Ik had er eigenlijk geen zin in, maar ik moest wel. Het resultaat van de actie lag verfrommeld op tafel. Ik had de verleiding niet kunnen weerstaan om hem definitief weg te leggen, maar steeds binnen een soort van handbereik te houden. Ik heb het hier over een reep chocolade die ik onderweg naar huis had gekocht. Dit was eigenlijk niet de bedoeling, maar zo’n reep die roept je als je er voorbij loop. Zo’n noodkreet die je niet kunt weerstaan. Neem me mee! Het gevolg was dat ik de hele middag iedere keer een stukje afbrak om op mijn tong te laten smelten en ik aan het eind van de middag met een misselijk gevoel achter mijn laptop zat. De enige remedie om van deze misselijkheid af te komen was een stukje hardlopen. Ik had er eigenlijk geen zin in, maar ik moest wel.

De regen was net gestopt en een snelle blik op buienradar vertelde me dat het droog zou blijven. De hardloopschoenen aan en de deur uit. Het begon al wat te schemeren, maar de route die ik zou lopen ging geheel over het voetpad, wat ook weer niet geheel zonder risico is. Ik sprak vandaag iemand die in het donker over een stoeptegel was gestruikeld, plat was gegaan en daar een ruim gekleurd oog aan had overgehouden. De chocoladeberg in mijn maag adviseerde mij om rustig te beginnen en dat kwam dus eigenlijk best goed uit. Had ik alle tijd om op de opstaande stoeptegels te letten. Dat ik in de eerste drie kilometer drie stoplichten had waar ik voor rood moest stoppen deerden mij ook niet. kon ik mooi even wat rekoefeningen doen en een praatje maken met een oudere dame die met haar twee poedeltjes naast mij stond te wachten.

Opeens voel je het dan. Na zo’n 4 km merkte ik dat ik ongemerkt wat harder was gaan lopen. Ik voelde mij goed. Het misselijke gevoel was verdwenen en had bijna plaatsgemaakt voor een euforisch gevoel. Alsof ik weer de hele wereld aankon. Ik deed nog een paar versnellingen en liep een stukje met een fietser mee die mij aanmoedigde. Ik realiseerde mij wel dat ik niet te gek moest doen, want mijn kuiten hadden al een tijdje dit tempo niet gedaan. De laatste kilometer liep ik met een brede glimlach op mijn gezicht langs de singel naar huis,

Vandaag de gevolgen van de ene verslaving verholpen met een andere verslaving.