Daar ging weer een plons water met menthol en eucalyptus de riolering in. Er waren er al vele voorgegaan en er zouden er nog velen volgen. Evenzo de papieren zakdoekjes die de vuilcontainer in gingen. Ik was geveld door de griep, een gewone Hollandse, en hing nu een paar keer per dag boven een teiltje water met een inhalatiecapsule erin om mijn hoofd te bevrijden van van het opstapelende vocht. Wat trouwens goed lukte gezien de productie in de zakdoekjes. Kortom een week met vooral bedrust. Vrijdag knapte ik een beetje op, maar rust was nog geboden. Dit weekend dus nog niet hardlopen.

Gisteren in de groepsapp gegooid dat ik de zondag duurloop oversloeg, maar wel ging wandelen. Ik kreeg al snel respons van een loopmaatje die een wandeling ook wel zag zitten en we spraken af om een uur te gaan wandelen. Ik ben wandelen steeds meer gaan ontdekken als een actieve manier om te herstellen van een aandoening. In mijn geval de griep. Ik voel dat mijn lichaam verzwakt is van die griep en dat het nog niet in staat is om op een gezonde manier te gaan hardlopen. Mijn eerste prioriteit is om het lichaam aan te laten sterken. Rust en voeding zijn hierin belangrijk, maar omdat ik ook beweging wil hebben en naar buiten wil ben ik gaan wandelen. Geen wandelingen van uren, maar zo rond de 4 tot 5 km en dan rustig doorlopen. Geen ferme pas. Geen wedstrijd. Stoppen om naar iets te kijken of een praatje te maken mag.

Vanmorgen dus afgesproken bij de AWD ingang Oase. Hier beginnen we ook altijd met hardlopen en zo konden we na afloop met de loopmaatjes die wel gingen hardlopen samen aan de koffietafel. We hadden geen route, maar zouden een uur op pad gaan dus vertrokken we gewoon in voorwaartse richting. Al babbelend liepen we rustig door, af en toe de mond houdend als we langs een groep vogelaars liepen die naar een vogel, die wij meestal niet zagen, stonden te kijken. We liepen een beetje kriskras rond en voor we het wisten was het uur voorbij en hadden we zo’n 4,5 km gelopen. Het was 10:30 uur. Tijd voor koffie.

Hierboven beschreef ik het wandelen als een herstelactiviteit, maar ik begin steeds meer de warde van het wandelen in te zien als onderdeel van een trainingsplan. Dus niet alleen meer herstellend, maar ook blessureprentief en aanvullend. Binnenkort hier meer over in een blog.