Gelukkig waren mijn hardloopschoenen vanmorgen weer droog. Ik had namelijk vrijdagavond een intervaltraining gedaan van 10 x (bijna)400 m in de stromende regen. Op een gegeven moment liep ik in waterschoenen. Gelukkig is de zaterdagkrant altijd wat dikker, zodat ik het krantenpapier in mijn schoenen regelmatig kon verwisselen met als resultaat een paar droge schoenen vanmorgen. 

Voor vandaag had ik een rappe 10 km loop in gedachten . Het weer was goed, zodat ik naar de duinen ging om daar deze loop op onverharde paden te gaan doen met lekker wat kleine bultjes erin. Een parcours had ik al in gedachten. Ik startte met eerst een km inlopen. Nou gaat mijn inlooptempo de eerste paar meter best wel langzaam en werd ik gepasseerd door twee wandelaars die de opmerking maakten “ wandelen gaat sneller” . Later kwam ik ze trouwens nog een keer tegen , maar toen ging ik ze rap voorbij en hoorde ik ze zeggen “die gaat snel”. Aan het eind van de km inlopen ben ik even gestopt en lekker in het zonnetje gestaan wat rek en losmakende oefeningen gedaan. Ik kon van start.

Nadat ik het knopje start van mijn Garmin had ingedrukt vloog ik uit de startblokken. Ik voelde gelijk dat dit veel te hard ging wat even later bevestigd werd door mijn schermpje. Ruim 16 km/uur. Ik wilde in een rap tempo lopen, maar dit was natuurlijk gekkenwerk. Meteen op de rem getrapt en terug naar 13 km\uur. Later kon ik altijd nog het gas intrappen als het makkelijk ging. Ik wist namelijk dat het zwaarste stuk nog moest komen.  Daarnaast ben ik een liefhebber van een negatieve split. Altijd fijn om het laatste stuk overtuigend te lopen dan strompelend binnen te komen. Het ging goed. Had voor mijn gevoel het juiste tempo te pakken. Op een open vlakte had ik de wind tegen. Bij een wedstrijd waarbij je hoopt een pr te lopen zou je dat balen vinden, maar nu bij een training vond ik het niet erg.  Er zou nog een stuk komen waarbij ik hem mee zou hebben, ware het niet dat ik dan fijn tussen de bomen liep 😀. Ik had van te voren ingeschat waar ik aan de laatste km zou beginnen en dat bleek te kloppen. Een redelijk vlak onverhard pad terug naar het beginpunt . Mijn garmin nauwlettend in de gaten houdend liep ik door en na 10 km drukte ik op het knopje stop.

Een blik op de getallen vertelde mij dat ik er 43:21 min over had gedaan . Bij aanvang hoopte ik onder de 45 min te kunnen blijven en dat was dus ruim gelukt. De laatste km terug kon ik heerlijk rustig met een tevreden gevoel lopen. Over een tijdje nog eens ditzelfde rondje lopen om te kijken of de trainingen resultaat opleveren.