Ik voelde helemaal niets. Op de één of andere manier was het best wel spannend. Het was voor mijn doen alweer even geleden, 18 augustus, dat ik voor het laatst mijn hardloopschoenen aangetrokken had om een stukje te gaan hardlopen. Toen vertelde mijn kuit me dat hij niet lekker in zijn vel zat en eigenlijk wel even rust wilde. Gehoorzaam als ik ben heb ik de hardloopoutfit in de kast gedaan. Nou kwam dit ook wel goed uit, want ik had genoeg andere dingen te doen en een rustperiode is ook helemaal niet verkeerd vind ik. Vanmorgen was het moment aangebroken dat ik besloot om de hardloopoutfit weer tevoorschijn te halen en op pad te gaan.

Ik vond het dus best wel een beetje spannend, want zou mijn kuit ditzelfde vinden. Rustig aan beginnen. Nou woon ik sinds kort een een appartementen complex waar de rollator niet vreemd is. Ik liep de voordeur uit met twee rollatorwandelaars en die konden mooi de eerste meters voor mij het tempo bepalen. Ik maakte nog een babbeltje met ze over het weer en ze waren er van overtuigd dat ik er goed aan deed om s’ochtends te lopen, want later op de dag zou het best heet worden en dan was het volgens hun niet goed om je dan in te spannen. Zij gingen boodschappen doen en we namen afscheid bij de rotonde. Ik waakte ervoor dat niet te snel te gaan, want nu mijn twee tempomakers er niet meer waren sluit dat er gauw in.

Ik was een kilometer onderweg en ik voelde niets. Had denk ik het juiste tempo gevonden. 7 Minuten per kilometer gaf mijn Apple Watch aan. Een route had ik niet in gedachten, alleen dat ik niet te ver wilde afdwalen, zodat als mijn kuit zich weer niet lekker voelde ik snel thuis was. Ik liep dus een beetje kris kras door de straten in de buurt. Straatjes in de woonwijk vlak bij mij waar ik nog nooit gelopen had. Ik kwam nog wel een uitdaging tegen in de vorm van een trapbruggetje. Zou ik die wandelend of rustig dribbelend op en af gaan. Ik koos voor het laatste en dat ging goed al merkte ik wel dat mijn kuit tegen een licht protest aanzat, maar voor hij mij een halt toe kon roepen was ik er alweer overheen en vervolgde mijn rustige tempo.

Na drie kilometer vond ik het wel genoeg en nam de eerste afslag terug. Helemaal tevreden. Ik had een loopje gedaan die ik met een frisse kuit nooit gedaan zou hebben en weer leuke plekjes ontdekt bij mij in de buurt. Toen ik bijna bij de voordeur was zag ik de twee rolatorwandendelaars ook terug komen. zij waren langs de bakker geweest en hadden wat lekkers meegenomen voor bij de koffie. Voorbeeld doet volgen en na het douchen ben ik ook langs de bakker gegaan en als ik nu naar links kijk zie ik een heerlijk hazelnootschuim gebakje staan.

Morgen wordt een wandeldag en overmorgen weer rustig hardlopen door de buurt. Andere straatjes pakken en misschien ook wel weer hele leuke plekjes ontdekken.