Leiden – Haarlem

Een flinke klodder vaseline op beide tepels en even rond masseren. Dat was vandaag zeker nodig want er stond een lange duurloop op het programma die wel eens meer dan 30 km kon zijn. De ervaring is dat mijn shirt dan over mijn tepels gaat schuren en ze dan stuk gaan wat een pijnlijk gevoel geeft en daarnaast een bebloed shirt. Je kunt er natuurlijk ook een stukje tape overheen plakken, maar die moet je er na afloop weer aftrekken en je dan gelijk een soort van wax/hars behandeling van je borstharen doet. Ja ik weet het, ik ben een man en die piepen nogal gauw. Enige zelfkennis is hier aanwezig.

Er stond voor vandaag weer een Station To Station run op het programma en wel van Leiden cs naar Haarlem cs. Ik had al wat voorwerk gedaan en een route gepland door Oegstgeest naar Noordwijk en dan moest ik ergens rechtsaf slaan om langs de Leidesevaart naar Haarlem te geraken. Hier kon weinig aan misgaan wat de route betrof. Ik moest er alleen voor zorgen aan de goede kant van de Leidsevaart te komen.

Het kon zomaar eens een 30+km afstand worden dus ik nam wel een behoorlijk ontbijt bestaande uit vier sneetjes geroosterd wit brood met jam, een banaan en 2 glazen thee. Voor onderweg had ik een liter sportdrank bij me verdeeld over twee bidons die aan de zijkant van mijn rugzakje zaten. Verder had ik in dit rugzakje droge bovenkleding, een handdoekje, diverse pasjes, washandje, telefoon en wat eten zitten voor de terugweg. Om half negen was ik klaar om naar station Leiden te fietsen waar de tocht begon.

Het was een beetje miezerig weer met niet al te veel wind. Het fijne van zondagmorgen is dat er nog niet veel verkeer op de weg is en omdat k altijd begin in de stad kun je dan op de meeste kruispunten gewoon doorlopen. Zo liep ik dus Leiden uit en Oegstgeest in. Af en toe kwam ik iemand tegen en dat was dan meestal iemand die de hond uitliet. Ik had voor deze keer het geluid van applewatch aan gezet en elke kilometer vertelde een vriendelijke dame mij hoe lang ik over die kilometer gedaan. Zo vertelde ze me dat de eerste km in 6:37 min ging. Voor mij was dat helemaal prima en zo liep ik Oegstgeest door op weg naar de Leidsevaart.

Ik was al snel aan de goede kan van de Leidsevaart en dan kon het niet meer misgaan, want ik hoefde alleen maar deze vaart te volgen en dan kwam ik vanzelf in Haarlem. Hoe simpel kon het zijn, maar laat er nu gelijk een bord staan van wegwerkzaamheden waarop staat “weg afgesloten na nummer 181”. Voor zover ik kon zien zag ik geen versperring, maar die kon natuurlijk best een paar km verder zijn. Ik nam maar de gok om gewoon te gaan lopen in de hoop dat de versperring alleen voor auto’s was en dat je er als loper langs kon. Wat later bleek dat dit inderdaad het geval was en ik dus een goede beslissing had genomen.

Het liep lekker en ongemerkt was ik wat sneller van lopen, want ik hoorde de dame tijden noemen die onder de 6:00 min/km waren. Ik was eigenlijk van plan om iets rustiger te lopen, maar omdat het lekker liep en de vriendelijke dame niet boos werd omdat het wat sneller was gegaan besloot ik om het gewoon even aan te zien en het tempo aan te houden . Zo liep ik opeens halfweg in wat voor mij een verrassing was want ik kende alleen een Halfweg bij Amsterdam. Voorbij Halfweg zag ik de flatgebouwen van Hillegom.

Na Hillegom kwam ik in Vogelenzang en omdat ik de Leidsevaart nu wel genoeg had gezien besloot ik van route te veranderen en door Vogelenzang te lopen en mijn weg te vervolgen langs de duinrand. Ik was weer in bekend gebied waar ik jaren had gelopen en kwam zo af en toe een bekende tegen. De vriendelijke dame bleef de tijden doorgeven en die waren iedere keer zo rond de 5:50 min/km.

Aerdenhout en een klein stukje Overveen volgden nog voordat ik Haarlem inliep. Haarlem ken ik goed en wist een route waarbij ik geen stoplichten of grote kruisingen over moest en zo liep ik na een rondje Kenaupark meegenomen te hebben naar het Station. Ruim 32 km in 3:13 uur met een gemiddelde snelheid van 5:58 min/km. Helemaal tevreden de meegebrachte droge bovenkleding aangetrokken, een warme chocomelk gekocht en de trein terug naar Leiden genomen.

Volgend weekend doe ik geen Station To Station run omdat ik dan moet werken , maar de week daarop wil ik het weer oppakken en dan niet meer vanuit Leiden, maar langzaam het land ingaan. Ben benieuwd hoe dit gaat worden.

Leiden – Den Haag

Ik was ondertussen in Den Haag aangekomen en moest er even goed mijn aandacht bijhouden. Niet alleen vanwege de route, maar ook op de ondergrond waar ik op liep. Dat was een voetpad met nogal wat obstakels. Boomwortels hadden menig tegel omhoog gedrukt en als ik mijn voeten niet goed optilde kon ik zomaar op mijn snufferd liggen. Wat trouwens niet voor het eerst zou zijn. Met aandacht lopen dus en opeens was zij daar. Niet zo’n klein krielkipje maar een echte KIP. Vlak voor mijn voeten. Even snel zonder te kijken, want daar was geen tijd meer voor, de weg op was geen optie dus vol in de rem. De kip was ook behoorlijk geschrokken, we keken elkaar een fractie van een seconde recht In de ogen en toen fladderde zij op z’n kips terug de tuin in waar ze uit gekomen was. Bijna was ik getackeld door een kip wat ook wel weer een mooi verhaal geweest zou zijn.

Vanmorgen was ik opgestaan met het nummer Station To Station van David Bowie, want vandaag ging ik weer een duurloop doen van station naar station. Ik had gekozen om van station Leiden CS naar Den Haag CS te gaan via Katwijk en dan een stuk strand in de duurloop op te nemen. Ik had op de kaart een route uitgezocht die ik wilde gaan lopen en als ik het stuk naar Katwijk grotendeels het fietspad zou volgen kon er weinig misgaan. Ik loop niet met GPS, maar vraag als ik de weg even kwijt ben die aan iemand of loop een stukje mijn neus achterna tot ik iemand tegenkom die mij verder wijst. Ik vind dit niet vervelend, want het laat ook ruimte over voor verrassingen en ontmoet zo soms ook leuke mensen. Ik kan dit doen omdat ik geen schema heb waar ik op loop en dus ook geen vooraf bepaalde afstand of tijd. De snelheid is een rustig praat tempo.

Na negen kilometer kon ik het strand op. Het was een breed strand wat over het algemeen betekend dat het prettig lopen is. Soms vergis je je daarin en zak je toch nog een paar centimeter in het zand weg, maar vandaag was het goed loopzand. Het was druk op het strand, niet van hardlopers of wandelaars maar mountainbikers. Aan de nummers die zij op hun stuur hadden begreep ik al gauw dat dit een evenement betrof. Ik was dubbel zo blij met dit brede strand want naast dat het goed beloopbaar was , was er ook alle ruimte om ongestoord van onze sport te genieten. Ik van het hardlopen en zij van het mountainbiken. Af en toe liep het best wel gek, want omdat het zand hard was trokken de mountainbikes er met hun banden van die lange bandensporen in.

Op de kaart had ik gezien dat ik na zo’n 10 km strand en een klein stukje voor Scheveningen het strand af moest om dan door de duinen naar Den Haag te lopen en dan vrij snel en eenvoudig naar Station Den Haag CS kon lopen. Op de één of andere manier is het in het echt dan vaak toch iets ingewikkelder. Nou is dat misschien ook wel weer een beetje mijn eigen schuld, want zo was verleiding om door een park te lopen voor mij toch te groot in plaats van braaf langs het park te lopen en zo kwam ik weer op heel andere weg uit dan die ik op de kaart had gezien. Op een gegeven moment toch maar de weg gevraagd en nadat ik bijna door de kip was getackeld liep ik het centrum van Den Haag binnen en doemde opeens het torentje van de premier voor mij op. Dit punt herkende ik van vorige bezoeken en een paar minuten later stond ik voor Den Haag centraal station. Een afgezonderd hoekje uitgezocht om de droge kleding uit mijn rugzak aan te trekken en met een warme chocolademelk in de hand stapte ik de trein in terug naar Leiden. Het was weer een mooie loop.

Leiden-Delft

Ik stond op het punt van verrek toen achter mij de dame van de NS haar stem over station Leiden liet galmen. Ze had het over vertragingen, werkzaamheden en uitgevallen treinen. Oeps dat was ik even helemaal vergeten. Ik ging vandaag een duurloop doen van station Leiden naar station Delft met de bedoeling om daar de trein terug naar Leiden te nemen, maar ik was dus vergeten om in de app te kijken of en hoe de treinen rijden. Ik besloot niet te kijken en gewoon mijn voornemen uit te voeren en naar Delft te lopen. Wel iets om de volgende keer rekening mee te houden.

Ik had op de kaart, vond ik, een leuke route uitgekozen. Niet de kortste, maar wel een toeristische. Deze volgde helemaal het kanaal de Vliet tot aan Delft. Volgens de kaart heet het laatste stukje het Rijn-Schiekanaal. Lekker simpel voor de zondagmorgen. Ik hoefde niet na te denken, maar gewoon het water volgen. Een paar kilometer voor Delft wilde ik wel het water oversteken, omdat dat in Delft zelf lekker uitkwam om naar het station te lopen.

Over simpel gesproken. Ik moest tijdens mijn duurloop denken aan het eerste boek dat ik kocht over en marathonlopen. Dit was in 1983 en ik schafte het boek nog even snel aan omdat ik opeens het plan had opgevat om de marathon van Amersfoort te gaan lopen. Het boek waar ik het over heb is van Andy Friedberg en heet “Hoe loop ik mijn eerste marathon”. De kern van het boek is “hou het eenvoudig “ . Hij heeft het niet over interval trainingen of lopen in diverse zones. Dat kan interessant zijn als je al een aantal marathons heb gelopen, maar niet voor een beginnende marathonloper. Hij beschrijft in zijn boek een aantal schema’s waarbij je op tijd loopt en de afstand of snelheid is daarbij niet interessant. Ik denk dat het 40 jaar na dato nog steeds een boek is waar de beginnende marathonloper nog veel aan kan hebben

Ondertussen liep ik lekker met de wind schuin achter mij langs de Viet. Eigenlijk hou ik het ook nog eenvoudig. Ik kijk niet op mijn Applewatch hoe hard ik loop of in welke zone ik loop. Ik loop gewoon in een comfortabel tempo waarvan ik het idee heb dat ik dat voor de afstand van vandaag makkelijk volhoud. Na afloop kijk ik dan hoever en hoe snel ik gelopen heb. Ik realiseer mij dat dit voor een loper die meer ambities heeft voor het lopen van een marathon dan alleen maar uitlopen niet de juiste trainingsmethoden is, maar voor mij is het prima.

Leidschendam was ik gepasseerd en ik zag het bord Den Haag staan. Ik wist dat het niet zo lang meer duurde voordat ik bij het punt was waar ik de Vliet over wilde steken. Langzaam haalde ik een hardloopster in en vroeg haar of ze bekend was in de omgeving en dat was ze. We maakten een kort praatje en zij gaf me een tip welke brug ik het beste over kon steken. We zeiden elkaar gedag en ik liep langzaam van haar weg. Het loopt toch het lekkerst als je je eigen tempo kan lopen.

De getipte brug over gestoken en even later liep ik Delft in. Al gauw zag ik op de fietsbordjes van de anwb Centraal station staan. Ik had er weer een mooie duurloop op zitten. Een blik op mijn horloge vertelde me dat ik 23,5 km had gelopen in 2:17 uur met een gemiddelde snelheid van 5:50 min/km en een gem hf van 132.

Het station ingelopen en niets te merken van vertragingen of iets dergelijks. Droge bovenkleding aangetrokken die ik in mijn rugzakje had zitten. Een chocomelk gekocht en deze in de trein met meegebrachte broodjes jam tot mij genomen. Op naar de volgende stationsloop.

Station to station

Om kwart voor negen liep ik perron 1 van station Leiden centraal op. Het perron lag er nog verlaten bij. Aan het eind van het perron zag ik iemand lopen en er zat een oudere dame op een bankje met een rollator voor zich. Ik vroeg of ik haar moest helpen als ze de trein in wilde, maar dat was niet nodig, ze zat op iemand te wachten. De intercity stond al klaar. Deze had eindpunt Utrecht, maar dat was niet mijn eindpunt van deze dag. Mijn eindpunt vandaag was Alphen a/d Rijn, maar dat was ook weer het beginpunt.

Vandaag ben ik begonnen aan iets nieuws. Tot nu toe liep ik mijn duurlopen altijd in dezelfde omgeving. In Leiden of soms pakte ik de auto om naar de Amsterdamse Waterleidingduinen te rijden. Deze week moest ik denken aan de wandelingen die we vroeger wel eens deden. Dit waren uitgezette wandelingen van het ene ns station naar een ander. Als je iets kunt wandelen dan kun je het ook hardlopen. Dat laatste is precies wat ik wilde gaan doen. Hardlopen van station naar station. Ik stapte in de trein en om 08;53 uur vertrok hij naar mijn bestemming, Alphen a/d Rijn.

Na zo’n 4 km ging het mis. Ik had op de kaart een route gezien die ik wilde lopen en was daar nadat ik in Alphen was uitgestapt enthousiast aan begonnen. Het eerste stuk wilde ik de fietsroute Leiden volgen en zodra ik Alphen uit was zou ik de afslag nemen naar Hazerswoude-Rijndijk en dan zoveel mogelijk de Oude Rijn volgen naar Leiden. Ik liep in een comfortabel tempo en was in een soort van flow gekomen waarin je geen inspanning meer voelt, toen opeens de N11 voor mij opdoemde. Oeps, er was iets niet goed gegaan. Ik had de afslag Hazerswoude-Rijndijk gemist. Wat nu te doen, doorlopen of terug tot aan de gemiste afslag. Ik besloot gelijk voor het laatste. Er stond voor vandaag geen geplande afstand of snelheid in de agenda en ik had mij verheugd op het stuk langs de Oude Rijn.

Teruglopend liep ik nog een keer verkeerd, maar vond toen toch de afslag. Het stuk langs de Oude Rijn was inderdaad zoals ik verwacht had en was blij dat ik de keuze had gemaakt terug te gaan om dit pad te zoeken. Ik kwam weer in het flow tempo. Liep langs een rijtje vissers waarvan een aantal, die even rondkeken, mijn groet beantwoorden en een paar waarbij ik wijselijk mijn mond hield omdat die naar het mij leek in een beslissende fase van hun vangst zaten.

Opeens was ik Leiden binnen gelopen en kwam ik op bekend terrein. Nog even getwijfeld over hoe naar het station te lopen, maar omdat het zondagochtend was verwachtte ik niet veel mensen dus door het centrum naar het station gelopen. Op de stopknop van mijn Applewatch gedrukt en bleek ik ruim een halve marathon gelopen te hebben.

Ik kijk met veel plezier terug op deze hardlooptocht en moet denken aan Jan Knippenberg, een Nederlandse ultraloper. Volgens hem is lopen geen sport, maar een manier van reizen. Ik weet niet waar dit van station naar station lopen toe gaat leiden, maar deze eerste keer is mij goed bevallen en wordt zeker vervolgd.

Niet verwacht

The Cure knalde mijn oor in en deden mijn trommelvliezen als een idioot trillen. Mijn Applewatch was helemaal opgeladen en mijn vinger ging naar de tekst hardlopen buiten dat op het scherm stond. Voelde ik daar wat van spanning in mijn lijf? Het ging eigenlijk nergens over wat ik zou gaan doen. Er hing niets van af en heel bijzonder was het ook niet. Maar toch. Het was vrijdagochtend en Robert Smith van The Cure zong “It’s Friday I’m in love”.

Ik was s’morgens in de auto gestapt en naar de Amsterdams Waterleidingduinen (AWD) gereden. Toen ik nog in Haarlem woonde ging ik daar vaak naar toe om een rondje te gaan hardlopen, maar sinds ik naar Leiden verhuist ben is het mij eigenlijk te ver, behalve vanmorgen dan. Twee weken geleden had ik de 100 bruggenloop in Leiden meegedaan. Een loop van 19 km door Leiden waarbij je over 100 verschillende bruggen ging. Vrijdagochtend wilde ik daar nog twee kilometer aan plakken en dus een halve marathon lopen. Ik had in het verleden voor mijzelf een halve marathon in de AWD uitgezet over onverharde paden met lekker veel kleine heuveltjes en die wilde ik gaan lopen.

De laatste keer dat ik een halve marathon had gelopen was anderhalf jaar geleden. Dat was de halve marathon van Leiden. Mijn doel vrijdagochtend was om deze halve te lopen in een tempo dt ik noem “op souplesse snel”. Dit betekend een tempo dat snel ( voor mijn kunnen ) mocht zijn, maar waarbij ik de looptechniek goed kon houden, niet ging hijgen en niet ging werken. Kortom ik mocht mij niet kapot lopen. Ik was heel benieuwd wat dat voor tijd op zou leveren.

De tijd begon te lopen en daar ging ik. De eerste kilometer mocht niet te snel gaan. Het was een soort inloop kilometer. Deze eerst km ging in 5:52 min en was toen ik later terug keek mijn langzaamste km. Alles zat mee, mijn benen voelden goed, kwam gelijk een paar herten tegen, een bekende loper die gedag zei en ook het weer was helemaal top. Over de route hoefde ik niet na te denken, want die had ik al vaak gelopen. Na zo’n 2,5 km schrok ik wel even, want daar stond een manshoog hek. Gelukkig was het geen gesloten hek maar kon ik er gewoon door. Het tempo was ondertussen naar kilometers rond de 5:20 min/km gegaan. Het was alweer een tijd geleden dat ik zo hard gelopen had. Op de eerste open vlakte voelde ik een meevaller. Ik had wind tegen, maar dit betekende dus dat ik hem op de terugweg mee had. De route die ik liep was in een 8 vorm. Ik had twee bidons van een halve liter water bij me en elke vierde km dronk ik daar een kwart van. Het ging helemaal goed.

Na 14 km zag ik dat de snelheid was opgelopen naar zo’n 5:04 min/km, maar omdat ik nog steeds makkelijk liep besloot ik geen gas terug te nemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet verwacht had dat het zo goed zou gaan. Stiekem was ik al aan het rekenen geslagen en de uitkomst was dat ik als ik zo doorliep deze halve marathonafstand ruim binnen de twee uur zou lopen. Ik was ondertussen ook al mooi een soort van keerpunt voorbij en voelde regelmatig op de openen stukken dat ik de wind in de rug had. Geen harde wind, maar wel even lekker. Opeens was ik al bij een soort van markeerpunt. Dit was de plek waar ik vroeger, toen ik nog (marathon)trainingen gaf, de groep die ik trainde losliet. Ze mochten dan de laatste twee km versnellen als ze konden. Ik mocht van mijzelf ook los en leip de laatste twee km in een tempo onder de 5:00 min/km.

Na 21,1 km de tijd gestopt en zag 1:50:37 op het scherm staan. Dit was iets dat ik totaal niet verwacht had. Ik had al maanden niet in dit tempo gelopen. Wel veel gelopen, maar niet zo snel. Stiekem had ik vooraf gehoopt op een tijd net onder de 2 uur maar niet dit. Een paar honderd meter rustig uitgedribbeld en mijzelf daarna bij het restaurant dan bij de parkeerplaats was getrakteerd op een pannenkoek.

In mijn hoofd is zich na deze loop weer een nieuw loopdoel aan het ontwikkelen, maar daarover volgende week meer. Nu eerst nog nagenieten van deze ervaring.

Afbouwen ?

Vanmorgen weer een hele rustige duurloop gedaan. Drie rondjes gelopen om aan de 15 km te komen. Sommigen zullen zeggen wat saai drie rondjes. Zelf heb ik er geen enkel probleem mee.Het was een leuk rondje rondom de Gaasperplas. Geen stoplichten, fietsers, brommers, auto’s of wegen die ik over moest over moest steken. Wel andere hardlopers, wandelaars en hondenuitlaters. Een aantal van hun liepen ook meerdere rondjes en kwam ik dus valer tegen. Nu ik dit schrijf moet ik terug denken aan jaren geleden toen kaan een 6 uur loop meedeed op een atletiekbaan. toen liep ik zo’n 150 rondjes. Drie rondjes valt dus wel mee. Dit was trouwens mijn laatste lange duurloop in voorbereiding op de 100 bruggenloop over 14 dagen. Ga ik die 14 dagen nog meer trainingen afbouwen?

In de jaren dat ik voor de marathon aan het trainen was stonden de laatste drie weken altijd in het teken van afbouwen. Drie weken voor de marathon liep ik dan een 30+ km duurloop en bouwde die af naar een halve marathon twee weken voor de marathon en een snelle 10 km de laatste trainings zondag. De doordeweekse trainingen bouwde ik ook af in omvang, maar de tempotrainingen bleven. Behalve de laatste week. Dan deed ik nog twee korte trainingen en sloot ik de trainings periode af met de marathon. Daarna deed ik trouwens 2 weken helemaal niets.

De vraag is nu “is het verstandig om voor de 19 km lange 100bruggenloop ook zo’n afbouwschema te hebben?” Dat zal voor iedereen anders zijn. Ben je een beginnende of vergevorderde loper. Doe je mee met als doel uitlopen of heb je intenties om de snelste te zijn. Zelf schaal ik mij in als vergevorderde loper met als doel uitlopen waarbij de tijd onbelangrijk is. Mijn andere doel is blessurevrij blijven en dat is tot nu toe prima gelukt. Met nog twee weken te gaan wil ik dat zo houden en dat is voor mij een reden om de laatste twee weken toch iets terughoudender te zijn in mijn trainingen. Zo zet ik een streep door de tempotrainingen en zet ik een streep door één training volgende week. De lange duurloop van zondag kort ik in naar tien km. Wat blijft er nu over? Deze week drie rustige duurlopen van 8 km, een hele rustige duurloop van 10 km en volgende week twee rustige duurlopen van 8 km. Zondagmiddag 25 september weet Ik of ik met dit schema mijn doel, de 19 km 100 bruggenloop Leiden, blessurevrij uitlopen gehaald heb.

Vanmorgen dus mijn laatste lange duurloop gedaan, 15 km met een gemiddelde hf van 102.en nee, ik ben niet voorbijgelopen door een slak.

Lang

Het is zondag, dus lange duurloop dag. Hoe lang een lange duurloop is is voor iedereen anders. Femke Bol vindt waarschijnlijk 5 km al een lange duurloop terwijl een ultraloper die afstanden van 100 km loopt pas bij een duurloop van een marathon afstand over lang spreekt. Voor mij betekend een lange duurloop op dit moment een loop van 15,5km. Dit is de afstand die ik vanmorgen liep.

Het was heerlijk loopweer vanmorgen en de trainingen gingen afgelopen week uitstekend. De verleiding was vanmorgen dan ook best groot om het tempo van de duurloop iets omhoog te doen. Mijzelf even toegesproken en niet gedaan. Ik wil de lange duurloop met een hartslag van rond de 70% van mijn max hartslag doen. Die maximale hartslag heb ik niet gemeten, maar gebruik heel simpel de formule van 220 min mijn leeftijd en kom dan op 159. Dit bekend dus voor de duurloop een hartslag rond de 111 slagen/minuut.

Heel rustig vertrokken vanmorgen met een liter water mee voor onderweg. Na zo’n twee kilometer had ik mijn tempo gevonden en liep zo rustig door Leiden mijn kilometertjes weg. Mijn hartslag bleef mooi en ik liep in een tempo van 7:00 min/km. Terwijl ik zo lekker de kilometers wegliep gingen mijn gedachten voorbij de 100bruggenloop. ( dit is de loop waar ik voor aan het trainen ben ) Nu het lopen weer zo goed gaat zal ik dan na de 100bruggenloop doorgaan met trainen en weer langere lopen gaan doen. zoals de Veluwezoomtrail van 50+ km die ik in het verleden twee keer heb gelopen en veel plezier aan beleeft heb. Ho stop! Eerst de 100bruggenloop.

Zo liep ik dus in het tempo van 7:00 min/km door Leiden. Ging daar opeens de brug omhoog.. Helemaal geen punt want ik maakte gewoon een ommetje naar een volgende brug om het water over te gaan, maar hoe gaat dat dan met de 100bruggenloop 25 september? Wordt dan het vaarverkeer stilgelegd of moeten we wachten voor de brug. Zelf vind ik dit laatste geen probleem want het is voor mij geen wedstrijdloop. Het wordt alleen een probleem als er meerdere bruggen opengaan om dan de tijdlimiet te halen. De organisatie heeft hier vast al over nagedacht en het gaat zeker allemaal goed komen.

Mijn liter water was ondertussen op, maar dat was niet erg want ik zat in mijn laatste kilometer. Nog een keer linksaf, het spoor over en nog een brug waarna ik rustig uitlopend naar de voordeur kon lopen. Een heerlijke duurloop gedaan met een gemiddelde hf van 114. Helemaal tevreden. Op naar de trainingen van komende week.

Gewicht

De tweede week van het trainingsschema voor de 100bruggenloop Leiden in september zit er al weer op. Deze week weer braaf de trainingen gedaan. Twee rustige duurlopen, één snellere en vandaag de lange rustige duurloop. Ook de krachttrainingen zijn gedaan. Volgende week is week 3 en dat wordt dan een rustige week in mijn schema van twee opbouw weken gevolgd door een rustige week.

Vandaag had ik dus de langere duurloop en die moest rond de 8,5 km zijn. Meestal doe ik op zondag de duurloop s’morgens, echter vandaag daag moest ik werken van 8 tot 12 uur. Ik wilde hem graag aansluitend aan mijn werk lopen. Dit betekende dat ik dan niet van te voren kon eten. vijf weken geleden ben ik begonnen met mijn leefstijl aan te passen. Belangrijk daarin is de aanpassing van mijn voedingspatroon. In het kort komt dat op het volgende neer. Ik ben begonnen met s’morgens een goed ontbijt te nemen met het idee dat ik dan minder behoefte zou hebben om in de loop van de ochtend te gaan snaaien aan alle lekker dingen die in de koffiekamer op tafel verschijnen. De middagmaaltijd mag ook stevig zijn en de avondmaaltijd minder. Geen twee borden of een heel vol bord , maar één bescheiden bord. Tussendoor fruit. Tot nu toe heeft het volgen hiervan mij geen enkele moeite gekost. Sterker nog ik ben juist heel gemotiveerd, want ik voel dat ik meer energie heb. Een tweede voordeel is dat mijn gewicht afgenomen is. Ik was drie maanden geleden nog 82 kilo. Nu weeg ik nog 76,9 . Laat dit nou net het gewicht zijn dat ik ook had in 2005 toen ik mijn persoonlijk record liep op de marathon in Berlijn, 2:49 uur. Dat belooft nog wat voor de 100bruggenloop.

Ok, ik wilde dus niet voor mijn duurloop vandaag eten en heb daarom een stevig ontbijt om 07:00 uur genomen. Tussendoor een banaan en thuis de schoenen aangetrokken voor mijn duurloop. Het was heerlijk weer en ik had er zijn in. Het was alweer enige tijd geleden dat ik deze afstand had gelopen, maar ik had er het volste vertrouwen is. Het enige waar ik een beetje benauwd voor was dat het te warm zou zijn rond het middaguur, maar dat viel reuze mee. Heerlijk rustig gestart om de hartslag niet te snel op gelaten lopen en na ruim een kilometer zag ik op mijn Apple Watch een hartslag van 112. Helemaal goed. Ik had het juiste tempo te pakken. Zo liep ik langs de singels en langs terrassen. In de parken waar ik doorheen liep zaten stelletjes op een bankje of op een deken op het gras. Ik had genoeg om naar te kijken en dit vind ik eigenijk het leuke van lopen in de stad. De levendigheid. Ongemerkt liep ik de kilometers weg. Af en toe wierp ik een blik naar mijn pols om te kijken wat mijn hartslag deed, maar die bleef keurig rond de 110 slagen per minuut. Het rondje dat ik liep is zo’n 7 km en daarom vlak voor ik thuis was er een lusje aan gemaakt. Ik stopte mooi met een 8,5 km op de teller voor de deur. Komende week dus een rustweek en dat houd in dat ik de snelle training schrap en twee rustige trainingen van 7 km en een duurloop van 8,5 km doe.

Tijdens deze 8,5 geen enkel gevoel van honger of dorst gehad. De hardloop- en krachttraining mogen dan de twee belangrijkste pijlers in mijn trainingsschema zijn, voeding mag natuurlijk zeker niet vergeten worden. Daarover binnenkort meer. Op het instagram account @hennytiben kun je onder andere dagelijks een foto van mijn ontbijt zien. Hieronder een foto van het ontbijt vanmorgen.

Bruggentraining deel 2

In de vorige twee blogs schreef ik al over mijn deelname aan 100 Bruggenloop Leiden die in september plaats vindt. Deze loop wordt voor de eerste keer georganiseerd en het leek mij leuk om daar aan deel te nemen. Gelijk de daad bij het woord gevoegd en mij ingeschreven. Vorige week schreef ik dat ik mij er serieus op wil voorbereiden en hoe ik dat wil gaan doen. De voorbereiding bestaat uit twee hoofd onderdelen, looptraining en krachttraining. Mijn plan voor de looptraining heb ik vorige week uit de doeken gedaan. Deze week vertel ik meer over mijn plan van aanpak betreffende krachttraining.

Voordat ik daar mee begin wil ik jullie vertellen hoe mijn looptrainingen deze week zijn gegaan. Maandag is traditiegetrouw een rustdag. Dit betekende dus met de beentjes omhoog op de bank. Dinsdag was de eerste looptraining. Dit werd een rustige duurloop van 6,9 km met een gem. hf van 110. ik vertelde vorige week dat mijn loopplan vooral bestaat uit rustige duurlopen en per week 1 snellere duurloop. Donderdag deed ik mijn tweede rustige duurloop en dat was 7,2 km met een gem. hf van 106. Vrijdag mocht ik dan een soort van los gaan. Het werd een duurloop van 6,9 km met een gem. hf van 132. De eerste 500 meter van deze duurloop gingen heel rustig en heb daarna het tempo geleidelijk aan verhoogd tot de hf rond de 135 was. Vanmorgen het laatste loopje van deze week en dat was weer een rustige 7 km met een gem. hf van 112. Volgende week verleng ik de zondagduurloop met 1,5 km.

Zo, dat was een overzicht van mijn looptraining de afgelopen week. Nu dan mijn krachtplan. Zoals ik vorige week schreef is blessurevrij blijven het belangrijkste. Ik ben 60 jaar en dat betekend dat mijn gewrichten al heel wat bewegingsjaren achter de rug hebben en er zal zeker een vorm van slijtage zijn. Daarom wil ik de spieren die er voor zorgen dat de gewrichten op hun plek blijven en bewegen zoals het moet versterken. Dit ga ik niet op een sportschool doen, maar gewoon thuis. Niet gebruikmakend van gewichten, maar het lichaamsgewicht gebruiken. Het betreft oefeningen die ik in de meest gevallen gewoon kan doen terwijl ik naar een favoriete Netflix serie zit te kijken. Het gaat vooral om oefeningen voor de benen, heup, buik en rug. Over deze oefeningen en de uitvoering schrijf ik in een volgend blog meer. Het moeilijkste voor mij is de discipline om ze te doen. Ik heb dit nog nooit gedaan. Ik heb zo wie zo nog nooit aan krachttraining gedaan. Hardlopen vind ik leuk en daar is geen motivatie voor nodig, Hoe ik krachttraining ga vinden weet ik niet. Misschien vind ik het wel vreselijk en wordt het afzien. Dat wordt dan ook weer eens een nieuwe ervaring. De bedoeling is nu om drie keer in de week deze krachtsoefeningen te gaan doen. Deze krachtriningen gaan rond de 30 minuten duren. Dan zijn ze ook makkelijk in te passen in het dagelijks leven.

De eerste trainingsweek zit erop. Ik heb stiekem af en toe wat extra bruggetjes in mijn rondje opgenomen. Volgende week zondag de duurloop dus iets uitbreiden. Ik heb er zin in. Zal dan ook mijn eerste krachttraining ervaringen vertellen.

Over 39 jaar

Ik zag een man en vrouw op de hoek van de straat op een kaart kijken. Ik stopte even en vroeg of ik ze kon helpen. Ze liepen de Singelparkroute, maar wisten even niet meer hoe verder. Nu wil het toeval dat ik die route nu bijna twee jaar als mijn hardlooprondje heb. Soms de hele route, soms een variatie er op en soms een stukje langer of korter. Ik kon hun dus prima vertellen hoe de route verder liep. Ze bedankten me en liepen verder en ik vervolgde mijn hardlooprondje.

Die Singelparkroute is vanaf mijn huis zo’n 7km. Ik vindt een heerlijke afstand. Het is voor mij een rondje dat ik altijd kan lopen. Ik ben dan rond de 45 minuten onderweg. Soms wat korter, soms wat langer, zoals vandaag omdat ik een praatje heb gemaakt onderweg. Het is ook een heerlijk rondje om na mijn werk te doen of het weekend mee te beginnen. Het is ook zo’n heerlijk niets zeggende afstand. Bij 5 en 10 km wordt al gauw aan de loopvevenementen of wedstrijden over deze afstand gedacht en de tijd wordt dan vergeleken met de tijd die je daar dan over doet. Bij 7 km heb je dat niet. ik heb dan ook het idee dat ik dit nog maanden, jaren, decennia kan volhouden. ik ben benieuwd of dit ook zo is en mijn doel is om over 39 jaar dit rondje nog steeds te lopen. Waarom over 39 jaar? Dan ben ik honderd en het lijkt me een mooie uitdaging om dan nog , in ieder geval één keer, deze afstand te lopen. Je kunt natuurlijk ook zeggen dat wil op op 70 of 80 jarige leeftijd nog kunnen doen, maar ik vind 100 gewoon mooi. Mocht je nu denken ik wel met je meelopen, dan kun je alvast de volgende datum in je agenda zetten. 11 augustus 2061. Singelparkroute, Leiden.

Nu zul je misschien, of waarschijnlijk, denken wat een belachelijk doel en dan kan ik je geen ongelijk geven. Dat is het natuurlijk ook, Ik moet eerst maar eens honderd zien te worden. `Misschien gooit de klimaatcrisis wel roet in het eten of is er weer een nieuwe pandemie van één af ander virus dat ons thuis opsluit of wordt de aarde overvallen door buitenaardse wezens. Waarom dan toch dit doel?

Ik denk dat dit doel mij helpt om gezond te leven. Het drie tot vier keer per week 7 km hardlopen zal niet gauw zorgen voor overbelasting of overtraining, maar het maakt wel dat ik die keren naar buiten ga en in beweging ben. Om dit te kunnen doen zal ik toch ook op mijn gewicht moeten blijven letten en dus zorgen voor een gezonde voeding. Kortom , bewegen en gezond eten. Volgens mij is het helemaal niet zo’n belachelijk doel, hoewel er natuurlijk nog wel wat meer bij komt kijken dan ik hier kort beschrijf. Het enige is, ik moet natuurlijk wel 100 worden.

Ik zal nu wekelijks een blog schrijven hoe het gaat en wat ik doe. Mocht je niet kunnen wachten tot 11 augustus 2061 dan kun je ook meelopen op 11 augustus 2031 ( 70 jaar ) of 11 augustus 2038 ( 77 jaar ) of gewoon gezellig op alle dagen tussen nu en 11 augustus 2061 als ik de 7 km loop.