Tagarchief: LSD

Rustige Hartslag

Posted on by
Beantwoorden

Rustige golfjes rimpelden het wateroppervlak van de Molenplas toen ik daar vanmorgen langs liep. Rustig ging ook op voor mijn hartslag die op dat moment 109 was. Rustig ging ook op voor mijn snelheid die die zo rond de 8 km/uur schommelde.

Ik had de hartslagmeter weer eens achter uit de kast gehaald. Dat achter uit de kast verteld al iets over de frequentie waarmee ik hem gebruik en iets over de leeftijd van het apparaat. Het is inderdaad niet het allernieuwste model, maar een oudgediende De Garmin Forerunner 305 , die net als ik , al zeg ik het zelf , het nog goed doet. De reden waarom ik de Garmin weer gepakt heb is gewoon nieuwsgierigheid. Ik ben mijn oude Facebook berichten aan het wissen en kwam berichten uit 2012 tegen die ik gepost had over het lopen op mijn FiveFingers Sprint Mijn hartslag was toen vaak rond de 110, want ik moest er rustig op beginnen. Nu was ik benieuwd hoe het zou zijn als ik een duurloop zou gaan doen met die hartslag. Het was even wennen, maar als je kunt accepteren dat z’on beetje elke lop(st)er je voorbij gaat kun je ( ik tenminste ) heerlijk lopen.

Zo liep ik vanmorgen dus een LSD (Long Slow Distance ) met een gemiddelde hartslag van 112. Bij aanvang had ik mij voorgenomen om niet een bepaalde afstand te willen lopen , maar gewoon twee uur. In het begin had ik de neiging om af en toe te gaan sloffen, maar corrigeerde mijzelf dan al snel om wel de looptechniek in de gaten te houden en na een paar kilometer ging dit als vanzelf. Ik vind het een leuke training en eentje die ik zeker vaker ga doen. Misschien niet altijd als LSD, maar ook als SSD ( Short Slow Distance ) zoals ik gisteren heb gedaan over 5 kilometer

Gaat het langzaam? Nou toen ik een paar wandelaars tegen kwam hoorde ik ze zeggen ” Pas op, een hardloper “.

Walkman

Posted on by
Beantwoorden

Running up that Hill hoor ik uit mijn oortjes komen net voordat ik weer een heuvel op mag.

Het is zondag en dat betekend in de meeste gevallen een LSD run. Een rustige loop net iets langzamer dan mijn DL1. Het liefst doe ik die over onverharde paden en ga daarom de duinen in. Zoals gewoonlijk had ik voor vanmorgen geen vaste route in gedachten zodat ik, als de situatie er om vroeg, vrij was om daar gehoor aan te geven. Wel wilde ik graag wat heuveltjes meepikken, omdat ik dat gewoon prettig vind en dan vooral het omhoog lopen. Ik loop al zo’n 30 jaar in dit duingebied en ken de meeste paden wel zodat de heuveltjes vinden geen probleem is.

Sinds kort loop ik regelmatig met muziek. Ik gebruik hiervoor mijn iPhone. Heel vroeger ( in de vorige eeuw ) liep ik ook met muziek en had toen een walkman. De “oudjes” onder ons weten gelijk waar ik het over heb, maar nog even voor de “jonkies” . Een walkman is een draagbare cassette recorder die je aan je broek kon clippen. Een nadeel was dat het cassette bandje tijdens hardlopen in beweging kwam en er een bibberige stem uitkwamen alsof de artiest aan het zingen was terwijl hij/zij naakt in een koelcel stond. Tegenwoordig heb ik dus een iPhone en heb dankzij internet de beschikking over miljoenen nummers die haarzuiver uit mijn oortjes klinken. Vandaag had ik gekozen voor Kate Bush.

Vandaag dus een LSD run met muziek en de afstand die ik wilde lopen lag ergens tussen de 20 en 25 km. Het was fantastisch weer om het lopen. De snijdende koude wind van de afgelopen dagen was verdwenen en de vrieskou was ook uit de lucht. Gisteren had ik een rondje gelopen in DL1 tempo ( 11 km/uur ) en moest voor mijn gevoel al stevig inhouden om niet het hard te gaan. Dat werd vandaag dus dubbel de rem intrappen . Op het moment dat ik na zo’ n 3 km ( loop graag het eerste stuk vlak ) aan de eerste heuvel begon hoorde ik uit mijn oortjes ” Running up that Hill” komen. Mijn voet schoot van het rempedaal en ik vloog omhoog. Heerlijk. Gelukkig wist mijn voet al weer snel het rempedaal te vinden en heb ik een mooie loop gedaan van ruim 23 km met een gemiddelde snelheid van 10,1 km/uur.

20+ afstand

Posted on by
Beantwoorden

De temperatuur begon met een min. Een heerlijk strak windje en een blauwe lucht. Laat die lange duurloop maar beginnen. Vanmorgen wat vroeger opgestaan, want ik had een duurloop van rond de 20 km in gedachten en omdat ik graag rond 10 uur aan de koffie wil moet ik op tijd beginnen, Dit betekend in dit geval om 8 uur. Gelukkig is het al weer wat vroeger licht en kan ik op dat tijdstip de duinen in.

Een duurloop van rond de 20 km in een rustig tempo stond er dus voor vandaag op het programma. Dat eerste is geen punt, maar dat tweede is wel een dingetje. In deze fase van mijn opbouw naar de Köln marathon wil ik de lange duurloop liever niet sneller doen dan 10,5 km/uur. Liever iets langzamer. Ik begon vandaag heel langzaam , een rollatortempo noemde mijn loopgroep dit vroeger, maar na een paar honderd meter vloog er een roofvogel over mij heen en vervolgde zijn vlucht boven het pad dat ik ging lopen. Zie dan nog maar eens langzaam te blijven lopen. Ik wil dan achter die vogel aan. Hem zo lang mogelijk in het zicht houden en genieten van die wondermooie vleugelslag afgewisseld met zweefmomenten die eindeloos lijken te duren. Niet goed voor mijn tempo. Op de rem trappen dus. De vogel verdween tussen de boomtoppen en ik vervolgde rustig mijn route, Nou ja route, die had ik niet echt. Ik wilde een beetje kriskras door het duingebied lopen en de keuze van de paden laten afhangen van het moment.

Zo zag ik na een uur opeens loopmaatje Robert voor mij lopen. Robert gaat ook mee naar Köln en wil daar de halve marathon doen, samen met nog wat nadere loopmaatjes. Robert had wel een route in gedachten en omdat ik er geen had kon ik makkelijk bij hem aansluiten. Dat aansluiten ging ook makkelijk omdat hij langzamer loopt dan mij. Hij vroeg mij wel of het niet te langzaam ging, maar ik antwoordde dat voor mij in deze fase van de voorbereiding de lange duurloop niet te langzaam kan gaan. Samen een tijdje opgelopen en toen hij richting ingang duinen terugliep sloeg ik nog even linksaf, want ik had nog zin in een paar afsluitende heuvels te nemen alvorens naar de ingang terug te lopen.

Bij de ingang aangekomen zag ik dat er 22 km op teller stond met een gemiddelde snelheid van 10,5 km/uur. De eerste 20+ afstand in de voorbereiding. Helemaal tevreden schoof ik aan bij de koffietafel.

Strand

Posted on by
Beantwoorden

Ik zag opeens een dame uit het water omhoog komen 

De fiets stond in het rek en nu nog even omkleden in de keet die bij het restaurant staat. De keet is een kleine ruimte die er speciaal neergezet is voor hardlopers die zich willen omkleden. Terwijl ik mij omkleed ligt mijn garmin op het dak om de locatie te bepalen. Dit is niet zonder gevaar, want voor je het weet gaat er een vogel mee vandoor. Zoiets heb ik eens ondervonden toen ik nog training gaf. Ik had mooi een aantal witte pionnen neergelegd , maar toen ik mij omdraaide zag ik een paar meeuwen die ermee aan de haal gingen. Dit lot werd deze keer mijn garmin bespaard. Ik was klaar en kon op pad voor mijn zondagse LSD trip.

Ik had niet een uitgewerkt plan voor deze loop, maar omdat ik nog geen water in mijn bidons had besloot ik eerst naar de volgende duiningang , 2 km verderop, te lopen om ze daar te vullen. Tijdens dit stukje kwam het idee in mij op om vandaag weer eens een stuk over het strand te lopen. Het was een lange tijd geleden dat ik dat voor het laatst gedaan had. Het is zolang geleden dat ik het mij niet eens meer kan herinneren. Zal zeker 3 jaar geleden zijn geweest. Na zo’n 15 km ging ik het strand op. Het strand lag er deze ochtend verlaten bij. Lopen op het strand is een kunst. Het is zoeken naar waar je het beste kunt lopen. Vandaag was het strand behoorlijk smal. Ik vermoede dat het net vloed geweest was en het water zich nu terugtrok. Hoger op het strand was het mul zand, maar langs de waterlijn was het zand nog doordrenkt van water en zakte mijn voet bij elke landing weg. Daarbij kwam nog dat dat het strand schuin weg liep naar de waterlijn, zodat je dus eigenlijk steeds scheef liep. Mijn keuze viel op een lijn waar wat schelpen lagen. Af en toe liep er een groepje meeuwen over het strand en als ik dan in de buurt kwam vlogen ze op. Er was altijd wel een stoere bij die bleef staan. Zo liep ik in gedachten een paar km door, totdat ik een stapeltje kleding zag liggen. Enigszins verbaasd keek ik rond en zag opeens een dame uit het water omhoog komen . We hadden even oogcontact en staken beide onze hand als groet op en verder liep ik. Ik naderde de strandopgang die ik in gedachten had om weer de duinen in te gaan en via wat lussen langs kranen terug te lopen naar de keet bij het restaurant. Daar aangekomen zag ik dat de lsd trip van vandaag 40,5 km was geworden. Tijd om calorieën aan te vullen.

Misschien de volgende keer toch ook een klein handdoekje meenemen en een duik in de zee nemen.