Categorie archief: ruuning

Lang

Posted on by
Beantwoorden

Het is zondag, dus lange duurloop dag. Hoe lang een lange duurloop is is voor iedereen anders. Femke Bol vindt waarschijnlijk 5 km al een lange duurloop terwijl een ultraloper die afstanden van 100 km loopt pas bij een duurloop van een marathon afstand over lang spreekt. Voor mij betekend een lange duurloop op dit moment een loop van 15,5km. Dit is de afstand die ik vanmorgen liep.

Het was heerlijk loopweer vanmorgen en de trainingen gingen afgelopen week uitstekend. De verleiding was vanmorgen dan ook best groot om het tempo van de duurloop iets omhoog te doen. Mijzelf even toegesproken en niet gedaan. Ik wil de lange duurloop met een hartslag van rond de 70% van mijn max hartslag doen. Die maximale hartslag heb ik niet gemeten, maar gebruik heel simpel de formule van 220 min mijn leeftijd en kom dan op 159. Dit bekend dus voor de duurloop een hartslag rond de 111 slagen/minuut.

Heel rustig vertrokken vanmorgen met een liter water mee voor onderweg. Na zo’n twee kilometer had ik mijn tempo gevonden en liep zo rustig door Leiden mijn kilometertjes weg. Mijn hartslag bleef mooi en ik liep in een tempo van 7:00 min/km. Terwijl ik zo lekker de kilometers wegliep gingen mijn gedachten voorbij de 100bruggenloop. ( dit is de loop waar ik voor aan het trainen ben ) Nu het lopen weer zo goed gaat zal ik dan na de 100bruggenloop doorgaan met trainen en weer langere lopen gaan doen. zoals de Veluwezoomtrail van 50+ km die ik in het verleden twee keer heb gelopen en veel plezier aan beleeft heb. Ho stop! Eerst de 100bruggenloop.

Zo liep ik dus in het tempo van 7:00 min/km door Leiden. Ging daar opeens de brug omhoog.. Helemaal geen punt want ik maakte gewoon een ommetje naar een volgende brug om het water over te gaan, maar hoe gaat dat dan met de 100bruggenloop 25 september? Wordt dan het vaarverkeer stilgelegd of moeten we wachten voor de brug. Zelf vind ik dit laatste geen probleem want het is voor mij geen wedstrijdloop. Het wordt alleen een probleem als er meerdere bruggen opengaan om dan de tijdlimiet te halen. De organisatie heeft hier vast al over nagedacht en het gaat zeker allemaal goed komen.

Mijn liter water was ondertussen op, maar dat was niet erg want ik zat in mijn laatste kilometer. Nog een keer linksaf, het spoor over en nog een brug waarna ik rustig uitlopend naar de voordeur kon lopen. Een heerlijke duurloop gedaan met een gemiddelde hf van 114. Helemaal tevreden. Op naar de trainingen van komende week.

Gewicht

Posted on by
Beantwoorden

De tweede week van het trainingsschema voor de 100bruggenloop Leiden in september zit er al weer op. Deze week weer braaf de trainingen gedaan. Twee rustige duurlopen, één snellere en vandaag de lange rustige duurloop. Ook de krachttrainingen zijn gedaan. Volgende week is week 3 en dat wordt dan een rustige week in mijn schema van twee opbouw weken gevolgd door een rustige week.

Vandaag had ik dus de langere duurloop en die moest rond de 8,5 km zijn. Meestal doe ik op zondag de duurloop s’morgens, echter vandaag daag moest ik werken van 8 tot 12 uur. Ik wilde hem graag aansluitend aan mijn werk lopen. Dit betekende dat ik dan niet van te voren kon eten. vijf weken geleden ben ik begonnen met mijn leefstijl aan te passen. Belangrijk daarin is de aanpassing van mijn voedingspatroon. In het kort komt dat op het volgende neer. Ik ben begonnen met s’morgens een goed ontbijt te nemen met het idee dat ik dan minder behoefte zou hebben om in de loop van de ochtend te gaan snaaien aan alle lekker dingen die in de koffiekamer op tafel verschijnen. De middagmaaltijd mag ook stevig zijn en de avondmaaltijd minder. Geen twee borden of een heel vol bord , maar één bescheiden bord. Tussendoor fruit. Tot nu toe heeft het volgen hiervan mij geen enkele moeite gekost. Sterker nog ik ben juist heel gemotiveerd, want ik voel dat ik meer energie heb. Een tweede voordeel is dat mijn gewicht afgenomen is. Ik was drie maanden geleden nog 82 kilo. Nu weeg ik nog 76,9 . Laat dit nou net het gewicht zijn dat ik ook had in 2005 toen ik mijn persoonlijk record liep op de marathon in Berlijn, 2:49 uur. Dat belooft nog wat voor de 100bruggenloop.

Ok, ik wilde dus niet voor mijn duurloop vandaag eten en heb daarom een stevig ontbijt om 07:00 uur genomen. Tussendoor een banaan en thuis de schoenen aangetrokken voor mijn duurloop. Het was heerlijk weer en ik had er zijn in. Het was alweer enige tijd geleden dat ik deze afstand had gelopen, maar ik had er het volste vertrouwen is. Het enige waar ik een beetje benauwd voor was dat het te warm zou zijn rond het middaguur, maar dat viel reuze mee. Heerlijk rustig gestart om de hartslag niet te snel op gelaten lopen en na ruim een kilometer zag ik op mijn Apple Watch een hartslag van 112. Helemaal goed. Ik had het juiste tempo te pakken. Zo liep ik langs de singels en langs terrassen. In de parken waar ik doorheen liep zaten stelletjes op een bankje of op een deken op het gras. Ik had genoeg om naar te kijken en dit vind ik eigenijk het leuke van lopen in de stad. De levendigheid. Ongemerkt liep ik de kilometers weg. Af en toe wierp ik een blik naar mijn pols om te kijken wat mijn hartslag deed, maar die bleef keurig rond de 110 slagen per minuut. Het rondje dat ik liep is zo’n 7 km en daarom vlak voor ik thuis was er een lusje aan gemaakt. Ik stopte mooi met een 8,5 km op de teller voor de deur. Komende week dus een rustweek en dat houd in dat ik de snelle training schrap en twee rustige trainingen van 7 km en een duurloop van 8,5 km doe.

Tijdens deze 8,5 geen enkel gevoel van honger of dorst gehad. De hardloop- en krachttraining mogen dan de twee belangrijkste pijlers in mijn trainingsschema zijn, voeding mag natuurlijk zeker niet vergeten worden. Daarover binnenkort meer. Op het instagram account @hennytiben kun je onder andere dagelijks een foto van mijn ontbijt zien. Hieronder een foto van het ontbijt vanmorgen.

Pffff

Posted on by
Beantwoorden

Yes, nog één nacht slapen en dan mag ik mijn hardloopschoenen weer aantrekken om mijn rondje te gaan hardlopen. Afgelopen 14 dagen heb ik veel gewandeld, maar morgen mag ik weer los. Heb er zin in.

Zoals jullie in mijn vorige blog gelezen hebben, had ik mij na een flinke griep 14 dagen hardlooprust opgelegd. Was het lastig om niet te gaan hardlopen? Ben ik in de verleiding gekomen om toch die hardloopschoenen aan te trekken voor al was het maar een klein rondje? kreeg ik ontwenningsverschijnselen? Ben ik aangekomen in gewicht omdat ik niet hard liep? Het antwoord op al die vragen is nee! De reden daarvoor is dat ik niet heb stilgezeten. Ik maakte dagelijks een wandeling. in het begin een kort stukje en ben dat steeds meer uit gaan breiden. Afgelopen week ben ik begonnen met traplopen ( zie vorige blog ). Eerst één keer omhoog naar de vijfde etage en uitgebreid naar 4 keer gisteren. Was dat het? Nee. Ik heb ook om de dag buikspieroefeningen gedaan en een paar beenspier versterkende oefeningen.

Pfff nu ik dit zo opschrijf ben ik toch behoorlijk bezig geweest, maar morgen gaat er een streep door het traplopen en ga ik weer hardlopen. Ik zet die streep door het traplopen, omdat ik bang ben dat de combinatie traplopen en hardlopen een overbelasting van mijn knieën gaat geven. Natuurlijk zal een trap naar een verdieping hoger zeker nemen. Die andere twee, de buik- en beenspier oefeningen hou ik er in. Ik zit nu mooi in het ritme van die oefeningen en ze zouden zomaar eens hun nut kunnen hebben bij het voorkomen van een blessure. Daarnaast wordt het zomer en is een beetje strakke buik ook niet verkeerd op het strand 😀

Morgen dus weer hardlopen. Ik ga mijn gebruikelijke rondje van zo’n 7 km doen. Lekker rustig aan. Tijd en snelheid zijn niet belangrijk. Mocht het om de één of andere reden te ver zijn dan schakel ik gewoon over op de wandelmodus. Ik ga hem morgen weer aan het einde van de middag lopen en ben benieuwd of ik nog een paar lopers zie die ook regelmatig dit rondje, maar dan tegengesteld lopen. Ook benieuwd of ik dezelfde honden tegen kom en nog meer benieuwd of die honden mij ook nog herkennen en niet opnieuw rond mijn kuiten gaan dansen.

Vandaag is nog een hardlooprustdag. wel met de boodschappentas de trap genomen en de buikspieren geactiveerd. Volgende week laat ik weten het het hardlopen , dat ik dus 4 weken niet gedaan heb, is gegaan.

Pas op de plaats

Posted on by
Beantwoorden

De zon scheen strak op het pad voor mij en de wind achter mij. Rechts van mij zag ik haar uit de berm komen, maar ze was niet alleen. Een heel gezin kwam achter haar aan. Het leek wel of ze even naar links en rechts keek alvorens ze overstak. Het was een smalle weg, waarop twee auto’s elkaar nauwelijks kunnen passeren en waar alleen wat bestemmingsverkeer komt, maar toch, oppassen. Het gezin bestond uit een moedereend en vijf kuikens. Erg klein waren die niet meer, maar nog net niet groot genoeg om alleen de wereld in te gaan. Netjes achter elkaar lopend staken ze de weg over en verdwenen in het hoge bermgras, waarachter een sloot was. Ik maakte even een pas op de plaats om naar deze overgang te kijken en niet te verstoren. Een fietser die van de andere kant kwam deed hetzelfde.

Een pas op de plaats maken. Zo kan ik de afgelopen week het beste betitelen. Ik heb er nu ruim 5 weken opzitten waarin ik dagelijks een rondje van 6,6 km ga hardlopen . In de eerste 4 weken heb ik wekelijks wat met het tempo gespeeld waarbij ik twee keer per week een vlotte loop mocht doen. Vorige week meende ik even mijn kuit gevoeld te hebben en daarom besloot ik deze week alleen maar rustig aan te lopen. Voor mij is rustig aan een tempo van 10 km/uur. Voor de liefhebbers is het misschien leuk om te weten dat mijn hartslag dan zo’n 120 – 125 slagen per minuut is. Aan de afstand en de frequentie (elke dag) kan ik niets veranderen, want dan is mijn Route 6,6 afgelopen. Zo ben ik het ondertussen gaan noemen, Route 6,6.

De pas op de plaats van afgelopen week is mij goed bevallen. Wel dagelijks mijn. 6,6 km, maar nergens last van. Het lekkere van dit voor mij rustige tempo is dat ik helemaal niet moe wordt. De meeste dingen blijven echter nooit heel lang lekker en zo ook dit niet. Het verlangen naar een portie zweet en hijgen begint op te komen en komende week ga ik dan ook weer beginnen met tempowisselingen. Wel mijn fysieke gestel in de gaten blijven houden, want op het moment dat dat uitvalt is het einde Route 6,6

Nadat het eendengezin was gepasseerd ben ik rustig verder gelopen. Tijdens een rustige loop heb je wel mee tijd om rond te kijken. Zo zag ik. bij de boerderij waar ik langs kom kalfjes en lammetjes. Een aandachtspunt tijdens zo’n pas op de plaats tempo is de looptechniek. Uitkijken dat het rustig tempo geen sloffen wordt, want dat verhoogd alleen maar de kans op een blessure. Netjes blijven lopen dus. Op de terugweg zag ik het eendengezin dobberen in de zon als waren het koeien die in de wei die liggen te herkauwen. Een kleine kilometer later was ik weer thuis en kon ik terugkijken op een lekker pas op de plaats loopje.

Op de Route 66 in Noord Amerika ben ik ondertussen bij het plaatsje Lincoln aangekomen.

30 dagen

Posted on by
2

Vandaag met mijn 6,6 km hardlooprondje de drie kruisjes ( XXX ) volgemaakt. Het is eigenlijk best wel snel gegaan. Het begon met niets en na drie dagen begon het met een iets. Het werd een idee. Na een week besloot ik ermee door te gaan en nu ben ik dus al 30 dagen bezig. In het begin steeds hetzelfde rondje, maar afgelopen week dus met een ander rondje begonnen ( zie vorige blog ). Dat nieuwe rondje was natuurlijk wel 6,6 km. Ondertussen zijn er meerdere rondjes en 6,6 km ideeën in mijn hoofd gekomen en ik kijk er naar uit om die uit te gaan werken

Vanmorgen dus nummer 30. Het was heerlijk weer en om te voorkomen dat ik in een soort van zondagsdrukte zou belanden wat tot veel anderhalve meter zigzag manoeuvres zou leiden, besloot ik om wat vroeger te vertrekken. Ik bleek niet de enige te zijn die dit dacht, aardig wat andere loopmaatjes hadden ditzelfde idee. We worden handig in de anderhalve meter manoeuvre, want een blik is vaak al voldoende om een signaal te geven aan welke kant van de weg jij gaat lopen. Er was wel een hond die het nog niet helemaal begrepen had en vrolijk knuffelend tegen mij opsprong. Gelukkig had de bazin wel het anderhalve meter nieuws gevolgd en greep snel in. Na een korte groet en een sorry van de bazin vervolgenden we allen onze weg.

Voor vandaag stond er een vlotte 6,6 km op het programma. Mijn benen hadden er helemaal zin in. Omdat dit mijn tweede vlotte loop was deze week besloot ik wel iets terughoudend te beginnen en dan als het lekker ging na twee km het tempo iets op te voeren. Nou het ging lekker. ( Het gevalletje hond was na ruim een km ). Het tempo opgevoerd en zag zowaar een 4:20 min/km op mijn applewatch. Dit was wel mijn snelheidsgrens. Ik wist uit het verleden dat bij een hogere snelheid mijn kuiten wel eens dwars konden liggen en besloot het tempo een fractie terug schroeven. Toen ik met na 4 km op het klokje keek zag ik dat een tijd onder de dertig minuten in het verschiet lag als ik het tempo weer iets opschroefde. Een paar jaar geleden zou ik dat gedaan hebben, maar wijsheid komt met de jaren dus ik nam het risico op een blessure niet en bleef in hetzelfde tempo doorgaan. Heel tevreden met een tijd van 30:14 min ging ik op het balkon zitten om deze blog te schrijven. Op naar het vierde kruisje.

Ik heb ondertussen bijna 200 km afgelegd en dat betekend dat op op de Route 66 in de straten van Bloomington ben aangekomen.

Hieronder een staafdiagram van de trainingstijden van afgelopen de afgelopen week.

Rechtsaf

Posted on by
2

In mijn hoofd wist ik het wel, maar mijn lijf had er nog geen benul van. Ik liep nu 23 dagen mijn 6,6 hardlooprondje en dat was iedere keer hetzelfde rondje. Dit betekend na 300m linksaf. Afgelopen maandag ging ik het anders doen. Ik begon op de gebruikelijke manier. Heel rustig, in een tempo waar een schildpad zijn neus voor op zou halen, vertrok ik. Na 150m zag ik de T-splitsing waar ik altijd linksaf ging. Toen ik deze T-splitsing naderde zag ik van rechts verschillende lop(st)ers komen die allemaal links uit beeld verdwenen. Vlak voor de T-splitsing realiseerde mijn lijf dat het vandaag wel eens anders kon gaan, want ik liep aan de “verkeerde” kant van de weg. Ik ging rechtsaf.

Ik had er bewust voor gekozen om de eerste periode steeds hetzelfde rondje te doen . Eerst moest ik in een ritme komen van elke dag 6,6 km hardlopen. Ik zou vaak op andere tijden moeten lopen en met het oog op de anderhalve meter regel van nu wilde ik wel een route lopen die anderhalvemeterproof was. Als laatste was het makkelijk dat ik dit loopje vanuit huis kon doen en niet eerst ergens heen moest gaan. Ik hoefde alleen nog maar te lopen en met die andere aspecten hoefde ik mij na de eerst paar keer niet meer bezig te houden.

Afgelopen maandag voelde ik opeens de behoefte om een andere route te gaan lopen. Wel vanuit huis en wel 6,6 km, maar anders. Ik had al iets in mijn hoofd en met behulp van Afsatandmeten.nl maakte ik een route van ongeveer 6,6 km. Aan het eind kon ik altijd wel iets improviseren om hem sluitend te maken. Zo sloeg ik dus bij de T-splitsing rechtsaf. Liep ook nu langs het Spaarne , maar de andere kant op. Na ruim twee kilometer was daar het eerste “probleem” . Ik had een lusje in een woonwijk bedacht, maar toen ik z’on 200m die wijk in was werd de weg afgesloten door een hek in verband met Corona. Er zat niets anders op dan terug lopen. Dit deed mij denken aan menig heen en weertjes die ik tegengekomen was tijdens marathons om de afstand precies goed te maken. Een kleine kilometer verder was daar het tweede “probleempje”. Een verhuiswagen blokkeerde een ander lusje dat ik in gedachten had. Er zat weinig anders op dan dit lusje over te slaan. Ik besloot om zoveel als mogelijk de route verder te lopen en zonodig een aanpassing te doen als ik bijna thuis was. Wat bleek, laten de twee blokkades er nou toe leiden dat ik een route loop van precies 6,6 km. Zo zie je maar, maak je niet druk bij blokkades, maar vervolg je weg waar kan.

Ik heb nu twee routes van 6,6 km en het is de bedoeling dat er meer gaan komen. Die hoeven niet vanuit huis, maar kunnen ook op een andere lokatie beginnen. De hardloopafstand blijft wel 6,6 km. Weet jij een leuke 6,6 km dan hoor ik dat graag en misschien kunnen we hem als de Coronaregels versoepelen hem samen lopen.

Blessurepreventie

Posted on by
Beantwoorden

Met een zwaai landde mijn hiel op de hoek van de tafel. Het was geen soepele zwaai van een danser, maar ook geen zwaai van een houten Pinokkio been. Het was gewoon een degelijke zwaai. Ik zocht even mijn balans en boog toen naar voren met mijn handen richting mijn tenen. Niet dat ze die haalden, maar ik kwam toch al een heel eind vond ik. Het doel was het rekken van de hamstrings. Daarvoor had ik de kuiten en de quadriceps (bovenbeenspieren voorkant) gerekt, Hierna zouden nog een paar spieren aan de beurt komen en na ongeveer een kwartier was ik klaar,

Sinds ik met mijn dagelijkse 6,6 km rondje hardlopen ben begonnen heb ik van dit rekritueel een dagelijks terugkerende activiteit gemaakt. Om heel eerlijk te zeggen was ik nooit zo van het rekken. Af en toe en keertje als ik er zin in had, maar geen vast iets. Nu ik elke dag loop ben ik toch wat meer over blessurepreventie gaan nadenken. Rekken zou daarbij kunnen helpen. Zeker weten doe ik het nooit, want ik kom nooit te weten hoe het gegaan zou zijn als ik niet zou rekken. Ik merk wel dat ik nu na drie weken rekken soepeler wordt. Een tweede voordeel van het kwartier rekken is dat ik een kwartier voor mijzelf neem en in dat kwartier ook bewust met mijn ademhaling bezig ben. Ik ga dus niet tijdens dat kwartier Netflixen.

Zo ben ik dus naast het lopen in verschillende tempo’s (zie blog vorige week) met blessurepreventie bezig en dit is niet alles. Een paar keer per week masseer ik ook mijn benen. In dit Coronatijdperk is het niet mogelijk naar een masseur te gaan, maar met mijn opleidingen sportmassage en massagetherapie kom ik een heel eind met zelfmassage. Er zijn nog meer mogelijkheden om aan blessurepreventie te doen, zoals voeding, maar daarover in en later blog meer.

Vandaag mocht ik een vlotte 6,6 km doen. Ik had afgelopen week pas één vlotte loop gedaan dus het kon. Als warming up had ik thuis al wat losmakende oefeningen gedaan en was ik met de trap naar 1 naar 5 hoog gewandeld. ( wel met de lift naar beneden ). Het was heerlijk weer en begon met een eerste kilometer van 5 min/km. Daarna kon het tempo omhoog en kwam ik zo rond de 4:30 min/km tempo. Een beetje zigzaggen onderweg vanwege de anderhalve meter en net binnen de 30 minuten weer terug ( 29:56 min) Helemaal tevreden en nergens last van. Nou ja, een beetje moe dan.

Ondertussen ben ik op dag 23 aangekomen. Dit betekend dat ik er 152 km op heb zitten. Op de Route 66 ben ik net het plaatsje Pontiac gepasseerd.

Hieronder het staafdiagram van mijn looptijden afgelopen week.

Dubbele rem

Posted on by
Beantwoorden

The Ramones teisterden mijn trommelvliezen op een prettige manier. Mijn benen bewogen zich voort op de rock and roll maat. Dan weer rustig, dan weer snel. Ik was bezig met één van mijn muziektrainingen. Ik heb een aantal van dit soort trainingen, maar dit is wel mijn favoriete. Wat ik doe is dat ik de eerste twee nummers rustig loop en daarna afwissel. Een nummer vlot, een nummer rustig, een nummer vlot enz enz. Nou duren de nummers van The Ramones nooit langer dan 3 minuten en dat is wel zo prettig. Ik heb mij ook eens vergist. Ik mocht versnellen op een nummer van Kate Bush genaamd An Endless Sky Of Honey. Dat duurt ruim 41 minuten. Mocht je zo’n training in gedachten hebben, bereid je dan dus een beetje voor.

Ik deed vanmorgen de 6,6 km van dag 16. Op 11 april ben ik begonnen. Ik liep mijn gebruikelijke 6,6 km hardlooprondje. Dit deed ik ook 12 en 13 april en op 14 april kwam het idee. Als ik dit nu elke dag doe hoe zou dat zijn en hoe lang houd ik dit vol. De regering roept op om zoveel mogelijk thuis te blijven en niet de drukte op te zoeken. Een stukje hardlopen mag wel. Mijn 6,6 km rondje loop ik vanuit huis en gaat over een rustige weg met af en toe een fietser, wandelaar of hardloper waarbij de anderhalve meter regel geen probleem is. Helemaal een Corona rondje.

Zoals ik al zei had ik vandaag dag 16 en heb er dus 105,6 km opzitten . Het gaat lekker en voel me goed. Nog geen tegenslagen gehad. Op de Route 66 ben ik net het plaatsje Gardner gepasseerd. Heb al een hoop gezien en ben ondertussen gewend mijn weg te vinden. Soms rustig en soms druk verkeer, maar in mijn tempo heb ik alle tijd.

De kunst is wel om heel te blijven, geen blessures, en gemotiveerd te blijven. Ik probeer dit door afwisselend te trainen. Eigenlijk elke dag iets anders, maar vooral rustig lopen. Maximaal trainen doe ik niet. Mijn maximale tempo noem ik vlot. Voor mij ligt dat rond de 4:25 min/km. Bij dit tempo kost het mij geen enkele moeite om indien nodig te versnellen. Per week mag ik twee trainingen doen waar het woordje vlot in voor komt. Voorlopig loop ik dit 6,6 km rondje, maar het is heel goed mogelijk dat ik op een gegeven moment een ander rondje van 6,6 km opzoek. Voor de variatie en de motivatie. Hieronder zie je een overzicht van de 6,6 km rondjes die ik afgelopen week heb gedaan.

Maandag 20 april (dag 10) 6,6 km 41:55 min. Vandaag rustig aan na de vlotte loop van gisteren. Met de rem erop gelopen, maar omdat ik toch nog te snel liep voor mijn gevoel een tweede rem gezocht en gevonden. Een loop met een dubbele rem.

Dinsdag 21 april (dag 11) 6,6 km 33:30 min. Rustig op voel begonnen en de tweede helft op gevoel licht versnelt.

Woensdag 22 april (dag 12) 6,6 km 35:21 min. Na de lichte versnelling van gisteren, vandaag rustig op gevoel blijven lopen.

Donderdag 23 april (dag 13) 6,6 km 31:08 min. Vandaag 15 keer 100m (ongeveer) vlot tempo gedaan met tussendoor rustig lopen

Vrijdag 24 april (dag 14) 6,6 km 41:32 min. Na het vlotte tempo van gisteren vandaag weer een loop met de dubbele rem.

Zaterdag 25 april (dag 15) 6,6 km 36:42 min. Vandaag met een enkele rem gelopen met het oog op morgen

Zondag 26 april (dag 16) 6,6 km 32:36 min. Vandaag de muziektraining gedaan. één nummer rustig, één nummer vlot.

Hieronder een staafdiagram met de minuten per dag.