Tagarchief: weekmarathon

Plannen

Posted on by
Beantwoorden

Nog even en dan zijn ze er weer. Ze stellen eigenlijk niet veel voor, maar genoeg voor een portie ellende. Het gemene is dat je ze de eerste keer niet ziet aankomen. Op het moment dat je ze ziet kunnen ze je al te grazen nemen. Ik ken ze echter ondertussen. Na zo’n 20 ontmoetingen weet ik hoe ze moet benaderen. Of beter gezegd ontwijken. Ik heb het hier over een paar boomwortels die naar boven zijn gegroeid en het asfalt opgestuwd hebben. Ze liggen gelijk na een en bocht en als je je voeten niet genoeg optilt dan kun je aan ze ruiken. Ik zal ze nog een tiental keer ontmoeten, hoop ik, en dan is het klaar. De 6 uur zitten erop..

Dit zou zomaar eens de eerste alinea kunnen zijn in een blog van volgend jaar. 2019 zit er bijna op en het is leuk om plannen te maken voor volgend jaar. Of ik die plannen dank ga uitvoeren is nu natuurlijk onzeker, maar het is gewoon leuk om plannen te maken. Zo moest ik afgelopen week denken aan een 6 uur loop bij mij om de hoek in de Haarlemmermeer. Vroeger heb ik die een paar keer als lid van een estafetteteam gelopen, maar het lijkt mij ook leuk om een keer als sololoper mee te doen. Dit past ook helemaal in mijn plan om uit te zoeken hoelang / -ver ik kan lopen in een rustig tempo. Voor de duidelijkheid, ik heb het hier niet over wandelen , maar over hardlopen.

Een ander plan is om in het najaar met een groep een marathon te gaan lopen. Twee jaar geleden heb ik na de marathon van Keulen gezegd dat ik geen stadsmarathon meer ga doen, maar de gezelligheid van een groep om een weekend op pad te gaan naar een , het liefst onbekende, stad om daar te gaan lopen en lol te hebben is te verleidelijk om nee te zeggen. Ik kijk wel uit naar een marathon, waarbij de eerste reaktie van mensen is, als ik zeg ” ik ga de marathon van. ……….. lopen” , WAAR ?

Laat ik nog even kort terug kijken naar 2019. Het is een fijn loopjaar geweest. Geen blessures en alle loopdoelen behaald. Dat laatste was makkelijk, want ik had geen doelen. Nou ja, blessurevrij blijven en dat is gelukt. Het afgelopen jaar ook twee keer een Weekmarathon gedaan. Ik vond het leuk dat her en der in het land lopers dit via social media hadden opgepakt en met mij meededen. Komend jaar ga ik dit zeker weer een paar keer doen. Dit jaar ben ik weer wat meer met getallen gaan lopen zoals hartslag en snelheid. Ik heb hiervoor mijn Apple Watch gebruikt en dat is mij prima bevallen. Dit ga ik zeker het komend jaar ook doen. Afgewisseld met vrij lopen.

Vanmorgen was weer een heerlijke ochtend om te gaan hardlopen en luisterend naar de top 2000 kwamen nog vele plannen voor 2020 in mij op. Heerlijk.

Ik wens iedereen een fijn 2020.

Weekmarathon september 2019

Posted on by
1

Het is dag twee van mijn Weekmarathon . Ik zit in een lekker tempo en loop over het Manpad langs het Spaarne. Nog een kleine twee kilometer en dan zit mijn dagetappe erop. Opeens hoor ik een flink geritsel in het struikgewas achter mij. In een reflex kijk ik over mijn schouder. In een halve seconde zie ik dat er niets bijzonders is. In de andere halve seconde voel ik mijn hele lichaam naar de grond gaan. Ik lig languit op het verharde pad. Even blijven liggen om na te gaan wat er gebeurd is. Achter mij zie ik een paar boomwortels die het asfalt omhoog gestuwd hebben. Daar moet ik over gestruikeld zijn terwijl ik omkeek. Ik loop mijn lichaam langs of ik niets gebroken heb. Het lijkt allemaal mee te vallen. Wat schaafwonden op mijn hand. Het enige wat mij zorgen baart is de bonkende plek boven mijn rechteroog . Ik ben niet duizelig, weet waar ik ben en weet welke dag het is. Ik voel alleen wat over mijn gezicht stromen en een handveeg maakt algauw duidelijk dat het bloed is. Als ik opsta wordt ik niet duizelig. Een goed teken. Wandelen gaat ook goed en ik pak het hardlooptempo weer op, mijn rondje uitlopend naar huis. Met een washandje, dat ik bij me heb, veeg ik het bloed uit mijn gezicht. Thuis voorzichtig in de spiegel gekeken. Je weet niet wat je kan verwachten. Het valt mee, maar zal de komende dagen wel met een blauw oog lopen.

Afgelopen week heb ik dus mijn tweede weekmarathon gedaan en heb via social media lop(st)ers uitgenodigd om mee te doen. Hoeveel er meegedaan hebben weet ik niet, maar ik kreeg / zag regelmatig berichten van lop(st)ers die meededen.

Ik heb deze weekmarathon gelopen alsof ik een “gewone” marathon deed. Dat betekend rustig beginnen. De eerste kilometers zijn meestal de langzaamste kilometers. Zo ook nu. Na de valpartij op dag 2 was het even onduidelijk hoe het verder zou gaan, maar deze heeft geen roet in het eten gegooid. Wel ben ik vanaf dag 3 het rondje andersom gaan lopen en had nu het Manpad in het begin. Dag 3 en 4 gingen zonder problemen. Steeds een beetje sneller. Dag 5 probeerde een klein keffertje nog roet in het een te gooien door aan mijn rechterkuit te gaan hangen, maar dit liep goed af. Leuk was het om dagelijks op social media de berichten te lezen van de lop(st)ers die meededen. Vaak met een foto erbij. Sommigen hadden een alternatief bedacht. Zo liep een loopster vandaag een 5 km wedstrijd en dus had ze een andere dag 7 km gelopen. Een andere was vorige week zondag begonnen en gisteren geëindigd. Helemaal goed. Ook kreeg ik een bericht van iemand die door het idee van de weekmarathon weer begonnen is met hardlopen. Had een nieuwe uitdaging nodig.

Vanmorgen dus de laatste etappe. Ik had er zin in en wilde kijken of ik er mijn snelste van kon maken. Geen geritsel in struiken, geen keffertjes, goed loopweer en een goede nachtrust maakten dat dit ging lukken. De laatste, de snelste.

Ik hoop dat een ieder die deze weekmarathon gedaan heeft er net zoveel plezier aan beleefd heeft als ik.

De volgende weekmarathon die ik doe is in januari 2020.

Weekmarathon

Posted on by
Beantwoorden

Op dag 5, afgelopen vrijdag, was mijn Apple Watch van slag. Dit doet Henny anders nooit dacht hij. Vijf dagen achter elkaar dezelfde route en afstand lopen. Dus ging hij nadenken. Dat krijg je met die high tech apparaten die vol zitten met kunstmatige intelligentie. Zo dacht hij, “normaal loopt Henny na een paar korte afstanden altijd een langere afstand dus dat zal nu ook wel het geval zijn. Weet je wat, ik plak er een kilometertje aan”. Echter omdat hij niet met de tijd kon manipuleren liet hij mij wat snellere kilometers lopen en liep ik onder andere een kilometer in 3:00 min. Leuk, maar niet de bedoeling. s’Avonds een goed gesprek gehad met Siri (Apple’s virtuele assistent) dat hij geen dingen uit eigen beweging moest doen, maar eerst overleggen. Daarna ging het weer goed. Hij bleek te kunnen leren.

Hardloopideeën ontstaan bij mij vaak tijdens het hardlopen en zo ook afgelopen maandag. Ik moest tijdens mijn loopje denken aan een aantal loopmaatjes die dit najaar de Amsterdam marathon gaan lopen. Jaren geleden heb ik hem ook een paar keer gelopen en na één van die keren vroeg iemand mij “Heb je die in één dag gelopen?” Toen deed ik er nogal lacherig over, liep hem in 2:50 uur, maar nu dacht ik “waarom ook niet?” Ik had een leuk rondje en als ik dat 7 dagen achter elkaar zou lopen had ik er een mooie marathonafstand opzitten met eigenlijk alleen maar voordelen.

Om te beginnen hoef ik er niet voor te trainen en ik denk dat menig hardloper al snel in staat is om dit ook te doen, zeker als je snelheid ondergeschikt maakt en op praattempo dit samen met bijvoorbeeld een loopmaatje gaat doen. Ik heb de doordeweekse 6 km’ters na het werk gedaan. Ik ben de hele dag binnen en dan vind ik het lekker om naar buiten te gaan. Behalve gezond eten vraagt het niets extra’s aan voeding. Geen spierpijn na het lopen en op de beruchte 2e dag na de marathon. Hoewel ik voor dat laatste natuurlijk nog even moet afwachten hoe het dinsdag is. Eigenlijk zie ik geen nadelen en is voor mij de weekmarathon geboren, die ik zeker vaker ga doen.

Het lopen ging na de eerste etappes steeds makkelijker. Ik was in een ritme gekomen Vanmorgen de laatste etappe gedaan. Ik voelde mij superfit en het lopen ging als vanzelf (zie tabel hieronder) Na een marathon nam ik altijd enige tijd rust. Na deze weekmarathon denk ik dat één dag , misschien twee, voldoende is en mijn hardloopschoenen weer kan aantrekken en van het buiten zijn genieten.

Tussen 1896 en 1920 is de marathonafstand regelmatig veranderd. De officiële afstand van de marathon zoals die tot heden geldt, werd voor het eerst gelopen bij de Olympische Zomerspelen 1908 in Londen. Toen werd de oorspronkelijke afstand van 25 mijl verlengd naar 26 mijl, dit om louter organisatorische redenen ten gevolge van een verzoek van het Britsekoningshuis. Ik heb nu ook de vrijheid genomen de afstand iets te wijzigen, dit om louter organisatorische redenen vanwege het leuke rondje dat bij mij voor de deur begint en eindigt.