Hij brabbelde iets terug van goedemorgen. Zoiets als baby’s doen als ze een paar maanden oud zijn. Niet dat ik het kon verstaan, maar het moest wel zoiets zijn als antwoord op mijn goedemorgen. Nou vroeg ik mij af of het voor hem wel een goedemorgen was, want hij keek alsof het carillon van de Pieterskerk op volle sterkte in zijn hoofd speelde. Rustig dribbelde ik verder richting Herenstraat.

Voor mij was het wel een goede morgen. Ik had goed geslapen en was wakker geworden van mijn telefoon. Gisteravond voor het slapen gaan vergeten het geluid van whatsapp uit te zetten en zo ontdekte ik dat ook op zondagmorgen het appverkeer al om 07:00 uur begint. Nadat ik nog even was blijven liggen, eruit gegaan om thee te zetten. Nog een paar artikelen uit de zaterdagkrant gelezen, wat je eigenlijk een week lang kan doen voor je hem misschien uit hebt, mijn hardloopoutfit aangetrokken en de deur achter mij dichtgetrokken om een rondje te gaan hardlopen.

Met mijn kuit gaat het heel goed. In mijn vorige blog schreef ik dat ik hem niet voelde en dat is nog steeds het geval. Ik heb wel besloten om het een tijdje rustig aan te doen. Hiermee bedoel ik in een voor mij rustig tempo, geen interval en niet langer dan 30 minuten. Als ik mij het goed herinner komen die 30 minuten ook terug in een advies van de gezondheidsraad over beweging. Ben dus helemaal goed bezig.

Ik dribbelde dus door de Herenstaat nar de Doezastraat. De terrassen die gisteravond nog goed bezet waren, waren nu nog leeg. Geen aanmoedigde , goedkeurende of meewarige blikken deze keer. Ik liep lekker en merkte al gauw dat het tempo omhoog ging. Mijn kuit accepteerde dit verhoogde tempo wel, maar mijn verstand zei me, niet doen. Verstandig als ik ben nam ik het tempo terug en liep door. Ik hoorde een kerkklok luiden. Kon niet bepalen waar hij nou vandaan kwam, maar stond wel opeens bij de Pieterskerk.

Het werd tijd om na te denken over terug te gaan, anders zou ik meer dan die 30 minuten lopen. Nou is een paar minuten minder of meer geen punt, maar overdrijven was nou ook weer niet nodig. Een boogje gemaakt naar de Rapenburg en door de Kaiserstraat weer richting huis. Na 30 minuten zag ik mijn appartement en het laatste stukje gewandeld .

Ik had een heerlijke zondagochtend loop gedaan. Ik blij, mijn kuit blij en mijn hart had zich met een gemiddelde hartslag van 113 ook niet te zeer vermoeid. Nu een cappuccino maken. Of eerst douchen en op een terras ééntje bestellen? Kijken naar hardlopers die voorbij komen.