek en shirt zien lopen, maar dat leek mij geen goed plan. Lange broek, shirt korte mouw, shirt lange mouw en jasje. Dat was de outfit die mij nu het beste leek. Ik kon gaan.

Na een paar stappen kwamen de eerste berichten al binnen. Stramme gewrichten en stijve spieren. Oeps, was het wel verstandig om al te gaan hardlopen. Nog even doorlopen en jawel na een paar honderd meter ging het beter. Gelukkig. Ik kwam wat mensen tegen met wie ik regelmatig een kort praatje maak maar met het huidige Corona gedoe leek mij dat geen goed plan. Mede omdat ik nog af en toe wat snotterig klink en de mensen niet ongerust wilde maken, Gisteren zat ik in een ruimte en toen ik mijn neus snoot schoven toch twee mensen een paar stoelen op.

Het hardlopen is verder goed gegaan. Er waren wel wat aspecten die mij duidelijk maakten dat ik het voorzichtig aan moet doen. Zo was er mijn hartslag. Die was gemiddeld 131 en dat is voor mij wat verhoogd gezien de snelheid die ik liep. Gemiddeld 8,9 km/uur. Daarnaast was mijn ademhalingsfrequentie wat hoger dan normaal. Niet dat ik liep te hijgen , maar toch sneller en met name als ik één van de vele kleine bruggetjes over moest. Als laatste voelde ik na afloop mijn spieren meer dan normaal na zo’n loop.

Wat betekend dit nu voor het vervolg. Ik ga deze week afwisselend hardlopen en wandelen. Het hardlopen blijf ik in dit tempo doen totdat mijn hartslag met 10 gedaald is naar wat voor mij normaal is bij dit tempo. Ook mijn ademhaling moet weer rustiger worden. De afstand ga ik niet vergroten en blijft 6,6 km Als alles weer is zoals het was dan ga ik de trainingen uitbreiden en kan de voorbereiding op de slachtemaraton beginnen.

(NB voor degenen met wie ik de afgelopen weken contact heb gehad, mijn Corona test was negatief )

Slachtemarathon

Posted on by
4

“Een keer in de 4 jaar gebeurt er iets bijzonders op en om de eeuwenoude Slachtedyk. Ruim 15.000 wandelaars en hardlopers maken een tocht van 42 kilometer over deze voormalige dijk. Ze genieten onderweg van kunst, cultuur en het landschap om hen heen.” Dit lees ik op de site van de Slachtemarathon en het begint gelijk te kriebelen. Als ik verder lees zie ik dat er 1750 hardlopers mee mogen doen. Oeps, hoeveel zullen zich al ingeschreven hebben? Zaterdag 13 juni. De agenda pakken. Er staat niets in. Mijn geheugen verteld me ook geen bijzonderheden op die dag. Nou zegt dat laatste niet alles, maar ik vertrouw er wel op. Nog even tot tien tellen en de knoop doorhakken. Inschrijven.

“Ien kear yn de fjouwer jier bart der wat spesjaals op en om de iuwenâlde Slachtedyk.” Dit is de eerste zin van deze blog maar dan ik de taal van het gebied waar de Slachtemarathon wordt gelopen. Dat is namelijk in Friesland. Voor zover ik mij kan herinneren ben ik in mijn hele leven slechts twee keer in Friesland geweest, dus het wordt ook wel weer eens tijd om dat stuk van Nederland te bezoeken. Misschien nog wel even het boekje wie, wat en hoe in het Fries kopen.

Tja, en dan de voorbereiding. Op dit moment zit ik deze blog te tikken met een snotterige neus., Dit , en een flinke verkoudheid, duurt nu al 14 dagen en heb dus ook al 14 dagen niet gelopen. De komende dagen zal ook niet veel van hardlopen komen verwacht ik. Je zou kunnen zeggen dat de voorbereiding nu al in duigen valt, maar zo zie ik het niet. Ik heb al tientallen marathons gelopen en verwacht dat mijn lichaam een ingekort schema aankan. Daarnaast hoef ik geen pr te lopen, maar wil vooral genieten van de loop en alles er om heen. Het gaat een voorbereiding worden van 10 weken beginnende op maandag 6 april. Dat moet genoeg zijn om deze marathon binnen de gestelde tijdslimiet van 5:30 uur te kunnen volbrengen. Het schema gaat bestaan uit twee blokken van 4 weken met afsluitend 2 weken puntjes op de i trainingen. Meer over het schema als ik er aan ga beginnen.

Maar één keer mijn neus gesnoten tot nu toe. Het gaat de goede kant op. Dat wordt tijd ook want de bodem van het kilopak zakdoekjes komt in zicht. De maand maart gebruik ik als herstelmaand. Het heeft volgens mij helemaal geen zin om te gaan forceren. Laat mijn lichaam eerst maar eens goed herstellen van deze behoorlijke infectie. Geen zware fysieke inspanning , wat hardlopen is, maar beginnen met rustige korte wandelingen.

De foto hieronder is enige tijd geleden genomen. Ik neem hier een oefenvlog op met mijn iphone se. Ik wil gaan kijken hoe het is om te gaan vloggen en daar in april mee beginnen. Kan ik jullie mooi naast deze blog ook met een vlog over de marathontrainingen op de hoogte houden.

Herstelwandeling

Posted on by
Beantwoorden

Daar ging weer een plons water met menthol en eucalyptus de riolering in. Er waren er al vele voorgegaan en er zouden er nog velen volgen. Evenzo de papieren zakdoekjes die de vuilcontainer in gingen. Ik was geveld door de griep, een gewone Hollandse, en hing nu een paar keer per dag boven een teiltje water met een inhalatiecapsule erin om mijn hoofd te bevrijden van van het opstapelende vocht. Wat trouwens goed lukte gezien de productie in de zakdoekjes. Kortom een week met vooral bedrust. Vrijdag knapte ik een beetje op, maar rust was nog geboden. Dit weekend dus nog niet hardlopen.

Gisteren in de groepsapp gegooid dat ik de zondag duurloop oversloeg, maar wel ging wandelen. Ik kreeg al snel respons van een loopmaatje die een wandeling ook wel zag zitten en we spraken af om een uur te gaan wandelen. Ik ben wandelen steeds meer gaan ontdekken als een actieve manier om te herstellen van een aandoening. In mijn geval de griep. Ik voel dat mijn lichaam verzwakt is van die griep en dat het nog niet in staat is om op een gezonde manier te gaan hardlopen. Mijn eerste prioriteit is om het lichaam aan te laten sterken. Rust en voeding zijn hierin belangrijk, maar omdat ik ook beweging wil hebben en naar buiten wil ben ik gaan wandelen. Geen wandelingen van uren, maar zo rond de 4 tot 5 km en dan rustig doorlopen. Geen ferme pas. Geen wedstrijd. Stoppen om naar iets te kijken of een praatje te maken mag.

Vanmorgen dus afgesproken bij de AWD ingang Oase. Hier beginnen we ook altijd met hardlopen en zo konden we na afloop met de loopmaatjes die wel gingen hardlopen samen aan de koffietafel. We hadden geen route, maar zouden een uur op pad gaan dus vertrokken we gewoon in voorwaartse richting. Al babbelend liepen we rustig door, af en toe de mond houdend als we langs een groep vogelaars liepen die naar een vogel, die wij meestal niet zagen, stonden te kijken. We liepen een beetje kriskras rond en voor we het wisten was het uur voorbij en hadden we zo’n 4,5 km gelopen. Het was 10:30 uur. Tijd voor koffie.

Hierboven beschreef ik het wandelen als een herstelactiviteit, maar ik begin steeds meer de warde van het wandelen in te zien als onderdeel van een trainingsplan. Dus niet alleen meer herstellend, maar ook blessureprentief en aanvullend. Binnenkort hier meer over in een blog.