Om 07:00 uur knalde Bruce Springsteen met Born to Run uit mijn iPhone. Het is zondag en ik had de wekker gezet. Tamelijk ongewoon als ik niet hoef te werken, maar vandaag was zo’n dag dat het wel gebeurde. Er stond een, voor mij, lange duurloop op het programma. De weersvoorspelling was warm. Het beloofde in Leiden 27 graden te worden. Voor mij is dat te warm om te gaan hardlopen dus had ik de wekker gezet. “In the day we sweat it out on the streets” zingt Springsteen en ik rol uit bed naar de keuken. Zet water op voor thee en rooster een broodje. Ben een slow starter dus om 08:00 uur trok ik mijn hardloopschoenen aan voor mijn lange duurloop.

Gelukkig was het nog niet zo warm. Er hing nog een sluierbewolking en de zon had nog niet de kracht die te verdampen. Dit kwam mij bijzonder goed uit, want vandaag zou ik in mijn schema naar de 100bruggenloop Leiden een nieuwe stap maken. De afgelopen twee weken was mijn zondagse duurloop, die gewoontegetrouw de langste van de week is, 8,5 km, maar vandaag ging ik voor het eerst sinds maanden weer in de dubbele cijfers lopen. Er stond zo’n 10.5 km op het programma. Misschien iets langer of iets korter net hoe het rondje uitkwam. Ik was niet de enige die vroeg ging lopen vandaag, want toen ik voor de schuifdeur van mijn appartement stond te wachten totdat die open ging kwam er al een groepje lopers voorbij.

Ik schreef al dat ik een slow starter ben en dat ben ik ook met hardlopen. Ik begin altijd in een heel rustig tempo dat langzamer is dan het tempo van mijn geplande duurloop. Bij een langzame duurloop begin ik dus héél langzaam. Een tempo waarin je door een slak gepasseerd wordt schreef eens een loper die ik begeleidde. Dit doe ik niet zonder reden. Ten eerste is dit mijn warming up, ook met deze warmte, en ten tweede heb ik gemerkt dat als ik dit niet doe mijn hartslag al snel hoger wordt dan ik gepland heb en het weer moeite kost om die omlaag te krijgen. Ik gebruik bij een langzame duurloop de eerste km om de hartslag naar de gewenste hoogte te krijgen en bij een snellere duurloop de eerste twee km. Vanmorgen dus de eerste km gebruikt om mijn hartslag rustig op te laten lopen naar zo’n 112 slagen per minuut. Ik wist niet of ik hem daar met deze warmte op kon houden, maar het was een mooi begin.

Het was nog stil op straat op wat hardlopers en wat honden die uitgelaten werden na. Een mooie gelegenheid om lekker kris kras door het centrum van Leiden te lopen. Langs het museum voor Oudheden, over de Rapenburg , rondom de Pieterskerk, naar de Burcht en zo verder langs alle bijzondere plekken in Leiden. Zo loop je snel wat kilometers weg. Bij molen de Valk de singelroute weer opgepakt en die vervolgt tot ik weer thuis was. Op de teller stond 11,2 km en de hartslag was zoals ik verwacht had iets opgelopen met een gemiddelde van 114 slagen per minuut. helemaal tevreden weer door de schuifdeur van mijn appartement naar binnen gegaan om daar te genieten van een welverdiend ontbijt.

Natuurlijk vandaag ook weer een paar bruggetjes van de 100bruggenloop in Leiden meegepikt. Niet alleen omdat ze in het parkoers zitten, maar ook gewoon omdat ze mooi zijn.