Tagarchief: Trein

Leiden – Haarlem

Posted on by
4

Een flinke klodder vaseline op beide tepels en even rond masseren. Dat was vandaag zeker nodig want er stond een lange duurloop op het programma die wel eens meer dan 30 km kon zijn. De ervaring is dat mijn shirt dan over mijn tepels gaat schuren en ze dan stuk gaan wat een pijnlijk gevoel geeft en daarnaast een bebloed shirt. Je kunt er natuurlijk ook een stukje tape overheen plakken, maar die moet je er na afloop weer aftrekken en je dan gelijk een soort van wax/hars behandeling van je borstharen doet. Ja ik weet het, ik ben een man en die piepen nogal gauw. Enige zelfkennis is hier aanwezig.

Er stond voor vandaag weer een Station To Station run op het programma en wel van Leiden cs naar Haarlem cs. Ik had al wat voorwerk gedaan en een route gepland door Oegstgeest naar Noordwijk en dan moest ik ergens rechtsaf slaan om langs de Leidesevaart naar Haarlem te geraken. Hier kon weinig aan misgaan wat de route betrof. Ik moest er alleen voor zorgen aan de goede kant van de Leidsevaart te komen.

Het kon zomaar eens een 30+km afstand worden dus ik nam wel een behoorlijk ontbijt bestaande uit vier sneetjes geroosterd wit brood met jam, een banaan en 2 glazen thee. Voor onderweg had ik een liter sportdrank bij me verdeeld over twee bidons die aan de zijkant van mijn rugzakje zaten. Verder had ik in dit rugzakje droge bovenkleding, een handdoekje, diverse pasjes, washandje, telefoon en wat eten zitten voor de terugweg. Om half negen was ik klaar om naar station Leiden te fietsen waar de tocht begon.

Het was een beetje miezerig weer met niet al te veel wind. Het fijne van zondagmorgen is dat er nog niet veel verkeer op de weg is en omdat k altijd begin in de stad kun je dan op de meeste kruispunten gewoon doorlopen. Zo liep ik dus Leiden uit en Oegstgeest in. Af en toe kwam ik iemand tegen en dat was dan meestal iemand die de hond uitliet. Ik had voor deze keer het geluid van applewatch aan gezet en elke kilometer vertelde een vriendelijke dame mij hoe lang ik over die kilometer gedaan. Zo vertelde ze me dat de eerste km in 6:37 min ging. Voor mij was dat helemaal prima en zo liep ik Oegstgeest door op weg naar de Leidsevaart.

Ik was al snel aan de goede kan van de Leidsevaart en dan kon het niet meer misgaan, want ik hoefde alleen maar deze vaart te volgen en dan kwam ik vanzelf in Haarlem. Hoe simpel kon het zijn, maar laat er nu gelijk een bord staan van wegwerkzaamheden waarop staat “weg afgesloten na nummer 181”. Voor zover ik kon zien zag ik geen versperring, maar die kon natuurlijk best een paar km verder zijn. Ik nam maar de gok om gewoon te gaan lopen in de hoop dat de versperring alleen voor auto’s was en dat je er als loper langs kon. Wat later bleek dat dit inderdaad het geval was en ik dus een goede beslissing had genomen.

Het liep lekker en ongemerkt was ik wat sneller van lopen, want ik hoorde de dame tijden noemen die onder de 6:00 min/km waren. Ik was eigenlijk van plan om iets rustiger te lopen, maar omdat het lekker liep en de vriendelijke dame niet boos werd omdat het wat sneller was gegaan besloot ik om het gewoon even aan te zien en het tempo aan te houden . Zo liep ik opeens halfweg in wat voor mij een verrassing was want ik kende alleen een Halfweg bij Amsterdam. Voorbij Halfweg zag ik de flatgebouwen van Hillegom.

Na Hillegom kwam ik in Vogelenzang en omdat ik de Leidsevaart nu wel genoeg had gezien besloot ik van route te veranderen en door Vogelenzang te lopen en mijn weg te vervolgen langs de duinrand. Ik was weer in bekend gebied waar ik jaren had gelopen en kwam zo af en toe een bekende tegen. De vriendelijke dame bleef de tijden doorgeven en die waren iedere keer zo rond de 5:50 min/km.

Aerdenhout en een klein stukje Overveen volgden nog voordat ik Haarlem inliep. Haarlem ken ik goed en wist een route waarbij ik geen stoplichten of grote kruisingen over moest en zo liep ik na een rondje Kenaupark meegenomen te hebben naar het Station. Ruim 32 km in 3:13 uur met een gemiddelde snelheid van 5:58 min/km. Helemaal tevreden de meegebrachte droge bovenkleding aangetrokken, een warme chocomelk gekocht en de trein terug naar Leiden genomen.

Volgend weekend doe ik geen Station To Station run omdat ik dan moet werken , maar de week daarop wil ik het weer oppakken en dan niet meer vanuit Leiden, maar langzaam het land ingaan. Ben benieuwd hoe dit gaat worden.

Leiden – Den Haag

Posted on by
1

Ik was ondertussen in Den Haag aangekomen en moest er even goed mijn aandacht bijhouden. Niet alleen vanwege de route, maar ook op de ondergrond waar ik op liep. Dat was een voetpad met nogal wat obstakels. Boomwortels hadden menig tegel omhoog gedrukt en als ik mijn voeten niet goed optilde kon ik zomaar op mijn snufferd liggen. Wat trouwens niet voor het eerst zou zijn. Met aandacht lopen dus en opeens was zij daar. Niet zo’n klein krielkipje maar een echte KIP. Vlak voor mijn voeten. Even snel zonder te kijken, want daar was geen tijd meer voor, de weg op was geen optie dus vol in de rem. De kip was ook behoorlijk geschrokken, we keken elkaar een fractie van een seconde recht In de ogen en toen fladderde zij op z’n kips terug de tuin in waar ze uit gekomen was. Bijna was ik getackeld door een kip wat ook wel weer een mooi verhaal geweest zou zijn.

Vanmorgen was ik opgestaan met het nummer Station To Station van David Bowie, want vandaag ging ik weer een duurloop doen van station naar station. Ik had gekozen om van station Leiden CS naar Den Haag CS te gaan via Katwijk en dan een stuk strand in de duurloop op te nemen. Ik had op de kaart een route uitgezocht die ik wilde gaan lopen en als ik het stuk naar Katwijk grotendeels het fietspad zou volgen kon er weinig misgaan. Ik loop niet met GPS, maar vraag als ik de weg even kwijt ben die aan iemand of loop een stukje mijn neus achterna tot ik iemand tegenkom die mij verder wijst. Ik vind dit niet vervelend, want het laat ook ruimte over voor verrassingen en ontmoet zo soms ook leuke mensen. Ik kan dit doen omdat ik geen schema heb waar ik op loop en dus ook geen vooraf bepaalde afstand of tijd. De snelheid is een rustig praat tempo.

Na negen kilometer kon ik het strand op. Het was een breed strand wat over het algemeen betekend dat het prettig lopen is. Soms vergis je je daarin en zak je toch nog een paar centimeter in het zand weg, maar vandaag was het goed loopzand. Het was druk op het strand, niet van hardlopers of wandelaars maar mountainbikers. Aan de nummers die zij op hun stuur hadden begreep ik al gauw dat dit een evenement betrof. Ik was dubbel zo blij met dit brede strand want naast dat het goed beloopbaar was , was er ook alle ruimte om ongestoord van onze sport te genieten. Ik van het hardlopen en zij van het mountainbiken. Af en toe liep het best wel gek, want omdat het zand hard was trokken de mountainbikes er met hun banden van die lange bandensporen in.

Op de kaart had ik gezien dat ik na zo’n 10 km strand en een klein stukje voor Scheveningen het strand af moest om dan door de duinen naar Den Haag te lopen en dan vrij snel en eenvoudig naar Station Den Haag CS kon lopen. Op de één of andere manier is het in het echt dan vaak toch iets ingewikkelder. Nou is dat misschien ook wel weer een beetje mijn eigen schuld, want zo was verleiding om door een park te lopen voor mij toch te groot in plaats van braaf langs het park te lopen en zo kwam ik weer op heel andere weg uit dan die ik op de kaart had gezien. Op een gegeven moment toch maar de weg gevraagd en nadat ik bijna door de kip was getackeld liep ik het centrum van Den Haag binnen en doemde opeens het torentje van de premier voor mij op. Dit punt herkende ik van vorige bezoeken en een paar minuten later stond ik voor Den Haag centraal station. Een afgezonderd hoekje uitgezocht om de droge kleding uit mijn rugzak aan te trekken en met een warme chocolademelk in de hand stapte ik de trein in terug naar Leiden. Het was weer een mooie loop.

De Meewindloop

Posted on by
Beantwoorden

Afgelopen zondag raasde Ciara over ons land, maar toen ik vanmorgen, dinsdag, wakker werd had ik indruk dat hij , of is het een zij, nog steeds niet vertrokken was. Buiten klapperde alles nog even hard en de katten gingen nog steeds binnen op de bak, hoewel ze liever de bak buiten nemen. Ik was er wel een beetje klaar mee, met die wind. Ik wilde gewoon een stukje hardlopen zonder tegen die wind in te moeten beuken. Op social media las ik al een paar dagen hoe trots de mensen waren om tegen de wind in te lopen dan wel te fietsen. Er zijn zelfs kampioenschappen voor. Ik vond de 10 km van zondag wel genoeg en die had die dan ook zo gepland dat ik de volgende 10 wind mee had.

Zo lag ik dus vanmorgen, luisterend naar de wind op bed. Ik had een vrije dag en wilde gaan hardlopen. Opeens kreeg ik een wakker idee. Het was tenslotte al 09:00 uur. Ik keek op buienradar wat de verwachtingen waren, maar vooral naar de windrichting. Die bleek uit het westen te komen. Gelijk kwam er een gedachte in mij op. Ik zou de trein pakken naar Zandvoort en dan terug naar huis hardlopen met de wind in de rug.

Mijn hardloopoutfit aan en naar station Haarlem om daar de trein naar Zandvoort te nemen. Toen ik in Zandvoort tegen de wind in over de boulevard wandelde kon ik de kracht van de wind goed voelen. Het zand trouwens ook, want ik werd zo’n beetje gezandstraald. Na een paar minuten kwam ik aan op de plek vanwaar ik ging hardlopen. Nog even geprobeerd een beetje aardige selfie te maken terwijl ik bijna weggeblazen werd en toen mocht ik gaan.

Tegen de wind in is beuken, werken en proberen met behoud van je looptechniek / houding vooruit te komen. Met de wind mee lopen heeft echter ook zijn aandachtspunten. Voor je het weet beland je in een lange sprint met zo’n hoge belasting voor je beenspieren / gewrichten dat je 99% kans hebt op een blessure. Aan de andere kant moet je ook niet de hele route met de rem erop gaan lopen, want dan heb je evenveel kans op een blessure. Je moet dus een soort van middenweg vinden. Wel profiteren van de wind in de rug, maar toch controle houden over je snelheid.

Ik vloog de boulevard af Zandvoort in. Na een paar minuten had ik de balans gevonden tussen de ongecontroleerde sprint en de rem. Eigenlijk is het één lange weg rechtdoor naar mijn huis. Door Bentveld, Aerdenhout en Heemstede. Dan nog even het Spaarne over, linksaf en door het park naar huis. Ik had een fijne meewindloop gedaan van 10,5 km.

Het idee van de trein pakken en dan terug lopen is mij goed bevallen en ga ik zeker vaker doen.

Perron 2

Posted on by
1

Perron 2 van station Heemstede-Aerdenhout was vanmorgen verlaten toen ik er, na de laatste traptreden genomen te hebben, opliep. Nou is dat niet zo gek op zondagmorgen 07:10 uur. Wat had ik er dan te zoeken. Ik was op weg naar mijn werk . Weekenddienst. Ik had nog een kwartier voor de trein zou komen en wandelde een beetje op niets af over het perron.

De meeste zondagen loop ik s’morgens een lange duurloop in voorbereiding op de marathon van Köln, maar dat zat er dus vandaag niet in. Ik wist dat ik na het werk geen zin zou hebben in een lange duurloop en dat had ik dus ook niet. Thuisgekomen had ik wel zin om wat te gaan hardlopen en dat werd een een “kort” stukje van 8,8 km met een middenstuk van 4 km snel op gevoel.

Nog even terug naar perron 2. Ik liep daar dus op niets af wachtend op de trein. De laatste bankjes onder de overkapping voorbij lopend viel mijn oog op het hek aan mijn linkerhand. Dit had precies de goede hoogte. De goede hoogte voor een paar rekoefeningen. Ik had nog ruim 10 minuten. Alle tijd om de beenspieren wat te rekken. Sinds enige tijd doe ik dit dagelijks. Er is al veel geschreven over de zin en onzin van rekken dus dat ga ik niet doen, maar ik merk dat ik leniger wordt. Kan nog zeker niet met platte handen op de grond met gestrekte benen, maar kom aanzienlijk verder dan enige tijd geleden toen ik niet veel verder kwam dan mijn knieën Daarnaast voel ik mij er goed bij en , ik weet niet of het een rol speelt, blijf ik blessurevrij ondanks de uitbreiding van de training. Ik was net klaar met de laatste rek van mijn hamstrings toen de trein achter mij stopte. Ik had dan wel geen duurloop gedaan, maar had mijn wachttijd toch mooi besteed .

Over 4 weken sta ik weer om het zelfde tijdstip op het perron. Dan niet naar mijn werk , maar met een tas sportspullen op weg naar Köln. Mocht je dan iemand op het perron rekoefeningen zien doen is de kans zeker aanwezig dat ik het ben.

Treinrenner

Posted on by
Beantwoorden

De bruine paardenstaart wapperde vrolijk om haar hoofd terwijl ze de laptoptas onder haar ene arm klemde en met de andere haar schoudertas in bedwang hield. De hakken van haar half hoge schoenen deden tak tak bij elk grondcontact. Zij liep, nee rende, door de stationshal. Opeens sloeg ze links af en vloog de trap met twee treden tegelijkertijd op om nog net tussen de deuren door te schieten de trein in.
Anderen rennen door de hal met zo’n koffertje op wieltjes achter zich meetrekkend die natuurlijk altijd de andere kant op wil. Vervolgens heb je nog zij die al rennend een blik willen of moeten werpen op het scherm van hun smartphone, waarbij ze hun omgeving nogal eens uit het oog verliezen wat tot niet al te vriendelijke reacties kan leiden. Dan heb je ook nog de reizigers die al in de trein zitten en ruim voordat deze stopt al voor de deur staan om die gelijk te openen zodra de mogelijkheid daar is en eruit schieten op weg naar hun aansluitende trein.
Eigenlijk zijn alle treinrenners sprinters. Ik vraag mij af of Usain Bolt en Daphne Schippers ook treinrenners waren en zo hun sprinttalent ontdekten en ontwikkeld hebben.