Morgen, morning, moh, guten morgen, hee, hallo, …..(stilte), zijn allemaal reacties op mijn mogguh dat ik tegen iedereen zei tijdens mijn hardlooprondje vanmorgen. Er waren er bij die verbaasd keken of volgens mij reageren als een onbewuste reactie. Een nors kijkende man ging nog norser kijken en een wandelaar keek verschrikt op van zijn smartphone. Een baby in een wieg keek op en een hond keek, volgens mij een tikje verbaasd, mij aan. Dan was er natuurlijk ook nog de groep met oortjes in of een koptelefoon op. Bij dezen stak ik mijn hand op ter begroeting en kreeg ik ook regelmatig een hand terug. Sommigen waren zo verdiept in wat ze hoorden dat ze mij niet zagen of gewoon negeerde, wat natuurlijk ook niet gek is als je bedenkt dat ze misschien wel een interessante podcast aan het luisteren waren. Tot slot waren en nog de duo’s die druk in gesprek waren. Dan sloeg ik mijn mogguh even over.
Bij de zijlpoort had ik een leuke ontmoeting. Ik kwam vanaf de begraafplaats en een jonge man kwam net onder de zijlpoort door. Allebei stopten we om de ander voorrang te geven. We keken elkaar aan en lachten. We schudden elkaar spontaan de hand. Ik weet niet meer of ik hier nu een corona overtreding beging, maar het voelde goed. Wie maakten een kort praatje waarin ik vertelde dat ik de singelpark route leip en hij was onderweg naar het station om de trein te pakken naar Amsterdam. We wensen elkaar een fijne dag en vervolgeden onze weg.
Zo kwam ik vanmorgen allerlei mensen tegen. Jong, oud, blank, gekleurd, wandelaars, hardlopers, fietsers en ongetwijfeld ook mensen met een verschillende geaardheid en godsdienst. Allemaal waren we van deze zondagmorgen in het singelpark. Ik moest denken aan John Stuart Mill ( 19e eeuwse engelse filosoof ) die de opvatting had dat iemands vrijheid alleen beperkt mag worden voor zover dat nodig is om te verhinderen dat hij anderen schaadt. Ik was mij er weer bewust van dat ik mij gelukkig mag prijzen dat ik in een land leef waar vrijheid hoog in het vaandel staat.
HT Runner 