Heerlijk zo’n dilemma

Komende zondag staat de Veluwezoomtrail 52 km op het programma. Heerlijk rennen over de onverharde veluwe paden. Vorig jaar heb ik deze loop ook gedaan en toen ging die in de regen met veel wind. Net nog even gekeken op de websites van een paar Hollandse weer profeten en zij geven zondag 90% kans op regen.  Nou is dat ook weer niet zo erg want dan zijn de omstandigheden vergelijkbaar met vorig jaar en is het dus ook mogelijk om mijn eindtijd te vergelijken.  Vorig jaar liep ik hem in 5:14:00 uur, dus 5:13:59 zou mooi zijn dit jaar. Ik zit nog een beetje te dubben over de schoen die ik aan ga trekken. Er staan een paar mooie trail schoenen van asics in het rek , maar ik heb daar al zo’n 7 weken niet op gelopen. Deze weken heb ik gelopen op mijn asics nimbussen.  Deze laatste schoen is heel vriendelijk voor mijn kuiten, maar een eventuele modderige ondergrond is dan weer niet zo handig. De trailschoen daarentegen jubelt in de modder , maar ik weet niet of hij ook zo vriendelijk is voor mijn kuiten. Heerlijk zo’n dilemma. Kun je als hardloper toch weer een paar uur mee vullen.

Er is komende zondag ook een meevaller.  Het is dan namelijk om 13:33:38 uur Volle Maan. Yes. De start is s’morgens om 09:30 uur, dus na ruim 4 uur is de maan op zijn volle kracht en zal ik  daar mooi van kunnen profiteren.  Voor een ieder die nog voor de zomer een PR wil lopen zeg ik “ga er zondag voor”.

weerwolf

3 vragen

Gisteren heb ik een lange duurloop gedaan over de onverharde paden in de duinen. Door middel van deze duurloop wilde ik antwoord krijgen op 3 vragen met het oog op de Veluwezoomtrail 52 km van komende zondag. 1) Kunnen mijn kuiten een lange duurloop aan? 2) Kan mijn lichaam zo wie zo wel de lange inspanning aan, want de laatste echt lange duurloop is alweer ruim 6 week geleden? 3) Hoe loopt het met de Salomon heuptas die ik vorige week heb gekocht ?  Om antwoord op deze vragen te kijken had ik besloten dat een duurloop van zo’n  4 uur voldoende moest zijn in een tempo van 10 – 11 km/uur. Om 07:00 uur begonnen. Ik had niet echt een route uitgezet, maar wilde een beetje kriskras lopen en niet te ver van de ingang af gaan voor het geval dat ik last zou krijgen. De eerste 2 km heel rustig gelopen 8,5 – 9 km/uur. Daarna het tempo rustig wat verhoogd. Af en toe even de kuiten geprikkeld met zo’n 12 km/uur, maar voelde al snel dat ze dat niet lang prettig vonden. 10 tot 11 km/uur vonden ze prettig. dus in dat tempo doorgelopen ( wat ook het plan was ). Daarna de gehele loop geen last meer van gehad. Antwoord op vraag 1 is ja. Het was ook een vraag ov mijn lichaam deze lange belasting kon volhouden. Zou ik na 4 uur “Total Loss” zijn dan zou de de 52 km volgende week geen optie zijn en moest ik die alsnog omzetten naar een kortere afstand.  In tegenstelling tot andere lange duurlopen had ik nu wel van te voren een ontbijt genomen. Kop muesli met volle melk, twee kleine krenteboodjes en twee mokken thee.  Voor onderweg had ik twee reepjes ontbijtkoek bij me. De twee bidons  zorgden voor 1,2 liter water en omdat er voldoende kranen staan zou dat geen probleem zijn. Kortom aan de bevoorrading zou het niet liggen. Toen ik na 3:55 uur weer terug was voelde ik mij goed. Licht vermoeid , maar had wel het gevoel dat ik nog een tijdje door kon lopen. Antwoord op vraag 2 is ook ja. Dan de derde vraag over de heuptas. Hij voelde bij omdoen al erg comfortabel. Ik moest even zoeken naar de juiste afstelling van heuobanden, maar toen die goed zaten heb ik er de gehele loop geen last van gehad. De opbergmogelijkheden waren voor mij ruim voldoende. Antwoord op vraag 3 is dus positief. Kortom, na deze 41 km lange duurloop ga ik volgende week met een goed gevoel beginnen aan de 52 km met de nieuwe heuptas.

Waggeltraining

Toen ik gistermorgen een paar schoenen uit het rek pakte om  te gaan hardlopen voelde ik het eigenlijk al. Dit zou een waggeltraining worden. Slecht geslapen, de benen voelden als pap en ik keek alsof ik de verkeerde lenzen in mijn ogen had. Maar ja, vandaag had ik mijn laatste training voor de 31 km trail  Koning van Spanje komende zondag,  dus dan ga je toch op pad. Het plan om eerst naar de duinen te fietsen had ik al laten varen en ik zou nu mijn gebruikelijke rondje langs het Spaarne gaan lopen. Na een paar honderd meter staken een paar eenden waggelend de weg over en qua loopbeweging had ik mij zo tussen hun kunnen voegen . Trouwens ook wat betreft het tempo. Ik liep als een niet vooruit te branden waggelende eend. Zal je altijd zien dat er op zo’n ochtend velen hebben besloten om ook langs het Spaarne te gaan hardlopen en werd ik aan alle kanten gepasseerd. Nou is dat niet zo erg, maar als je zo’n laatste training niet de power hebt om dan af en toe even aan te zetten om bij te blijven geeft je dat toch niet zoveel vertrouwen voor zondag. Al met al ben ik zo een paar kilometer doorgewaggeld en elke eend zag ik een herkenbare blik naar mij werpen. Ben benieuwd of ik komende zondag waggelend of hardlopend over de Limburgse heuvels ga.