Niet verwacht

The Cure knalde mijn oor in en deden mijn trommelvliezen als een idioot trillen. Mijn Applewatch was helemaal opgeladen en mijn vinger ging naar de tekst hardlopen buiten dat op het scherm stond. Voelde ik daar wat van spanning in mijn lijf? Het ging eigenlijk nergens over wat ik zou gaan doen. Er hing niets van af en heel bijzonder was het ook niet. Maar toch. Het was vrijdagochtend en Robert Smith van The Cure zong “It’s Friday I’m in love”.

Ik was s’morgens in de auto gestapt en naar de Amsterdams Waterleidingduinen (AWD) gereden. Toen ik nog in Haarlem woonde ging ik daar vaak naar toe om een rondje te gaan hardlopen, maar sinds ik naar Leiden verhuist ben is het mij eigenlijk te ver, behalve vanmorgen dan. Twee weken geleden had ik de 100 bruggenloop in Leiden meegedaan. Een loop van 19 km door Leiden waarbij je over 100 verschillende bruggen ging. Vrijdagochtend wilde ik daar nog twee kilometer aan plakken en dus een halve marathon lopen. Ik had in het verleden voor mijzelf een halve marathon in de AWD uitgezet over onverharde paden met lekker veel kleine heuveltjes en die wilde ik gaan lopen.

De laatste keer dat ik een halve marathon had gelopen was anderhalf jaar geleden. Dat was de halve marathon van Leiden. Mijn doel vrijdagochtend was om deze halve te lopen in een tempo dt ik noem “op souplesse snel”. Dit betekend een tempo dat snel ( voor mijn kunnen ) mocht zijn, maar waarbij ik de looptechniek goed kon houden, niet ging hijgen en niet ging werken. Kortom ik mocht mij niet kapot lopen. Ik was heel benieuwd wat dat voor tijd op zou leveren.

De tijd begon te lopen en daar ging ik. De eerste kilometer mocht niet te snel gaan. Het was een soort inloop kilometer. Deze eerst km ging in 5:52 min en was toen ik later terug keek mijn langzaamste km. Alles zat mee, mijn benen voelden goed, kwam gelijk een paar herten tegen, een bekende loper die gedag zei en ook het weer was helemaal top. Over de route hoefde ik niet na te denken, want die had ik al vaak gelopen. Na zo’n 2,5 km schrok ik wel even, want daar stond een manshoog hek. Gelukkig was het geen gesloten hek maar kon ik er gewoon door. Het tempo was ondertussen naar kilometers rond de 5:20 min/km gegaan. Het was alweer een tijd geleden dat ik zo hard gelopen had. Op de eerste open vlakte voelde ik een meevaller. Ik had wind tegen, maar dit betekende dus dat ik hem op de terugweg mee had. De route die ik liep was in een 8 vorm. Ik had twee bidons van een halve liter water bij me en elke vierde km dronk ik daar een kwart van. Het ging helemaal goed.

Na 14 km zag ik dat de snelheid was opgelopen naar zo’n 5:04 min/km, maar omdat ik nog steeds makkelijk liep besloot ik geen gas terug te nemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet verwacht had dat het zo goed zou gaan. Stiekem was ik al aan het rekenen geslagen en de uitkomst was dat ik als ik zo doorliep deze halve marathonafstand ruim binnen de twee uur zou lopen. Ik was ondertussen ook al mooi een soort van keerpunt voorbij en voelde regelmatig op de openen stukken dat ik de wind in de rug had. Geen harde wind, maar wel even lekker. Opeens was ik al bij een soort van markeerpunt. Dit was de plek waar ik vroeger, toen ik nog (marathon)trainingen gaf, de groep die ik trainde losliet. Ze mochten dan de laatste twee km versnellen als ze konden. Ik mocht van mijzelf ook los en leip de laatste twee km in een tempo onder de 5:00 min/km.

Na 21,1 km de tijd gestopt en zag 1:50:37 op het scherm staan. Dit was iets dat ik totaal niet verwacht had. Ik had al maanden niet in dit tempo gelopen. Wel veel gelopen, maar niet zo snel. Stiekem had ik vooraf gehoopt op een tijd net onder de 2 uur maar niet dit. Een paar honderd meter rustig uitgedribbeld en mijzelf daarna bij het restaurant dan bij de parkeerplaats was getrakteerd op een pannenkoek.

In mijn hoofd is zich na deze loop weer een nieuw loopdoel aan het ontwikkelen, maar daarover volgende week meer. Nu eerst nog nagenieten van deze ervaring.

Afbouwen ?

Vanmorgen weer een hele rustige duurloop gedaan. Drie rondjes gelopen om aan de 15 km te komen. Sommigen zullen zeggen wat saai drie rondjes. Zelf heb ik er geen enkel probleem mee.Het was een leuk rondje rondom de Gaasperplas. Geen stoplichten, fietsers, brommers, auto’s of wegen die ik over moest over moest steken. Wel andere hardlopers, wandelaars en hondenuitlaters. Een aantal van hun liepen ook meerdere rondjes en kwam ik dus valer tegen. Nu ik dit schrijf moet ik terug denken aan jaren geleden toen kaan een 6 uur loop meedeed op een atletiekbaan. toen liep ik zo’n 150 rondjes. Drie rondjes valt dus wel mee. Dit was trouwens mijn laatste lange duurloop in voorbereiding op de 100 bruggenloop over 14 dagen. Ga ik die 14 dagen nog meer trainingen afbouwen?

In de jaren dat ik voor de marathon aan het trainen was stonden de laatste drie weken altijd in het teken van afbouwen. Drie weken voor de marathon liep ik dan een 30+ km duurloop en bouwde die af naar een halve marathon twee weken voor de marathon en een snelle 10 km de laatste trainings zondag. De doordeweekse trainingen bouwde ik ook af in omvang, maar de tempotrainingen bleven. Behalve de laatste week. Dan deed ik nog twee korte trainingen en sloot ik de trainings periode af met de marathon. Daarna deed ik trouwens 2 weken helemaal niets.

De vraag is nu “is het verstandig om voor de 19 km lange 100bruggenloop ook zo’n afbouwschema te hebben?” Dat zal voor iedereen anders zijn. Ben je een beginnende of vergevorderde loper. Doe je mee met als doel uitlopen of heb je intenties om de snelste te zijn. Zelf schaal ik mij in als vergevorderde loper met als doel uitlopen waarbij de tijd onbelangrijk is. Mijn andere doel is blessurevrij blijven en dat is tot nu toe prima gelukt. Met nog twee weken te gaan wil ik dat zo houden en dat is voor mij een reden om de laatste twee weken toch iets terughoudender te zijn in mijn trainingen. Zo zet ik een streep door de tempotrainingen en zet ik een streep door één training volgende week. De lange duurloop van zondag kort ik in naar tien km. Wat blijft er nu over? Deze week drie rustige duurlopen van 8 km, een hele rustige duurloop van 10 km en volgende week twee rustige duurlopen van 8 km. Zondagmiddag 25 september weet Ik of ik met dit schema mijn doel, de 19 km 100 bruggenloop Leiden, blessurevrij uitlopen gehaald heb.

Vanmorgen dus mijn laatste lange duurloop gedaan, 15 km met een gemiddelde hf van 102.en nee, ik ben niet voorbijgelopen door een slak.

Blessurevrij

Nog maar drie weken te gaan en dan is het alweer zo ver, de100 bruggeloop Leiden. De trainingen gaan uitermate goed. Bijna vanzelf zou ik zeggen. Het schema dat ik voor mijzelf gemaakt had met vier hardlooptrainingen in de week bevalt mij prima. Er zit dan voldoende rust in. De drie rustdagen heb ik als volgt gepland. Na de twee rustige duurlopen van rond de 8 km heb ik een rustdag. Na de snelle duurloop van rond de 8 km heb ik een rustdag en na de rustige lange duurloop die de laatste weken rond de 15 km is heb ik een rustdag. Misschien is dit allemaal aan de voorzichtige kant, maar ik ben nog steeds blessurevrij en dat was wel één van de doelstellingen bij aanvang van dit trainingsschema. Zoals ik al vaker in een blog heb verteld is de verleiding groot als het zo goed gaat om de trainingen te intensiveren. Ik heb daar één keer aan toegegeven door de door de weekse duurloop met één kilometer uit te breiden, maar dat ga ik geen tweede keer doen. Heel blijven staat in vette letters bovenaan. Ondertussen denk ik nu wel dat ik de 100 bruggen, van de loop die 19 kilometer lang is, goed overkom en heb er een groot vertrouwen in dat ik de finish ga halen, als ik maar blessurevrij blijf. Daarna kijken we wel weer verder.

Wat volgens mij ook een rol speelt in het blessurevrij blijven is mijn gewicht. Ik ben mijn levensstijl gaan veranderen en dan met name de voeding. Mijn gewicht is afgenomen ven 82 kg naar 75 kg. Deze afname komt niet alleen maar door mijn veranderde voedingspatroon, maar natuurlijk ook door de trainingen. Daarnaast ben ik meer gaan wandelen. Zo maak ik bijna elke dag na het avondeten een wandeling en loop ik regelmatig van huis naar werk en terug. Ik ben dus 7 kilo lichter en heb ergens gelezen dat tijdens hardlopen de kracht op je knieën en enkels bij elke pas zo’n drie keer je lichaamsgewicht is. 3 x 7 is 21 kg. Ja, ik weet dat je kracht niet in kilogrammen uitdrukt, maar dit om het even eenvoudig te houden. Kijkende naar mijn doordeweekse trainingen van 8 km waarin ik zo’n 7000 passen per training maak, zullen mijn gewrichten heel blij zijn met deze gewichtsvermindering. Die gewichtsvermindering moet natuurlijk ook weer niet doorschieten zodat ik geen energie meer heb om te gaan hardlopen en daardoor juist een blessure krijg. Dit blijft dus een punt van aandacht. Voor de liefhebbers van getallen, mijn bmi is nu 21,9 en mijn vetpercentage 19,5. Dit bij een lente van 1,85 m.

Voor vanmorgen stond er een duurloop van 15 km op het programma. De lange duurloop gaat in een rustig tempo en dat betekend voor mij op z0’n 70% van mijn maximale hartfrequentie. Die heb ik voor het gemak even op 220 – mijn leeftijd (61) genomen wat voor de rustige lange duurloop neerkomt op een hf van rond de 111. Dit is vanmorgen weer prima gelukt met een hf van gemiddeld 108.

Nog drie weken te gaan en dan sta ik aan de start an de 100 bruggenloop Leiden. Ga ik daarvoor de trainingen nog afbouwen? Daarover volgende wek meer.

Lang

Het is zondag, dus lange duurloop dag. Hoe lang een lange duurloop is is voor iedereen anders. Femke Bol vindt waarschijnlijk 5 km al een lange duurloop terwijl een ultraloper die afstanden van 100 km loopt pas bij een duurloop van een marathon afstand over lang spreekt. Voor mij betekend een lange duurloop op dit moment een loop van 15,5km. Dit is de afstand die ik vanmorgen liep.

Het was heerlijk loopweer vanmorgen en de trainingen gingen afgelopen week uitstekend. De verleiding was vanmorgen dan ook best groot om het tempo van de duurloop iets omhoog te doen. Mijzelf even toegesproken en niet gedaan. Ik wil de lange duurloop met een hartslag van rond de 70% van mijn max hartslag doen. Die maximale hartslag heb ik niet gemeten, maar gebruik heel simpel de formule van 220 min mijn leeftijd en kom dan op 159. Dit bekend dus voor de duurloop een hartslag rond de 111 slagen/minuut.

Heel rustig vertrokken vanmorgen met een liter water mee voor onderweg. Na zo’n twee kilometer had ik mijn tempo gevonden en liep zo rustig door Leiden mijn kilometertjes weg. Mijn hartslag bleef mooi en ik liep in een tempo van 7:00 min/km. Terwijl ik zo lekker de kilometers wegliep gingen mijn gedachten voorbij de 100bruggenloop. ( dit is de loop waar ik voor aan het trainen ben ) Nu het lopen weer zo goed gaat zal ik dan na de 100bruggenloop doorgaan met trainen en weer langere lopen gaan doen. zoals de Veluwezoomtrail van 50+ km die ik in het verleden twee keer heb gelopen en veel plezier aan beleeft heb. Ho stop! Eerst de 100bruggenloop.

Zo liep ik dus in het tempo van 7:00 min/km door Leiden. Ging daar opeens de brug omhoog.. Helemaal geen punt want ik maakte gewoon een ommetje naar een volgende brug om het water over te gaan, maar hoe gaat dat dan met de 100bruggenloop 25 september? Wordt dan het vaarverkeer stilgelegd of moeten we wachten voor de brug. Zelf vind ik dit laatste geen probleem want het is voor mij geen wedstrijdloop. Het wordt alleen een probleem als er meerdere bruggen opengaan om dan de tijdlimiet te halen. De organisatie heeft hier vast al over nagedacht en het gaat zeker allemaal goed komen.

Mijn liter water was ondertussen op, maar dat was niet erg want ik zat in mijn laatste kilometer. Nog een keer linksaf, het spoor over en nog een brug waarna ik rustig uitlopend naar de voordeur kon lopen. Een heerlijke duurloop gedaan met een gemiddelde hf van 114. Helemaal tevreden. Op naar de trainingen van komende week.

Aanpassing

Een fles met aanmaaklimonade had ik gisteravond al in de koelkast gezet. Voor vandaag stond er een lange duurloop op het programma en omdat we in een hittegolf zitten leek het mij verstandig om iets te drinken voor onderweg mee te nemen. Ergens onderuit de kast viste ik mijn heupgordel en twee bijbehorende bidons op. Twee bidons van een half liter. Dat moest genoeg zijn voor een duurloop van zo’n 15 km, want die afstand had ik voor vandaag in gedachten.

Vanmorgen half acht opgestaan, want het beloofde ook vandaag weer een warme dag te worden. Boven de 30 graden. Het leek mij geen goed plan om met die temperatuur te gaan hardlopen, dus dan maar voor mijn doen vroeg opstaan. Een licht ontbijtje en de koude limonade die in de koelkast stond verdeelt over de twee bidons. Heupgordel nog even op maat gemaakt, want ik ben een aantal kilo’s kwijtgeraakt en ik was klaar voor vertrek.

Zoals ik al zei, vandaag stond er een duurloop van zo’n 15 km op het programma. Voor degene die het nog niet weten, ik ben in training voor de 100 bruggenloop 19 km in Leiden op zondag 25 september. De trainingen gaan buitengewoon goed. Ik heb mij keurig aan het schema gehouden van 3 keer in de week 7 km, waarvan 2 keer rustig en 1 keer sneller, en de lange duurloop op zondag die ik op wilde laten lopen naar 15 km eind augustus. De trainingen gaan echter zo makkelijk dat ik mijn zelfgemaakte schema wil aanpassen. Nee, niet rigoureus maar voorzichtig. Wat bekend dit dan? De doordeweekse training van 7 km gaat naar 8 km. Twee keer rustig en één keer wat sneller. De zondagse duurloop blijft 15 km, maar als ik mij goed voel en het loopt lekker dan mag die best uitlopen naar 16 of 17 km. Dit alles onder voorbehoud dat ik geen pijntje voel of merk dat ik niet herstel voor de volgende training, want dan ga ik gelijk weer terug naar het oude schema. Blessurevrij blijven staat boven alles

Om kwart over acht vanmorgen ging ik de deur uit. Het was 20 graden. Een mooie temperatuur om een rustige duurloop te doen. Ik had zowaar een drinkprotocol voor mijzelf gemaakt. Ik had dus een liter koude limonade bij me verdeelt over twee bidons. De aanmaaklimonade was heel licht van smaak, want ik was bang dat ik er anders last van zou krijgen. Elke drie kilometer moest ik een halve bidon drinken. Dit kwam namelijk mooi uit. Op 3, 6, 9 en 12 km drinken en dan bij kilometer 15 weer thuis onder de kraan hangen. Ik heb mij braaf aan dit protocol gehouden en heb fantastisch lekker gelopen. Dit wordt een blijvertje.

Thuis gekomen stond er 15,2 km op de teller met een gemiddelde hf van 117. helemaal tevreden. Komende week dus beginnen met het aangepaste schema. Ik heb er zin in.

Gewicht

Vanmorgen begonnen met de lange duurloop wat serieuzer aan te pakken. Ik heb het over de voeding. De duurloop is nog niet zo lang dat ik eten en drinken voor onderweg mee hoef te nemen, maar iets eten vooraf lijkt mij zinvol. Dus vanmorgen een uur voor ik aan de duurloop begon een licht ontbijt genomen. Een American pancake met bosvruchtenjam, stukjes meloen en twee glazen thee. Ten eerste vind ik dit lekker en ten tweede had ik niet het idee dat dit ontbijt mij zwaar op de maag zou liggen en ik daar tijdens het lopen last van zou hebben. De duurloop die ik vandaag in de planning had was rond de 11 km lang.

Terwijl ik dit schrijf moet ik terugdenken aan mijn ontbijt dat ik in het verleden altijd nam op de dag van de marathon. Het was geen ontbijt dat je in een boek over sportvoeding tegenkomt, maar ik liep er goed op. Zo ook in 2005 toen ik de marathon van Berlijn liep. Ik begon drie uur voor de start met 5 sneetjes fries suikerbrood met roomboter, twee glazen thee en een koffie. Dat laatste omdat ik dan wist dat ik ruim voor de start naar de wc kon voor ontlasting. Twee uur voor de start begon ik aan een liter coca cola die ik de avond ervoor had opengezet zodat er geen koolzuur meer in zat. Een uur voor der start van de marathon moest de cola er in zitten. Als laatste nam ik een half uur voor de start nog een halve liter water . Ik wist dat ik dan ongeveer een half uur na de start een plaspauze moest nemen, maar dat vond ik niet erg. Ik liep die marathon toen in een mooie 2:49 uur.

Nu denk je misschien van hij rommelt maar wat wat aan met zijn voeding, maar dat is zeker niet het geval. Ik ben altijd bewust met voeding bezig geweest, maar ik hield wel van koeken en gebak. Sinds zo’n 6 weken hebi ik mijn voedingspatroon veranderd en is het ontbijt een belangrijke maaltijd geworden. Dit betekend een uitgebreid ontbijt waar ik de tijd voor neem. Ook de lunch is een redelijke maaltijd en de avondmaaltijd is kleiner geworden. Door het ontbijt en de lunch heb ik geen behoefte meer aan tussendoortjes. Ik ben in die 6 weken 4 kilo afgevallen. Dit komt natuurlijk niet allen door de voeding maar ook door beweging. Ik wandel dagelijks en loop vier keer in de week hard in voorbereiding op de 100bruggenloop. Ik begon dus vanmorgen 4 kilo lichter aan mijn duurloop.

Bij aanvang regende het licht. Zo’n miezerig regentje waar ik als fietser een hekel aan heb, maar als hardloper best wel prettig vindt. Sommigen zeggen dat er dan meer zuurstof in de lucht zit, wat volgens mij onzin is want er zit niet opeens 23% zuurstof in de lucht in plaats van 21%, maar op de één of andere manier voelt het wel fijn. Ik liep lekker. Zat ik een rustig comfortabel tempo en de hartslag was ook helemaal prima. Ik moest denken aan die vier kilo. Stel je voor dat ik nu een rugzakje om had met 4 pakken suiker erin. Dat zou toch heel anders lopen. De belasting op mijn gewrichten zou een stuk groter zijn. Afvallen is dus ook blessure preventief. Er komt natuurlijk een moment dat mijn gewicht zover daalt dat ik energietekort krijg en niet meer lekker loop. Een soort gewicht prestatie omslagpunt. Ik heb niet de behoefte om dat punt op te gaan zoeken, maar probeer rond mijn huidige gewicht te blijven. Ondertussen was het droog geworden en zag ik, toen ik weer bij de voordeur stond dat ik 11,2 km gelopen had met een gemiddelde hartslag van 115. Hellemaal tevreden naar binnen gegaan en voor een tweede ontbijt. Croissantjes met kaas en een cappuccino .

Komende week wordt weer een rustweek wat inhoud dat ik de snellere training schrap en dus drie trainingen overhoudt. Dit komt goed uit , want ik ben de komende week op vakantie. Die vier kilo gewichtsverlies maakt niet alleen dat ik lichter loop , maar ook lekker strak de vakantie in ga. Tot volgende week..

Dubbele cijfers

Om 07:00 uur knalde Bruce Springsteen met Born to Run uit mijn iPhone. Het is zondag en ik had de wekker gezet. Tamelijk ongewoon als ik niet hoef te werken, maar vandaag was zo’n dag dat het wel gebeurde. Er stond een, voor mij, lange duurloop op het programma. De weersvoorspelling was warm. Het beloofde in Leiden 27 graden te worden. Voor mij is dat te warm om te gaan hardlopen dus had ik de wekker gezet. “In the day we sweat it out on the streets” zingt Springsteen en ik rol uit bed naar de keuken. Zet water op voor thee en rooster een broodje. Ben een slow starter dus om 08:00 uur trok ik mijn hardloopschoenen aan voor mijn lange duurloop.

Gelukkig was het nog niet zo warm. Er hing nog een sluierbewolking en de zon had nog niet de kracht die te verdampen. Dit kwam mij bijzonder goed uit, want vandaag zou ik in mijn schema naar de 100bruggenloop Leiden een nieuwe stap maken. De afgelopen twee weken was mijn zondagse duurloop, die gewoontegetrouw de langste van de week is, 8,5 km, maar vandaag ging ik voor het eerst sinds maanden weer in de dubbele cijfers lopen. Er stond zo’n 10.5 km op het programma. Misschien iets langer of iets korter net hoe het rondje uitkwam. Ik was niet de enige die vroeg ging lopen vandaag, want toen ik voor de schuifdeur van mijn appartement stond te wachten totdat die open ging kwam er al een groepje lopers voorbij.

Ik schreef al dat ik een slow starter ben en dat ben ik ook met hardlopen. Ik begin altijd in een heel rustig tempo dat langzamer is dan het tempo van mijn geplande duurloop. Bij een langzame duurloop begin ik dus héél langzaam. Een tempo waarin je door een slak gepasseerd wordt schreef eens een loper die ik begeleidde. Dit doe ik niet zonder reden. Ten eerste is dit mijn warming up, ook met deze warmte, en ten tweede heb ik gemerkt dat als ik dit niet doe mijn hartslag al snel hoger wordt dan ik gepland heb en het weer moeite kost om die omlaag te krijgen. Ik gebruik bij een langzame duurloop de eerste km om de hartslag naar de gewenste hoogte te krijgen en bij een snellere duurloop de eerste twee km. Vanmorgen dus de eerste km gebruikt om mijn hartslag rustig op te laten lopen naar zo’n 112 slagen per minuut. Ik wist niet of ik hem daar met deze warmte op kon houden, maar het was een mooi begin.

Het was nog stil op straat op wat hardlopers en wat honden die uitgelaten werden na. Een mooie gelegenheid om lekker kris kras door het centrum van Leiden te lopen. Langs het museum voor Oudheden, over de Rapenburg , rondom de Pieterskerk, naar de Burcht en zo verder langs alle bijzondere plekken in Leiden. Zo loop je snel wat kilometers weg. Bij molen de Valk de singelroute weer opgepakt en die vervolgt tot ik weer thuis was. Op de teller stond 11,2 km en de hartslag was zoals ik verwacht had iets opgelopen met een gemiddelde van 114 slagen per minuut. helemaal tevreden weer door de schuifdeur van mijn appartement naar binnen gegaan om daar te genieten van een welverdiend ontbijt.

Natuurlijk vandaag ook weer een paar bruggetjes van de 100bruggenloop in Leiden meegepikt. Niet alleen omdat ze in het parkoers zitten, maar ook gewoon omdat ze mooi zijn.

Gewicht

De tweede week van het trainingsschema voor de 100bruggenloop Leiden in september zit er al weer op. Deze week weer braaf de trainingen gedaan. Twee rustige duurlopen, één snellere en vandaag de lange rustige duurloop. Ook de krachttrainingen zijn gedaan. Volgende week is week 3 en dat wordt dan een rustige week in mijn schema van twee opbouw weken gevolgd door een rustige week.

Vandaag had ik dus de langere duurloop en die moest rond de 8,5 km zijn. Meestal doe ik op zondag de duurloop s’morgens, echter vandaag daag moest ik werken van 8 tot 12 uur. Ik wilde hem graag aansluitend aan mijn werk lopen. Dit betekende dat ik dan niet van te voren kon eten. vijf weken geleden ben ik begonnen met mijn leefstijl aan te passen. Belangrijk daarin is de aanpassing van mijn voedingspatroon. In het kort komt dat op het volgende neer. Ik ben begonnen met s’morgens een goed ontbijt te nemen met het idee dat ik dan minder behoefte zou hebben om in de loop van de ochtend te gaan snaaien aan alle lekker dingen die in de koffiekamer op tafel verschijnen. De middagmaaltijd mag ook stevig zijn en de avondmaaltijd minder. Geen twee borden of een heel vol bord , maar één bescheiden bord. Tussendoor fruit. Tot nu toe heeft het volgen hiervan mij geen enkele moeite gekost. Sterker nog ik ben juist heel gemotiveerd, want ik voel dat ik meer energie heb. Een tweede voordeel is dat mijn gewicht afgenomen is. Ik was drie maanden geleden nog 82 kilo. Nu weeg ik nog 76,9 . Laat dit nou net het gewicht zijn dat ik ook had in 2005 toen ik mijn persoonlijk record liep op de marathon in Berlijn, 2:49 uur. Dat belooft nog wat voor de 100bruggenloop.

Ok, ik wilde dus niet voor mijn duurloop vandaag eten en heb daarom een stevig ontbijt om 07:00 uur genomen. Tussendoor een banaan en thuis de schoenen aangetrokken voor mijn duurloop. Het was heerlijk weer en ik had er zijn in. Het was alweer enige tijd geleden dat ik deze afstand had gelopen, maar ik had er het volste vertrouwen is. Het enige waar ik een beetje benauwd voor was dat het te warm zou zijn rond het middaguur, maar dat viel reuze mee. Heerlijk rustig gestart om de hartslag niet te snel op gelaten lopen en na ruim een kilometer zag ik op mijn Apple Watch een hartslag van 112. Helemaal goed. Ik had het juiste tempo te pakken. Zo liep ik langs de singels en langs terrassen. In de parken waar ik doorheen liep zaten stelletjes op een bankje of op een deken op het gras. Ik had genoeg om naar te kijken en dit vind ik eigenijk het leuke van lopen in de stad. De levendigheid. Ongemerkt liep ik de kilometers weg. Af en toe wierp ik een blik naar mijn pols om te kijken wat mijn hartslag deed, maar die bleef keurig rond de 110 slagen per minuut. Het rondje dat ik liep is zo’n 7 km en daarom vlak voor ik thuis was er een lusje aan gemaakt. Ik stopte mooi met een 8,5 km op de teller voor de deur. Komende week dus een rustweek en dat houd in dat ik de snelle training schrap en twee rustige trainingen van 7 km en een duurloop van 8,5 km doe.

Tijdens deze 8,5 geen enkel gevoel van honger of dorst gehad. De hardloop- en krachttraining mogen dan de twee belangrijkste pijlers in mijn trainingsschema zijn, voeding mag natuurlijk zeker niet vergeten worden. Daarover binnenkort meer. Op het instagram account @hennytiben kun je onder andere dagelijks een foto van mijn ontbijt zien. Hieronder een foto van het ontbijt vanmorgen.

Bruggentraining deel 2

In de vorige twee blogs schreef ik al over mijn deelname aan 100 Bruggenloop Leiden die in september plaats vindt. Deze loop wordt voor de eerste keer georganiseerd en het leek mij leuk om daar aan deel te nemen. Gelijk de daad bij het woord gevoegd en mij ingeschreven. Vorige week schreef ik dat ik mij er serieus op wil voorbereiden en hoe ik dat wil gaan doen. De voorbereiding bestaat uit twee hoofd onderdelen, looptraining en krachttraining. Mijn plan voor de looptraining heb ik vorige week uit de doeken gedaan. Deze week vertel ik meer over mijn plan van aanpak betreffende krachttraining.

Voordat ik daar mee begin wil ik jullie vertellen hoe mijn looptrainingen deze week zijn gegaan. Maandag is traditiegetrouw een rustdag. Dit betekende dus met de beentjes omhoog op de bank. Dinsdag was de eerste looptraining. Dit werd een rustige duurloop van 6,9 km met een gem. hf van 110. ik vertelde vorige week dat mijn loopplan vooral bestaat uit rustige duurlopen en per week 1 snellere duurloop. Donderdag deed ik mijn tweede rustige duurloop en dat was 7,2 km met een gem. hf van 106. Vrijdag mocht ik dan een soort van los gaan. Het werd een duurloop van 6,9 km met een gem. hf van 132. De eerste 500 meter van deze duurloop gingen heel rustig en heb daarna het tempo geleidelijk aan verhoogd tot de hf rond de 135 was. Vanmorgen het laatste loopje van deze week en dat was weer een rustige 7 km met een gem. hf van 112. Volgende week verleng ik de zondagduurloop met 1,5 km.

Zo, dat was een overzicht van mijn looptraining de afgelopen week. Nu dan mijn krachtplan. Zoals ik vorige week schreef is blessurevrij blijven het belangrijkste. Ik ben 60 jaar en dat betekend dat mijn gewrichten al heel wat bewegingsjaren achter de rug hebben en er zal zeker een vorm van slijtage zijn. Daarom wil ik de spieren die er voor zorgen dat de gewrichten op hun plek blijven en bewegen zoals het moet versterken. Dit ga ik niet op een sportschool doen, maar gewoon thuis. Niet gebruikmakend van gewichten, maar het lichaamsgewicht gebruiken. Het betreft oefeningen die ik in de meest gevallen gewoon kan doen terwijl ik naar een favoriete Netflix serie zit te kijken. Het gaat vooral om oefeningen voor de benen, heup, buik en rug. Over deze oefeningen en de uitvoering schrijf ik in een volgend blog meer. Het moeilijkste voor mij is de discipline om ze te doen. Ik heb dit nog nooit gedaan. Ik heb zo wie zo nog nooit aan krachttraining gedaan. Hardlopen vind ik leuk en daar is geen motivatie voor nodig, Hoe ik krachttraining ga vinden weet ik niet. Misschien vind ik het wel vreselijk en wordt het afzien. Dat wordt dan ook weer eens een nieuwe ervaring. De bedoeling is nu om drie keer in de week deze krachtsoefeningen te gaan doen. Deze krachtriningen gaan rond de 30 minuten duren. Dan zijn ze ook makkelijk in te passen in het dagelijks leven.

De eerste trainingsweek zit erop. Ik heb stiekem af en toe wat extra bruggetjes in mijn rondje opgenomen. Volgende week zondag de duurloop dus iets uitbreiden. Ik heb er zin in. Zal dan ook mijn eerste krachttraining ervaringen vertellen.

Bijkletsrondje

Het was weer tijd voor een bijkletsrondje. Voordat ik in Leiden naar een ander appartement ging liep ik regelmatig met een collega een hardlooprondje. Zij woonde vlak om de hoek en was net weer begonnen met hardlopen. Het doel was toen om te gaan trainen voor de halve van Leiden. Het is uiteindelijk door allerlei redenen niet gelukt om die samen te kunnen lopen. Ik heb hem toen wel gelopen en er ook een blog over geschreven ( klik hier ) Ondertussen ben ik dus verhuisd naar een nieuw adres en is zij op een andere afdeling gaan werken , maar wel binnen dezelfde instelling. Het was tijd om nu samen het hardlopen weer op te pakken en het was tijd om weer eens bij te kletsen.

Ik ben een liefhebber van rustig lopen. Zij had al tijden weinig gelopen en wilde het ook rustig aan doen. Het tempo was dus al snel bepaald, praattempo. Na de eerste 100 m gewandeld te hebben gingen we over in een rustige dribbel. Het was al donker geworden en de onverlichte route door het park konden we vergeten dus bleven we op de stoep naast de weg lopen die goed verlicht was. Al pratend liepen we de kilometers weg. het gesprek af en toe onderbrekend voor een groet aan iemand en het hardlopen af en toe onderbrekend voor een rood stoplicht.

Allerlei onderwerpen kwamen aan bod en ook even de halve van Leiden die over drie maanden plaatsvind. Deze keer gaan we niet voor de halve, maar kiezen we voor de 10 km. Is ook een mooi realistisch doel. Met twee keer in de week hardlopen is dat prima te doen en vallen er wat trainingen uit dan zit je niet gelijk in de stress of het nog wel haalbaar is. Heb ik dus zo maar weer een loopje in de agenda staan.

Het fijne van zo’n babbeltempo waarbij je allebei zonder hapering kunt praten is dat je ongemerkt zomaar een eind weg loopt. Vroeger , toen ik nog hardlopers begeleidde, zei ik tegen de hardlopers dat als ze het moeilijk kregen een praatmaatje moesten zoeken tijdens de loop. Vaak iemand die het ook moeilijk had. In de praktijk bleek dat dan regelmatig toch te helpen om de loop te voltooien.

Bijna opeens waren we weer bij het beginpunt aangekomen. Lekker bijgeklets maar ook nog onderwerpen die een vervolg hebben zodat we dus binnenkort weer een afspraak moeten maken voor een volgend bijkletsrondkje.. Mijn collega keek nog even op haar smartphone hoe snel we gelopen hadden en was 7 min/km inclusief de stoplichtpauzes.

We hebben het ook even gehad over de beelden in Leiden en zo kwam de onthoofde dame ter sprake . Ik kende haar niet en ben er later in de week nog even langs gerent.