Tagarchief: dailyrun

Het vervolg

Posted on by
3

Het was vanmorgen heerlijk weer voor mijn dagelijkse 6,6 km hardlooprondje. Alweer dag 65. Het gaat snel als je er plezier in hebt. Ik liep langs het Spaarne en was niet de enige. Een hoop loopmaatjes hadden hetzelfde idee. Een goedemorgen hier, een goedemorgen daar. Het was best gezellig. Ook op het water was het al gezellig druk. Roeiers, plezierbootjes en stand up peddelaars. Niemand leek haast te hebben. Ik ook niet. Vandaag had ik een rustig loopje in gedachten. Morgen is dag 66. Menigeen is in de veronderstelling dat ik dan stop met mijn dagelijkse 6,6 km hardlooprondje. Zelf heb ik dat nooit gezegd, maar wel dat dag 66 een moment is om te kijken wat verder te doen. 100 meter voor de brug hoor ik het signaal dat de brug omhoog gaat. De bomen gaan dicht. Ik moet even wachten. Een mooi moment om na te denken.

Ik ben bij toeval hieraan begonnen. Ik liep al drie dagen deze afstand, die ik relateerde aan de Route 66 in Amerika, toen de gedachte in mij opkwam om dit dagelijks te gaan doen. Hoe lang hield ik open. 10 dagen, 50 dagen, 66 dagen? Het belangrijkste was dat ik er plezier in had, mij goed voelde en blessurevrij bleef. Alle drie zijn nog steeds in positieve zin aanwezig. Ik beleef veel plezier aan mijn rondje en kijk er elke dag naar uit. Ik werk elke dag binnen en zie weinig daglicht. Als ik dan thuis kom is het heerlijk om naar buiten te gaan en iets fysieks te doen. Dit rondje voelt dan heerlijk. Niet te lang, niet te kort. Als ik het vlot loop doe ik er 30 min over en als ik het heel rustig doe 45 min. Daarna voel ik mij altijd goed en heb weer energie voor andere dingen., De blessures blijven ook uit. Rekken, masseren en afwisseling in tempo blijken wonderen te doen. Daarnaast helpt het denk ik ook dat ik nooit maximaal ga, maar altijd nog wat reserve overhoud.

Na een paar minuten gaat de brug naar beneden. De bomen omhoog en ik ben uitgedacht. Ik ga verder. Niet alleen met dit zondagmorgen loopje, maar ook met mijn dagelijkse 6,6 km hardlooprondje. Regelmatig zal ik aan de hand van de hierboven genoemde drie criteria evalueren, maar zolang de aan de goede kant zitten ga ik door.

Als ik de brug over ga, komt van de andere kant ook een loper. We herkennen elkaar. Hij vraagt “nummer 60?” Ik antwoord “nummer 65”. We lachen en vervolgen allebei onze weg.

200

Posted on by
3

Ik zag nog twee wandelaars voor me en van de andere kant kwamen een paar fietsers. Dit was nog niet het goede moment. De weg was vrij smal en dan zou je net zien dat op het moment dat ik wel ging alles samenkwam en er een vette streep door de anderhalve meter werd gehaald. Nog even wachten dus. Geen probleem. Ik dribbelde rustig door, bleef op deze manier achter de wandelaars , en wachtte tot de fietsers voorbij waren. Het was een groepje wielrenners dus het moment was al gauw daar. Een korte groet, ik ging aan de andere kant van de weg lopen en de eerste versnelling kon beginnen.

Ik ben nog steeds bezig met mijn dagelijkse 6,6 km en vandaag was dag 52. Vandaag had ik hierin een paar versnellingen van 200 gepland. 200 wat? 200 passen! Ik liep niet langs een weg waar 200 metertjes uitgezet waren of 100 meter paaltjes stonden. Het maakt me eigenlijk ook helemaal niets uit of het nu 180 of 220 meter is, want een tijd neem ik toch niet op. Daarom had ik het volgende bedacht, ik doe een versnelling van 200 passen. Om het praktisch te houden tel ik de passen van één voet. Dus 100 en mocht ik de tel kwijtraken dan pak ik het gewoon weer op bij het aantal dat ik dacht dat ik was.

Toen de wielrenners voorbij waren begon ik dus aan mijn eerste versnelling. Die versnelling moet je niet zien als een sprint, maar een lekker vlot tempo op gevoel, waarbij ik altijd nog wat sneller zou kunnen als het moest. De eerste 200 gingen voorspoedig. Geen medeweggebruikers waar ik op moest letten. Er was wel een wandelaar, maar die zag mij aan komen vliegen en besloot wijselijk om rap de andere kant van de weg te nemen. Toen ik hem passeerde knikte ik hem dankbaar toe en een paar passen later zat mijn eerste 200 erop. Tempo minderen en rustig verder.

De pauze die ik tussen de 200 neem is natte vinger werk. Ik ga dan geen passen tellen, maar kijk vooruit en kies dan een punt in de verte waar ik de volgende 200 doe. Dat punt kan van alles zijn, een boom, een huis, een uithangbord of een groepje overstekende zwanen, zoals vanmorgen.

Als laatste is dan nog het aantal keren 200. Toen ik vroeger op de baan liep was de standaard 15 keer, waarbij af en toe werd afgeweken van dat aantal. Nu ben ik niet meer met dat aantal bezig. Ik hoef niet persé 12, 15 of 20 keer. Het gaat mij erom dat ik mijn lichaam een paar keer een prikkel geef. Mijn lichaam vaart daar wel bij, maar ook mijn geest, want het is gewoon lekker om te doen. Vanmorgen deed ik er 8.

Ik ben nu ruim 7 weken bezig en heb er nog steeds plezier in. Sterker nog, ik kijk er naar uit als ik de hele dag voor mijn werk binnen ben geweest. Vanmorgen dus een heerlijke 200 training gedaan. Morgen weer een hééél rustig loopje. Wel 6,6 km.

30 dagen

Posted on by
2

Vandaag met mijn 6,6 km hardlooprondje de drie kruisjes ( XXX ) volgemaakt. Het is eigenlijk best wel snel gegaan. Het begon met niets en na drie dagen begon het met een iets. Het werd een idee. Na een week besloot ik ermee door te gaan en nu ben ik dus al 30 dagen bezig. In het begin steeds hetzelfde rondje, maar afgelopen week dus met een ander rondje begonnen ( zie vorige blog ). Dat nieuwe rondje was natuurlijk wel 6,6 km. Ondertussen zijn er meerdere rondjes en 6,6 km ideeën in mijn hoofd gekomen en ik kijk er naar uit om die uit te gaan werken

Vanmorgen dus nummer 30. Het was heerlijk weer en om te voorkomen dat ik in een soort van zondagsdrukte zou belanden wat tot veel anderhalve meter zigzag manoeuvres zou leiden, besloot ik om wat vroeger te vertrekken. Ik bleek niet de enige te zijn die dit dacht, aardig wat andere loopmaatjes hadden ditzelfde idee. We worden handig in de anderhalve meter manoeuvre, want een blik is vaak al voldoende om een signaal te geven aan welke kant van de weg jij gaat lopen. Er was wel een hond die het nog niet helemaal begrepen had en vrolijk knuffelend tegen mij opsprong. Gelukkig had de bazin wel het anderhalve meter nieuws gevolgd en greep snel in. Na een korte groet en een sorry van de bazin vervolgenden we allen onze weg.

Voor vandaag stond er een vlotte 6,6 km op het programma. Mijn benen hadden er helemaal zin in. Omdat dit mijn tweede vlotte loop was deze week besloot ik wel iets terughoudend te beginnen en dan als het lekker ging na twee km het tempo iets op te voeren. Nou het ging lekker. ( Het gevalletje hond was na ruim een km ). Het tempo opgevoerd en zag zowaar een 4:20 min/km op mijn applewatch. Dit was wel mijn snelheidsgrens. Ik wist uit het verleden dat bij een hogere snelheid mijn kuiten wel eens dwars konden liggen en besloot het tempo een fractie terug schroeven. Toen ik met na 4 km op het klokje keek zag ik dat een tijd onder de dertig minuten in het verschiet lag als ik het tempo weer iets opschroefde. Een paar jaar geleden zou ik dat gedaan hebben, maar wijsheid komt met de jaren dus ik nam het risico op een blessure niet en bleef in hetzelfde tempo doorgaan. Heel tevreden met een tijd van 30:14 min ging ik op het balkon zitten om deze blog te schrijven. Op naar het vierde kruisje.

Ik heb ondertussen bijna 200 km afgelegd en dat betekend dat op op de Route 66 in de straten van Bloomington ben aangekomen.

Hieronder een staafdiagram van de trainingstijden van afgelopen de afgelopen week.

Rechtsaf

Posted on by
2

In mijn hoofd wist ik het wel, maar mijn lijf had er nog geen benul van. Ik liep nu 23 dagen mijn 6,6 hardlooprondje en dat was iedere keer hetzelfde rondje. Dit betekend na 300m linksaf. Afgelopen maandag ging ik het anders doen. Ik begon op de gebruikelijke manier. Heel rustig, in een tempo waar een schildpad zijn neus voor op zou halen, vertrok ik. Na 150m zag ik de T-splitsing waar ik altijd linksaf ging. Toen ik deze T-splitsing naderde zag ik van rechts verschillende lop(st)ers komen die allemaal links uit beeld verdwenen. Vlak voor de T-splitsing realiseerde mijn lijf dat het vandaag wel eens anders kon gaan, want ik liep aan de “verkeerde” kant van de weg. Ik ging rechtsaf.

Ik had er bewust voor gekozen om de eerste periode steeds hetzelfde rondje te doen . Eerst moest ik in een ritme komen van elke dag 6,6 km hardlopen. Ik zou vaak op andere tijden moeten lopen en met het oog op de anderhalve meter regel van nu wilde ik wel een route lopen die anderhalvemeterproof was. Als laatste was het makkelijk dat ik dit loopje vanuit huis kon doen en niet eerst ergens heen moest gaan. Ik hoefde alleen nog maar te lopen en met die andere aspecten hoefde ik mij na de eerst paar keer niet meer bezig te houden.

Afgelopen maandag voelde ik opeens de behoefte om een andere route te gaan lopen. Wel vanuit huis en wel 6,6 km, maar anders. Ik had al iets in mijn hoofd en met behulp van Afsatandmeten.nl maakte ik een route van ongeveer 6,6 km. Aan het eind kon ik altijd wel iets improviseren om hem sluitend te maken. Zo sloeg ik dus bij de T-splitsing rechtsaf. Liep ook nu langs het Spaarne , maar de andere kant op. Na ruim twee kilometer was daar het eerste “probleem” . Ik had een lusje in een woonwijk bedacht, maar toen ik z’on 200m die wijk in was werd de weg afgesloten door een hek in verband met Corona. Er zat niets anders op dan terug lopen. Dit deed mij denken aan menig heen en weertjes die ik tegengekomen was tijdens marathons om de afstand precies goed te maken. Een kleine kilometer verder was daar het tweede “probleempje”. Een verhuiswagen blokkeerde een ander lusje dat ik in gedachten had. Er zat weinig anders op dan dit lusje over te slaan. Ik besloot om zoveel als mogelijk de route verder te lopen en zonodig een aanpassing te doen als ik bijna thuis was. Wat bleek, laten de twee blokkades er nou toe leiden dat ik een route loop van precies 6,6 km. Zo zie je maar, maak je niet druk bij blokkades, maar vervolg je weg waar kan.

Ik heb nu twee routes van 6,6 km en het is de bedoeling dat er meer gaan komen. Die hoeven niet vanuit huis, maar kunnen ook op een andere lokatie beginnen. De hardloopafstand blijft wel 6,6 km. Weet jij een leuke 6,6 km dan hoor ik dat graag en misschien kunnen we hem als de Coronaregels versoepelen hem samen lopen.

Dubbele rem

Posted on by
Beantwoorden

The Ramones teisterden mijn trommelvliezen op een prettige manier. Mijn benen bewogen zich voort op de rock and roll maat. Dan weer rustig, dan weer snel. Ik was bezig met één van mijn muziektrainingen. Ik heb een aantal van dit soort trainingen, maar dit is wel mijn favoriete. Wat ik doe is dat ik de eerste twee nummers rustig loop en daarna afwissel. Een nummer vlot, een nummer rustig, een nummer vlot enz enz. Nou duren de nummers van The Ramones nooit langer dan 3 minuten en dat is wel zo prettig. Ik heb mij ook eens vergist. Ik mocht versnellen op een nummer van Kate Bush genaamd An Endless Sky Of Honey. Dat duurt ruim 41 minuten. Mocht je zo’n training in gedachten hebben, bereid je dan dus een beetje voor.

Ik deed vanmorgen de 6,6 km van dag 16. Op 11 april ben ik begonnen. Ik liep mijn gebruikelijke 6,6 km hardlooprondje. Dit deed ik ook 12 en 13 april en op 14 april kwam het idee. Als ik dit nu elke dag doe hoe zou dat zijn en hoe lang houd ik dit vol. De regering roept op om zoveel mogelijk thuis te blijven en niet de drukte op te zoeken. Een stukje hardlopen mag wel. Mijn 6,6 km rondje loop ik vanuit huis en gaat over een rustige weg met af en toe een fietser, wandelaar of hardloper waarbij de anderhalve meter regel geen probleem is. Helemaal een Corona rondje.

Zoals ik al zei had ik vandaag dag 16 en heb er dus 105,6 km opzitten . Het gaat lekker en voel me goed. Nog geen tegenslagen gehad. Op de Route 66 ben ik net het plaatsje Gardner gepasseerd. Heb al een hoop gezien en ben ondertussen gewend mijn weg te vinden. Soms rustig en soms druk verkeer, maar in mijn tempo heb ik alle tijd.

De kunst is wel om heel te blijven, geen blessures, en gemotiveerd te blijven. Ik probeer dit door afwisselend te trainen. Eigenlijk elke dag iets anders, maar vooral rustig lopen. Maximaal trainen doe ik niet. Mijn maximale tempo noem ik vlot. Voor mij ligt dat rond de 4:25 min/km. Bij dit tempo kost het mij geen enkele moeite om indien nodig te versnellen. Per week mag ik twee trainingen doen waar het woordje vlot in voor komt. Voorlopig loop ik dit 6,6 km rondje, maar het is heel goed mogelijk dat ik op een gegeven moment een ander rondje van 6,6 km opzoek. Voor de variatie en de motivatie. Hieronder zie je een overzicht van de 6,6 km rondjes die ik afgelopen week heb gedaan.

Maandag 20 april (dag 10) 6,6 km 41:55 min. Vandaag rustig aan na de vlotte loop van gisteren. Met de rem erop gelopen, maar omdat ik toch nog te snel liep voor mijn gevoel een tweede rem gezocht en gevonden. Een loop met een dubbele rem.

Dinsdag 21 april (dag 11) 6,6 km 33:30 min. Rustig op voel begonnen en de tweede helft op gevoel licht versnelt.

Woensdag 22 april (dag 12) 6,6 km 35:21 min. Na de lichte versnelling van gisteren, vandaag rustig op gevoel blijven lopen.

Donderdag 23 april (dag 13) 6,6 km 31:08 min. Vandaag 15 keer 100m (ongeveer) vlot tempo gedaan met tussendoor rustig lopen

Vrijdag 24 april (dag 14) 6,6 km 41:32 min. Na het vlotte tempo van gisteren vandaag weer een loop met de dubbele rem.

Zaterdag 25 april (dag 15) 6,6 km 36:42 min. Vandaag met een enkele rem gelopen met het oog op morgen

Zondag 26 april (dag 16) 6,6 km 32:36 min. Vandaag de muziektraining gedaan. één nummer rustig, één nummer vlot.

Hieronder een staafdiagram met de minuten per dag.