Categorie archief: training

Niet verwacht

Posted on by
4

The Cure knalde mijn oor in en deden mijn trommelvliezen als een idioot trillen. Mijn Applewatch was helemaal opgeladen en mijn vinger ging naar de tekst hardlopen buiten dat op het scherm stond. Voelde ik daar wat van spanning in mijn lijf? Het ging eigenlijk nergens over wat ik zou gaan doen. Er hing niets van af en heel bijzonder was het ook niet. Maar toch. Het was vrijdagochtend en Robert Smith van The Cure zong “It’s Friday I’m in love”.

Ik was s’morgens in de auto gestapt en naar de Amsterdams Waterleidingduinen (AWD) gereden. Toen ik nog in Haarlem woonde ging ik daar vaak naar toe om een rondje te gaan hardlopen, maar sinds ik naar Leiden verhuist ben is het mij eigenlijk te ver, behalve vanmorgen dan. Twee weken geleden had ik de 100 bruggenloop in Leiden meegedaan. Een loop van 19 km door Leiden waarbij je over 100 verschillende bruggen ging. Vrijdagochtend wilde ik daar nog twee kilometer aan plakken en dus een halve marathon lopen. Ik had in het verleden voor mijzelf een halve marathon in de AWD uitgezet over onverharde paden met lekker veel kleine heuveltjes en die wilde ik gaan lopen.

De laatste keer dat ik een halve marathon had gelopen was anderhalf jaar geleden. Dat was de halve marathon van Leiden. Mijn doel vrijdagochtend was om deze halve te lopen in een tempo dt ik noem “op souplesse snel”. Dit betekend een tempo dat snel ( voor mijn kunnen ) mocht zijn, maar waarbij ik de looptechniek goed kon houden, niet ging hijgen en niet ging werken. Kortom ik mocht mij niet kapot lopen. Ik was heel benieuwd wat dat voor tijd op zou leveren.

De tijd begon te lopen en daar ging ik. De eerste kilometer mocht niet te snel gaan. Het was een soort inloop kilometer. Deze eerst km ging in 5:52 min en was toen ik later terug keek mijn langzaamste km. Alles zat mee, mijn benen voelden goed, kwam gelijk een paar herten tegen, een bekende loper die gedag zei en ook het weer was helemaal top. Over de route hoefde ik niet na te denken, want die had ik al vaak gelopen. Na zo’n 2,5 km schrok ik wel even, want daar stond een manshoog hek. Gelukkig was het geen gesloten hek maar kon ik er gewoon door. Het tempo was ondertussen naar kilometers rond de 5:20 min/km gegaan. Het was alweer een tijd geleden dat ik zo hard gelopen had. Op de eerste open vlakte voelde ik een meevaller. Ik had wind tegen, maar dit betekende dus dat ik hem op de terugweg mee had. De route die ik liep was in een 8 vorm. Ik had twee bidons van een halve liter water bij me en elke vierde km dronk ik daar een kwart van. Het ging helemaal goed.

Na 14 km zag ik dat de snelheid was opgelopen naar zo’n 5:04 min/km, maar omdat ik nog steeds makkelijk liep besloot ik geen gas terug te nemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet verwacht had dat het zo goed zou gaan. Stiekem was ik al aan het rekenen geslagen en de uitkomst was dat ik als ik zo doorliep deze halve marathonafstand ruim binnen de twee uur zou lopen. Ik was ondertussen ook al mooi een soort van keerpunt voorbij en voelde regelmatig op de openen stukken dat ik de wind in de rug had. Geen harde wind, maar wel even lekker. Opeens was ik al bij een soort van markeerpunt. Dit was de plek waar ik vroeger, toen ik nog (marathon)trainingen gaf, de groep die ik trainde losliet. Ze mochten dan de laatste twee km versnellen als ze konden. Ik mocht van mijzelf ook los en leip de laatste twee km in een tempo onder de 5:00 min/km.

Na 21,1 km de tijd gestopt en zag 1:50:37 op het scherm staan. Dit was iets dat ik totaal niet verwacht had. Ik had al maanden niet in dit tempo gelopen. Wel veel gelopen, maar niet zo snel. Stiekem had ik vooraf gehoopt op een tijd net onder de 2 uur maar niet dit. Een paar honderd meter rustig uitgedribbeld en mijzelf daarna bij het restaurant dan bij de parkeerplaats was getrakteerd op een pannenkoek.

In mijn hoofd is zich na deze loop weer een nieuw loopdoel aan het ontwikkelen, maar daarover volgende week meer. Nu eerst nog nagenieten van deze ervaring.

Pffff

Posted on by
Beantwoorden

Yes, nog één nacht slapen en dan mag ik mijn hardloopschoenen weer aantrekken om mijn rondje te gaan hardlopen. Afgelopen 14 dagen heb ik veel gewandeld, maar morgen mag ik weer los. Heb er zin in.

Zoals jullie in mijn vorige blog gelezen hebben, had ik mij na een flinke griep 14 dagen hardlooprust opgelegd. Was het lastig om niet te gaan hardlopen? Ben ik in de verleiding gekomen om toch die hardloopschoenen aan te trekken voor al was het maar een klein rondje? kreeg ik ontwenningsverschijnselen? Ben ik aangekomen in gewicht omdat ik niet hard liep? Het antwoord op al die vragen is nee! De reden daarvoor is dat ik niet heb stilgezeten. Ik maakte dagelijks een wandeling. in het begin een kort stukje en ben dat steeds meer uit gaan breiden. Afgelopen week ben ik begonnen met traplopen ( zie vorige blog ). Eerst één keer omhoog naar de vijfde etage en uitgebreid naar 4 keer gisteren. Was dat het? Nee. Ik heb ook om de dag buikspieroefeningen gedaan en een paar beenspier versterkende oefeningen.

Pfff nu ik dit zo opschrijf ben ik toch behoorlijk bezig geweest, maar morgen gaat er een streep door het traplopen en ga ik weer hardlopen. Ik zet die streep door het traplopen, omdat ik bang ben dat de combinatie traplopen en hardlopen een overbelasting van mijn knieën gaat geven. Natuurlijk zal een trap naar een verdieping hoger zeker nemen. Die andere twee, de buik- en beenspier oefeningen hou ik er in. Ik zit nu mooi in het ritme van die oefeningen en ze zouden zomaar eens hun nut kunnen hebben bij het voorkomen van een blessure. Daarnaast wordt het zomer en is een beetje strakke buik ook niet verkeerd op het strand 😀

Morgen dus weer hardlopen. Ik ga mijn gebruikelijke rondje van zo’n 7 km doen. Lekker rustig aan. Tijd en snelheid zijn niet belangrijk. Mocht het om de één of andere reden te ver zijn dan schakel ik gewoon over op de wandelmodus. Ik ga hem morgen weer aan het einde van de middag lopen en ben benieuwd of ik nog een paar lopers zie die ook regelmatig dit rondje, maar dan tegengesteld lopen. Ook benieuwd of ik dezelfde honden tegen kom en nog meer benieuwd of die honden mij ook nog herkennen en niet opnieuw rond mijn kuiten gaan dansen.

Vandaag is nog een hardlooprustdag. wel met de boodschappentas de trap genomen en de buikspieren geactiveerd. Volgende week laat ik weten het het hardlopen , dat ik dus 4 weken niet gedaan heb, is gegaan.

Pittig

Posted on by
Beantwoorden

Even mooi rechtop lopen. De techniek goed in de gaten houden. Op de middenvoet landen en er voor zorgen dat ik niet stampte, maar lichtvoetig liep. Goede actieve knie inzet. Niet te hoog , maar ook niet te laag zodat het op slepen leek. Schouders ontspannen. Nette arm zwaai met de handen ontspannen half open en natuurlijk een ontspannen gezichtsuitdrukking alsof het bovenstaande mij geen moeite koste. Dit alles deed ik toen mijn tempoversnelling toevallig langs een goed gevuld terras kwam.

Ik had de hele dag binnen gezeten en keek uit naar mijn hardlooprondje. Ik had er nog niet echt een invulling voor bedacht. Ik had deze week al een snel en een rustig rondje gedaan en besloot nu gewoon rustig te beginnen en dan voelen wat mijn lijf aankon. Na een kilometer wist ik het . Vandaag zou ik een intervaltraining gaan doen waarbij ik pittige stukjes ging versnellen en tussendoor ruim gas terug zou nemen.

Regelmaat? Nee! Eigenlijk is het een heerlijk chaotische training. Ik loop niet op tijd of op afstand, maar doe versnellingen volledig willekeurig. Zo zag ik bijvoorbeeld een afvalcontainer langs de weg staan en zo’n 200 m verder een brug. Dat is dan een mooi stukje voor een versnelling. Oppassen dat het geen sprint werd. Het mocht best een pittig tempo zijn, maar er moest wel souplesse in de loop blijven. Moest er tenslotte nog een flink aantal doen. De pauze na deze versnelling duurde tot de ingang van het parkje waar ik doorheen ging. Dat ging dan weer pittig. Bij het kanon even gestopt en daarna als een kanonskogel verdergegaan tot het volgende bruggetje. Vandaar weer rustig naar een bakfiets die ik tegen een boom zag staan . Dit zo’n zeven kilometer lang.

Ik zag de mensen op het terras even haperen bij het naar de mond brengen van hun glas of de bitterbal een seconde stil houden voor die in de mond verdween. Hun ogen waren even op mij gericht toen ik voorbij kwam. Was dit echt of in mijn gedachten. Het maakt niet uit. Ik genoot.

4

Posted on by
Beantwoorden

Zag ik dat goed? Ik moest een tweede keer kijken. Was het niet de tijd van de laatste kilometer? Nee, bij nadere bestudering was het echt de gemiddelde kilometertijd. Ik had hem al een tijd niet gezien en met tijd bedoel ik maanden. Nu moet ik bekennen dat ik er ook niet mee bezig was en misschien juist daarom kwam hij vandaag op mijn schermpje. Ik heb het hier over de 4. Gewoon een getal, maar soms maakt een getal je hart blij. De 4 waar ik het hier over heb is het eerste getal van mijn gemiddelde kilometertijd van mijn hardlooprondje vandaag. 4:55 min / km.

De laatste maanden loop ik gemiddeld 5 keer in de week. Ik trek dan mijn hardloopschoenen aan, loop de deur uit en ga hardlopen. Ben niet bezig met tijd of snelheid. Soms loop ik wat harder, soms wat langer al naar gelang de pet staat. Nou is dit ook weer niet helemaal waar, want ik wissel wel een beetje af in snelheid. Dit om niet stijf te worden en het lichaam een beetje te prikkelen. Meestal gaan de tempowisselingen vanzelf, maar af en toe moet ik ze een beetje sturen. Nu is er sinds een week opeens een verandering in het op deze manier van hardlopen gekomen.

Een collega met wie ik regelmatig en rondje hardloop heeft zich ingeschreven voor de halve marathon van Leiden en opeens voelde ik zin om hier ook aan mee te doen. Met die zin komen er weer tientallen trainings ideeën naar boven en ben ik weer gemotiveerd om structuur in het hardlopen te brengen. Te beginnen met twee tempotrainingen, twee rustige korte duurlopen en een langere duurloop in de week. Ik ga dat doen zoals ik dat in de jaren 80 van de vorige eeuw deed toen ik begon met hardlopen. het tempo voornamelijk op gevoel met af en toe een stopwatch en geen gebruik van hartslagmeter. Over een paar weken ga ik daar wat meer structuur in brengen in de vorm de tempoblokken DL1, DL2 en DL3, maar daarover tegen die tijd meer.

Het klinkt misschien een beetje gek in deze Corona tijd waarin het individualisme de boventoon moet voeren en de meeste vormen van iets gezamenlijks doen een boete oplevert, maar mijn gedachten gaan weer uit naar het lopen van een marathon in het najaar. Geen stadsmarathon, maar iets anders en kleinschalig. Ga binnenkort maar eens de hardloopkalenders bekijken.

Vandaag een stevige duurloop gedaan. Rustig begonnen en het tempo daarna opgevoerd wat de mooie gemiddelde snelheid van 4:55 min / km op mijn Apple Watch schermpje opleverde.

Herintreder

Posted on by
1

Ze stonden al te popelen, want ze hadden mij in hardloopkleding gesignaleerd. Het waren net twee jonge honden die naar buiten mochten. Mijn hardloopschoenen. Ik was de derde hond. Drie weken op non-actief gestaan. Af en toe een stukje wandelen om niet helemaal gek te worden. Ik was geveld door een flinke luchtweginfectie. Twee weken geleden dacht ik er vanaf te zijn , maar een wandeling van een uur op zondag moest ik die maandag erop gelijk bekopen. Nu ben ik een paar dagen wat meer buiten geweest en durf ik het aan. Een stukje hardlopen.

De vraag is dan, hoe pak je het weer op? Ik besloot mijn Route 66 rondje te lopen. Dit is 6,6 km en mocht het niet gaan dan kon ik altijd een stukje wandelen. Het tempo was een tweede dingetje. Je wil graag en voor je het weet probeer je alweer die fietser bij te houden die je net voorbij gegaan is. Dat was dus niet de bedoeling. Eerst maar eens kijken of mijn lichaam het hardlopen alweer aankon. Ik legde mij een bovengrens van 9,0 km/uur op. Zo, het plan was gemaakt Ik had al wat lopers in korte broek en shirt zien lopen, maar dat leek mij geen goed plan. Lange broek, shirt korte mouw, shirt lange mouw en jasje. Dat was de outfit die mij nu het beste leek. Ik kon gaan.

Na een paar stappen kwamen de eerste berichten al binnen. Stramme gewrichten en stijve spieren. Oeps, was het wel verstandig om al te gaan hardlopen. Nog even doorlopen en jawel na een paar honderd meter ging het beter. Gelukkig. Ik kwam wat mensen tegen met wie ik regelmatig een kort praatje maak maar met het huidige Corona gedoe leek mij dat geen goed plan. Mede omdat ik nog af en toe wat snotterig klink en de mensen niet ongerust wilde maken, Gisteren zat ik in een ruimte en toen ik mijn neus snoot schoven toch twee mensen een paar stoelen op.

Het hardlopen is verder goed gegaan. Er waren wel wat aspecten die mij duidelijk maakten dat ik het voorzichtig aan moet doen. Zo was er mijn hartslag. Die was gemiddeld 131 en dat is voor mij wat verhoogd gezien de snelheid die ik liep. Gemiddeld 8,9 km/uur. Daarnaast was mijn ademhalingsfrequentie wat hoger dan normaal. Niet dat ik liep te hijgen , maar toch sneller en met name als ik één van de vele kleine bruggetjes over moest. Als laatste voelde ik na afloop mijn spieren meer dan normaal na zo’n loop.

Wat betekend dit nu voor het vervolg. Ik ga deze week afwisselend hardlopen en wandelen. Het hardlopen blijf ik in dit tempo doen totdat mijn hartslag met 10 gedaald is naar wat voor mij normaal is bij dit tempo. Ook mijn ademhaling moet weer rustiger worden. De afstand ga ik niet vergroten en blijft 6,6 km Als alles weer is zoals het was dan ga ik de trainingen uitbreiden en kan de voorbereiding op de slachtemaraton beginnen.

(NB voor degenen met wie ik de afgelopen weken contact heb gehad, mijn Corona test was negatief )

Weeklogboek

Posted on by
1

Maandag 3 febr 2020. Vandaag een voor mij rustige duurloop gedaan. Ik kon eind van de middag lopen en dat betekend dus lopen met daglicht. Dan ben ik wat ruimer in de parcours keuze in verband met veilig lopen. Ik had een route van zo’n 10 km in gedachten en omdat ik gisteren in mijn duurloop versnellingen had gedaan ging ik hem vlak lopen. Met versnellingen ben ik wat voorzichtiger geworden. Blessurevrij blijven staat voorop, dus ik mag maximaal twee keer in de week iets met tempoversnelling doen. Vandaag is het een duurloop geworden van 10,6 km in 58:17 min wat een gemiddelde snelheid inhoud van 5:28 min /km (11 km/uur)

Dinsdag 4 febr 2020. Vandaag een duurloop gedaan met een middenstuk van 4 km sneller. Het snellere stuk mocht geen werken worden , maar ik moest op souplesse blijven lopen. Hijgen was uit de boze. Het weer zat niet echt mee. Koud, wind en regen, maar omdat ik de 4 km op een rondje van 2 km liep had ik alles mee en tegen. De snelheid tijdens de 4 km was gemiddeld 4:30 min/km ( 13,3 km/uur ) De totale afstand vandaag was 9,2 km in 47:37 min.

Woensdag 5 febr 2020 Vandaag niet hardgelopen. Gisteren heb ik een tempoloop gedaan en daarom is het vandaag een mooie dag voor hardlooprust. Ik heb wel een alternatief gedaan. Omdat ik de hele dag binnen ben vind ik het prettig om toch ook wat buiten te doen. Het alternatief was een wandeling van het station naar huis. 4,07 km in 43:55 min.

Donderdag 6 febr 2020. Vandaag een voor mij rustige duurloop gedaan. Gelijk na het werk om 18:00 uur gaan lopen. In het donker dus deze keer. Ik loop een rondje van 2,5 km in de wijk. Het voordeel van dit rondje is dat ik op de stoep kan blijven lopen en geen weg hoef over te steken. Ik liep dit rondje een paar keer en kwam op een totaal van 10,5 km in 57:06 min wat een gemiddelde snelheid inhoud van 5:26 min/km ( 11 km/uur.

Vrijdag 7 febr 2020. Vandaag een training gedaan met versnellingen op muziek van The Cure. Dit betekend de eerste twee nummers rustig. Daarna een nummer op gevoel versnellen. Dan weer een nummer rustig enz enz. Ik luisterde naar hun laatste album Live in Hyde Park London. Ik heb in totaal 6 nummers versneld gelopen. De totale afstand vandaag was 13,08 km met een gemiddelde snelheid van 4:58 min/km (12 km/uur)

Zaterdag 8 febr 2020. Vandaag een rustdag. Ik voelde de benen nog goed na gisteren. Ik ga dan niet hardlopen. Een alternatief zou zijn wandelen, maar ik hoefde vandaag niets en heb lekker uitgeslapen. Vanmiddag nog wel even door de stad gelopen en een appelgebak met slagroom genomen om de voorraad koolhydraten op peil te brengen voor de duurloop van morgen. 😀

Zondag 9 febr 2020. Vandaag een voor mij langzame lange duurloop gedaan op de HT Duurloopmethode. Dit betekend 15 min hardlopen en dan 1 minuut wandelen. Dan weer 15 min hardlopen en 1 minuut wandelen enz enz. Er was een harde wind en ik besloot eerst tegen de wind in te lopen . Ik probeer mijn hartslag bij deze training rond de 120 te houden , maar met deze wind tegen was dat niet mogelijk. Het werd gemiddeld 130. Ik heb gelopen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen. De afstand vandaag was 21,4 km in 2:07:52 uur wat een gemiddelde snelheid inhoud van 5:59 min/km (10 km/uur)

Nu lekker douchen, lunchen. en op naar volgende week.

Hoi

Posted on by
3

Hoi. Ik kreeg een hoi terug van een loper die me tegemoet kwam. We passeerden elkaar op het moment dat ik tijdens een tempoversnelling omhoog liep . Ik ken de loper al jaren. Al zo’n twintig jaar. Nou ja kennen is misschien een te groot woord en is ontmoeten beter op zijn plaats. Onze communicatie blijft beperkt tot elkaar aankijken en hoi. Ik vind het prima dat het hier bij blijft. Het is goed zo. Het is een vorm van vertrouwd. Eigenlijk wist ik al dat hij er was op het moment dat ik langs de balk liep, want zijn trui hing eroverheen. Het strakblauwe van de trui was er wel af en was veranderd in vaalblauw. Het was zo’n trui die hoorde bij de joggingbroeken van de vorige eeuw. Van die katoenen broeken die elke regendruppel opzogen en dan veel te zwaar werden om in te lopen. Gelukkig zat er altijd een koordje in die je zo strak aantrok dat de broek niet afzakte. De broek werd door zijn gewicht echter wel langer met als gevolg dat de zoom van de pijpen over je schoenen hing. Het maakte allemaal niet uit, want dat hoorde bij het buiten hardlopen. De loper had zo’n broek aan.

Ik was bezig met mijn “Training anders” en deed een tempotraining op een duinparcour van ongeveer 750m. Het is een rondje. 400 m snel en na 350 m dribbel ben ik dan weer aan het begin. Deze training, dit rondje , deed ik twintig jaar geleden ook al. Toen deed ik hem af en toe met loopmaatjes en was elke versnelling van 400 m een wedstrijd, met als gevolg dat we na 10 keer voor dood over de balk hingen. Deze keer mocht het rustiger. Het parcours is nog hetzelfde . Dezelfde bochten. Dezelfde boomstronken. De boomwortel na het haakse bocht was ook nog in volle glorie aanwezig. Ik deed beheerst de versnellingen, maar na 8 keer vertelden mijn kuiten dat het genoeg was geweest. Nog even een wat groter rondje uitlopen en klaar.

Dit is een van de trainingen die ik de komende maanden ga doen. Vorige week blogde ik dat de trainingen die ik de komende weken ga doen wat meer snelheid zullen bevatten en niet langer dan een uur duren. Zo zal ik regelmatig 200m’tjes lopen met 200 m dribbelpauze. Lopen met muziek en dan één nummer rustig, één nummer snel enz.. Een duurloop van zo’n 8 -10 km met daarin 4 -6 km pittig. Één van mijn favoriete is 3 km inlopen, 2 km hard en uitlopen 2 km. Natuurlijk ook nog gewoon een duurloop van een uur, maar dan grotendeels in zone 3. Op de bovenstaande trainingen zijn nog vel;e variaties mogelijk. Een andere belangrijke verandering in de trainingen is dat ik de komende maanden maximaal 4 keer in de week train. MIjn lijf zal namelijk door de intensivering van de trainingen meer rust nodig hebben. Ben benieuwd hoe ik dit de komende drie maanden ga vinden.

Tijdens de duintraining had ik nog menig hoi moment. Hoewel ik er al maanden niet meer gelopen had , had ik het gevoel dat ik nooit weg was geweest. Vertrouwd.

Anders

Posted on by
2

“Waar gaat u nu heen ?” Vroeg de man die ik nu voor de vijfde keer voorbij liep. Hij wandelde samen met zijn vrouw over de Lage Kadijk. Met enige regelmaat maakten zij een praatje met andere wandelaars die ze tegen kwamen. Hoewel de Lage Kadijk maar 400 meter lang is waren zij al ruim 10 minuten bezig om van het begin naar het eind te komen en iedere keer kwam ik voorbij. De ene keer haalde ik ze van achteren in en even later kwam ik ze van voren tegemoet. Toen dus de vraag ” Waar gaat u nu heen?”. Ik antwoordde “Heen en weer”

Ik was bezig met een intervaltraining. Zoals gezegd, de Lage Kadijk is ongeveer 400 m en ongeveer halverwege is een dwarssloot. Ik deed versnellingen van het begin tot aan de dwarssloot en dribbelde dan rustig door naar het einde en datzelfde weer terug totdat ik 10 versnellingen had gehad en terug naar huis. De training is dan in totaal 9 km.

Het laatste kwartaal van 2019 is begonnen en ik ga het anders doen. Geen langzame lange duurlopen meer. Trouwens ook geen langzame korte duurlopen. Eigenlijk wordt het hele woord langzaam voor 3 maanden uit mijn trainingsboek geschrapt. Met uitzondering van in- en uitlopen gaan de trainingen in 80, 90 of meer procent van mijn maximale hartslag. De trainingen zullen ook nooit langer dan een uur duren. Wil ik een zekere afstand lopen dan zal ik dus door moeten lopen 🙂 Dit betekend wel dat ik wat minder trainingen in de week zal doen, omdat ik wat extra hersteltijd nodig zal hebben.

Ik ben hierop gekomen door mijn weekmarathon van een paar weken geleden. Toen liep ik 7 dagen lang 6 km. Behalve de eerste dagen liep ik die in een pittig tempo en dat is mij uitgetekend bevallen. Ik was elke dag actief buiten en omdat het nooit lang duurde was er altijd wel een gaatje om het te doen. Daarnaast had ik het gevoel dat ik door het snellere lopen soepeler werd. Ik voelde mij in ieder geval soepeler. Nog een motivatie is het weer. We komen in een periode waarin wind , regen en kou een rol gaan spelen en dan wil ik best naar buiten om te gaan hardlopen, maar het moet geen (lange) langzame sessie worden. Daar maak ik mijzelf niet blij mee. Volgende week meer over welke trainingen ik ga doen

Op Mijn antwoord “Heen en weer” hoorde ik de man zeggen “Drs P” .

Drie bolletjes

Posted on by
1

Ze staken mooi af tegen het zwart van het vierkante bord. Drie bolletjes vanille ijs. De ruimte tussen de bolletjes was opgevuld met slagroom en er stond nog een schaaltje gesmolten chocolade naast om erover heen gegoten te worden. Mijn tafelgenoten waren even stil en toen vroeg er een “hoeveel kilometer ga je morgen lopen?”. Soms antwoord je dan te snel en denk je al terwijl je antwoord nog niet eens helemaal gegeven is van oeps, dit was misschien niet zo handig. Ik antwoordde vol overtuiging “voor elk bolletje 10 km, dus 30 km.”. “Ok” klonk het. Dit stond dus vast. 30 km dus.

Vanmorgen stond ik om 08:00 uur bij de ingang van de duinen voor mijn loop. De website Weeronline.nl voorspelde om 10:00 uur al 26 graden, dus ik had twee bidons van 500 ml blij me en ik zou elke 10 km langs een kraantje komen om ze opnieuw te vullen. Bij elkaar zou ik dan 3 liter water drinken. Dit moest naar mijn idee genoeg zijn.

De afgelopen twee weken had ik bijna niet hardgelopen. Ik was op vakantie in Zuid Engeland ( Salisbury ) en de kanaaleilanden Guernsey en Jersey . Meestal doe ik tijdens mijn vakantie s’ochtends korte loopjes. Daar is deze keer weinig van gekomen. De focus lag nu op wandelen. Vooral op Guernsey hebben we een paar mooie wandelingen gemaakt. We liepen over het cliffpath. Voor mijn doen zaten er een paar lange tussen. Zo liepen we een dag 15 km en de volgende dag 20 km. Nou is het cliffdpath niet vlak. Eigenlijk zit er geen valk stukje tussen, maar gaat het continue op en neer. Ook van traptreden zijn ze niet vies. Tijdens een etappe van zo’n 6 km ben ik ze eens gaan tellen en kwam op een totaal van 900 treden ( kan er een paar naast zitten ) . Kortom, van hardlopen is niets meer terecht gekomen, want s’morgens voelden mijn kuiten nog duidelijk de wandel inspanning van de vorige dag. Om een blessure te voorkomen besloot ik om ze niet nog eens met een extra hardlooptraining te belasten. Geen hardlopen dus , maar wel voldoende beweging.

De eerste 10 km gingen lekker. Misschien wel te lekker ( lees te snel ). De kilometers gingen regelmatig onder de 5:30 min/km. Kwam dit door de hardlooprust van de afgelopen 2 weken of door het wandelen? Ik weet het niet , maar voor ik het wist was ik bij het eerste kraantje. Mijn bidons had ik braaf leeggedronken en vulde ze weer bij. Tijdens de tweede 10 km voelde ik de warmte opkomen en wist ik eigenlijk al dat de eerste 10 te snel gegaan waren. Bij 20 km weer de bidons gevuld. De drie bolletjes ijs waren allang verbruikt. Zelfs als ik er tien had gekregen waren die voor mijn gevoel al verbruikt geweest. Snel even wat koolhydraten aanvullen en de laatste 10 weglopen. De temperatuur was naar onaangenaam opgelopen en de snelheid gedaald naar zo’n 6:00 min/km. Gelukkig was ik zo verstandig geweest om de route zo te plannen dat ik de laatste 5 km onder de bomen kon lopen en na 2:53 uur ( gemiddeld 5:45 min/km ) had ik de 30 km erop zitten.

Gelukkig staat er bij de “finish” een fonteintje waar ik met veel plezier een tijdje boven gehangen heb. Op het terras een glas cola gedronken en toen ik vrij snel daarna naar het toilet moest om te urineren, wist ik dat het met de vochtbalans goed zat.

Misschien vanmiddag nog wat bolletjes vanille ijs aanvullen.

Tempo album

Posted on by
2

Opeens hoorde ik mijn naam. Het was een bekende stem. Ik keek over mijn linkerschouder en herkende een loopmaatje in de loper die ik net aan de andere kant van de weg was gepasseerd. Ik hield even in, stak de weg over en ging naast hem lopen. Na een kort praatje gingen we weer uiteen, want we hadden allebei ons eigen trainingsplan. Ik ging verder met het zoeken naar het juiste tempo dat ik voor deze training in gedachten had.

Regelmatig probeer ik iets nieuws uit in mijn hardlooptrainingen. Zo ook dinsdagavond. Ik had die dag het nummer Under the Milky Way van the Church gehoord en ontdekte dat dit nummer op hun album Starfish stond. Op mijn muziek app ontdekte ik dat dit album 46 minuten duurt. Ik wilde dinsdagavond een tempo duurloop gaan doen en het idee was daar. Ik ging een tempo duurloop doen op het album Starfish . Het eerste nummer inlopen. Het tweede nummer op zoek naar het tempo dat ik in gedachten had en dan dat tempo doorlopen tot het einde van het album.

Nu zat ik nog met één klein probleempje. Het tempo. Wat was op dit moment een realistisch haalbaar tempo zonder dat ik na afloop voor dood thuis op de bank zou neerploffen? Na enig beraad met mijzelf, mijn schoenen en de registratie van mijn trainingen van de afgelopen weken kwam ik uit op een tempo van rond de 4:40 min / km.

Het waren prima omstandigheden voor de training die ik in gedachten had. De eerste km met een 5:20 min/km niet te gek begonnen. Tijdens de tweede kilometer, waarin ik op zoek ging naar het 4:40 min/km tempo, had ik de ontmoeting met het loopmaatje. Ik vond het contact met dat loopmaatje belangrijker dan mijn training en hield daarom even in voor het korte praatje. In km 3 had ik mijn tempo bijna te pakken. 4:31 min/km. Iets te snel, maar met een klein beetje bijsturen zat ik op het juiste tempo. Het tempo voelde prettig snel zonder dat ik hoefde te hijgen. Onderweg kreeg ik nog een complimentje van twee jonge dames op de fiets over mijn tempo. Altijd leuk en motiverend. De laatste tonen van het album klonken en na 45:30 min werd het stil. Ik had 9,67 km gelopen in een gemiddeld tempo van 4:42 min/km . Helemaal voldaan liep ik nog een stukje uit en viel thuis niet voor dood op de bank.

Dit is zeker een training die voor herhaling vatbaar is. Nu nog een paar leuke tempo albums uitzoeken. Wel even uitkijken dat het geen dubbelalbum is.