Het zag er koud uit toen ik vanmorgen naar buiten keek. Nou kun je je afvragen hoe dat eruitziet, koud, maar voor mij zag het er koud uit. Een pittig windje, grauwe lucht en misschien nog wel het belangrijkste , de katten waren binnen. Toch even het balkon opgegaan om te voelen, want je wilt geen verkeerde kledingkeuze maken. Wat trek ik aan voor mijn hardlooprondje. Nou maak ik bijna altijd een verkeerde keuze, want ik merk dan dat ik weer eens teveel heb aangetrokken. Vandaag stond er een uitermate rustige duurloop op het programma, dus wat extra kleding achtte ik wel gewenst. Het werd een loopshirt, dunne trui, windjack en lange tight. Nog twee mokken hete thee naar binnen, want dan begin je lekker warm en gaan.
Ik had er al vier loopjes op deze week, variërend in afstand en snelheid maar allemaal op gevoel. Vandaag ging ik het anders doen. Ik ging een duurloop doen op hartslag, waarbij ik de bovengrens op 70% van mijn maximale hartslag stelde. Dit betekende dat ik onder de 116 moest blijven. Ik hoor al een paar lopers uit mijn oude loopgroepen zeggen “dat lukt mij nooit” . Vroeger dacht ik dat ook, maar eigenlijk is het heel simpel. Je moet je niet willen inspannen. Heel rustig beginnen waarbij je het gevoel hebt dat je stilstaat en dan één stapje erbij doen. Niet meer.
Op internet lees je mooie dingen over trainen bij een hartslag van 60 tot 70% van je maximale hartslag. In deze zone bereik je je optimale vetverbranding, het verhoogd het aërobe uithoudingsvermogen, versterkt het lichaam zodat het beter bestand is tegen hogere intensiteit trainingen en meer. Vooral het stimuleren van de vetverbranding wordt genoemd. Allemaal positieve gezondheidseffecten. Ik ben een gezondheidsloper dus waarom zou ik niet altijd deze training doen. Nou omdat ik van afwisseling hou en ook wel eens wil zweten, , hijgen, snot voor de ogen krijgen en thuis kapot op de grond wil vallen.
Vandaag dus dat laatste niet. Vandaag stond de rem erop. Koste het moeite? Nee! Ik mocht een paar keer zelfs “versnellen” omdat mijn hartslag onder de 110 kwam. Na anderhalf uur was ik weer terug en zag dat mijn gemiddelde hartslag 112 was. Ik had in een vet rustig tempo gelopen.
Ging het langzaam? Nee! Ik passeerde zelfs een slak.